ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 2022
ตอนที่ 2022 : แฝงตัว
นี่มันลำเอียงชัดๆ !
นายพลขั้นสูงทั้ง 8 ยังพอรับได้แต่นายพลขั้นสูงทั้งสามและซือหมิงนั้นรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม
สิ่งที่พวกเขาต้องทำและรับผิดชอบนั้นไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นยังไงแต่วินและทอมก็ยังได้ผลงานรึ ?
“ ใครมีอะไรคัดค้าน ? ” เสี่ยวซีมองไปรอบๆ
ทุกคนพากันมองหน้ากันไม่กล้าพูดอะไรออกมา
“ เมื่อไม่มีใครค้านอะไร งั้นก็แยกย้ายได้” เสี่ยวซีโบกมือ “ หากไม่มีธุระอะไรก็รีบไปจัดการได้แล้ว ”
ทันทีที่พูดจบเสี่ยวซีก็มุ่งหน้าไปยังโกลาหลที่ใกล้ที่สุด เสียงของเขายังดังก้องขึ้นมา “ ราชาจะรอพวกเจ้าอยู่ในโกลาหลแห่งนี้”
ทันทีที่เสี่ยวซีจากไปทุกคนก็พากันมองไปที่วินและทอม
วินและทอมตัวสั่นความมั่นใจที่เคยมีหายไปทันที
โชคดดีที่พวกนี้กลัวเสี่ยวซี และไม่กล้าทำอะไรกับวินและทอม พวกนี้ถึงกับไม่กล้าถือตัวด้วย
ซือหมิงสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดขึ้น “ พวกท่านสองคนจะสั่งการอะไรก็บอกมาได้เลย”
“ แค่ก…” วินไอแห้งๆออกมาและพูดขึ้น “ แม่ทัพซือหมิง…”
“ อย่าเรียกข้าเช่นนั้นเลย…” ซือหมิงขัดวิน “ นายพลวิน เรียกชื่อข้าโดยตรงก็ได้ หากเรียกข้าเช่นนั้นเกรงว่าคงไม่อาจจะรับไหว”
ไม่ว่าในใจจะไม่พอใจแค่ไหนแต่ก็ไม่กล้าจะแสดงมันออกมาต่อหน้าวินและทอม
สองคนนี้คือลูกน้องคู่ใจของเสี่ยวซี คำพูดของอีกฝ่ายอาจจะทำให้เกิดผลกระทบร้ายแรง แม้ว่าซือหมิงจะดูถูกพวกนี้ในใจแต่อย่างน้อยเขาก็ยังเชื่อฟังคำสั่งของอีกฝ่ายอยู่
วินลังเลไปสักพักและพูดขึ้นมา “ พวกท่านคงรู้สถานการณ์ในเขตฉิวหวังดี ดังนั้นพวกท่านจัดการได้เลย พวกท่านไม่จำเป็นต้องถามความเห็นของเรา”
แม้ว่าเสี่ยวซีจะคอยหนุนหลังแต่วินและทอมก็รู้ตัวดีและไม่กล้าสั่งซือหมิงกับคนอื่นๆให้ทำอะไร
อย่างน้อยพวกนี้ก็ยังไม่มีความกล้าพอ สำหรับว่าในอนาคตจะกล้ารึไม่นั้นก็ไม่มีใครรู้ได้
เมื่อได้ยินที่วินพูดมา ซือหมิงก็โล่งอกขึ้นมา เขากลัวว่าวินกับทอมจะสร้างปัญหาให้เขาเสียอีก
….
ครึ่งปีผ่านไป
ซือหมิงและกลุ่มนายพลได้เดินทางไปทั่วทั้งเขตฉิวหวังแทบจะไม่ได้หยุดพัก การทำงานกว่าครึ่งปีนี้สุดท้ายก็ได้รับรางวัลตอบแทนกลับมา ระหว่างนี้เขาได้นายพลมา 8 คน มันน้อยกว่าที่คาดเอาไว้ แต่ก็มีนายพลขั้นสูงถึง 2 คน ซึ่งมันถือว่าเป็นผลลัพธ์ที่ดี
ระหว่างนี้ไม่มีใครหนีไปไหน แม้แต่ซือหมิงก็ด้วย
มันใช่เพราะพวกเขาไม่อยากจะหนี แต่พวกเขารู้ว่าถึงจะหนีไป แต่ก็ไม่อาจจะช่วยอะไรได้อยู่ดี
นอกซะจากว่าจะหนีไปยังอาณาเขตมนุษย์ ไม่ว่าจะหนีไปที่ไหนก็ไม่อาจจะหนีเงื้อมมือของเสี่ยวซีได้เลย แม้ว่าจะเข้าร่วมกับเขตอื่นก็ไม่มีประโยชน์
บอกได้ว่าตอนที่พวกเขาโดนเสี่ยวซีหมายหัว ชะตากรรมของพวกเขาก็ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว
“ ราชา !” ในส่วนหลักของเขตฉิวหวัง วิน, ทอม, เสี่ยวซี และคนอื่นๆได้มารวมตัวกัน นอกจากนายพลหน้าเก่าแล้วก็ยังมีนายพลขั้นสูงอีกสองคนและนายพลขั้นกลางกับต้นอีก 8 คนเพิ่มเข้ามาด้วย
เสี่ยวซีชมวินกับทอมขึ้นมาทันที “ ข้าจะจดจำผลงานของพวกเจ้าเอาไว้ เมื่อไปถึงเขตข่งจู้ ข้าจะให้รางวัลพวกเจ้า แม้ว่าจะมีลูกปัดดั้งเดิมมากมาย แต่เขาก็ไม่คิดจะให้มันกับวินและทอม ยังไงซะภารกิจของเสี่ยวซีก็คือการปล้นทรัพยากรของเผ่าสวรรค์มันจะเอาทรัพยากรของตัวเองแบ่งให้พวกนี้ได้ยังไง ?
วินและทอมมองหน้ากันด้วยความตื่นเต้น
“ มันเพราะราชา” วินตอบกลับ
เสี่ยวซีพอใจอย่างมากที่ได้ยินแบบนี้ และมองวินด้วยท่าทีพอใจยิ่งกว่าเก่า
เมื่อทอมเห็นแบบนั้นก็พูดขึ้นมา “ไม่สิ มันเพราะความยิ่งใหญ่ของท่านต่างหาก พวกเขาต่างก็ประทับใจในความยิ่งใหญ่ของท่านและยอมแพ้อย่างง่ายดาย โดยทั่วไปแล้วมันเป็นเพราะท่าน”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เสี่ยวซีก็ยิ่งยิ้มกว้างเข้าไปอีก
มุมปากของเสี่ยวซีและคนอื่นๆพากันกระตุกไปตาม สองคนนี้ขี้ประจบจริงๆ !
นายพลหน้าใหม่ต่างก็พากันอึ้ง
“ พวกเจ้าเห็นรึไม่ ?” เสี่ยวซีกวาดตามองไปรอบๆ “ พวกเจ้าควรเรียนรู้จากวินและทอมเอาไว้ หากพวกเจ้าภักดีกับข้า ทำไมข้าต้องกังวลว่าพวกเจ้าจะสร้างปัญหา ?”
ภักดีงั้นเหรอ ?
ทุกคนพากันมองไปที่วินและทอม พวกเขาไม่เห็นเลยว่าสองคนนี้ภักดีตรงไหนกัน ที่สองคนนี้ทำก็แค่คอยประจบไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษเลย
“ ราชาพูดถูก” ซือหมิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ นายพลวินและนายพลทอมภักดีและทำตัวเชื่อฟังคู่ควรที่ข้าจะเรียนรู้”
เสี่ยวซีแปลกใจและมองไปที่ซือหมิงก่อนจะชมออกมา “ ดูเหมือนว่าเจ้าจะทำความเข้าใจได้บ้าง ไม่เลว ทำได้ดี หากหลังจากนี้เจ้าทำได้ดี ข้าจะให้เจ้าเป็นนายพลอันดับสามของข้า เจ้าจะนำทัพกับวินและทอม”
“ ราชาช่างฉลาดจริงๆ !” ซือหมิงคุกเข่าลงไปแล้วพูดขึ้นมา
เมื่อทุกคนเห็นแบบนั้นก็อดที่จะอึ้งไม่ได้
แค่ครึ่งปีแต่แม่ทัพที่หยิ่งทะนงกลับเปลี่ยนไปได้เช่นนี้เลยรึ ?
พวกเขาไม่อาจจะทำใจเชื่อได้ นี่ใช่แม่ทัพที่พวกเขารู้จัก ?
ในเวลาเดียวกันทั้งวินและทอมก็พากันหนักใจขึ้นมา เมื่อเสี่ยวซีสั่งการออกมาแบบนี้ งั้นก็ยากจะบอกได้ว่าพวกเขาสามารถรักษาตำแหน่งของตัวเองไว้ได้รึไม่ในอนาคต
ตอนที่พวกเขากำลังจะประจบต่อนั้น เสี่ยวซีก็พูดขึ้น “ เวลาเกือบจะหมดแล้ว เราเตรียมตัวให้พร้อม อีก 1ชั่วโมงเราจะไปที่เขตข่งจู้”
ตอนนี้มีแม่ทัพ 1 คน, นายพลขั้นสูง 5 คนและนายพลขั้นกลางและต้นอีก 187 คน กองกำลังแบบนี้เพียงพอทำให้จักรพรรดิสนใจได้ นี่ไม่ต้องพูดถึงการที่ยังมีแม่ทัพสูงสุดอยู่ ทั้งเผ่าสวรรค์แล้วนอกจากจักรพรรดิก็ไม่มีใครเป็นภัยต่อพวกเขาได้ แม้แต่บลูและล็อค ก็ทำได้ทัดเทียมกับเสี่ยวซีเท่านั้น
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ด้วยการสั่งการของเสี่ยวซีพวกเขาก็ได้พากันมุ่งหน้าไปยังเขตข่งจู้
นี่มันลำเอียงชัดๆ !
นายพลขั้นสูงทั้ง 8 ยังพอรับได้แต่นายพลขั้นสูงทั้งสามและซือหมิงนั้นรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม
สิ่งที่พวกเขาต้องทำและรับผิดชอบนั้นไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นยังไงแต่วินและทอมก็ยังได้ผลงานรึ ?
“ ใครมีอะไรคัดค้าน ? ” เสี่ยวซีมองไปรอบๆ
ทุกคนพากันมองหน้ากันไม่กล้าพูดอะไรออกมา
“ เมื่อไม่มีใครค้านอะไร งั้นก็แยกย้ายได้” เสี่ยวซีโบกมือ “ หากไม่มีธุระอะไรก็รีบไปจัดการได้แล้ว ”
ทันทีที่พูดจบเสี่ยวซีก็มุ่งหน้าไปยังโกลาหลที่ใกล้ที่สุด เสียงของเขายังดังก้องขึ้นมา “ ราชาจะรอพวกเจ้าอยู่ในโกลาหลแห่งนี้”
ทันทีที่เสี่ยวซีจากไปทุกคนก็พากันมองไปที่วินและทอม
วินและทอมตัวสั่นความมั่นใจที่เคยมีหายไปทันที
โชคดดีที่พวกนี้กลัวเสี่ยวซี และไม่กล้าทำอะไรกับวินและทอม พวกนี้ถึงกับไม่กล้าถือตัวด้วย
ซือหมิงสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดขึ้น “ พวกท่านสองคนจะสั่งการอะไรก็บอกมาได้เลย”
“ แค่ก…” วินไอแห้งๆออกมาและพูดขึ้น “ แม่ทัพซือหมิง…”
“ อย่าเรียกข้าเช่นนั้นเลย…” ซือหมิงขัดวิน “ นายพลวิน เรียกชื่อข้าโดยตรงก็ได้ หากเรียกข้าเช่นนั้นเกรงว่าคงไม่อาจจะรับไหว”
ไม่ว่าในใจจะไม่พอใจแค่ไหนแต่ก็ไม่กล้าจะแสดงมันออกมาต่อหน้าวินและทอม
สองคนนี้คือลูกน้องคู่ใจของเสี่ยวซี คำพูดของอีกฝ่ายอาจจะทำให้เกิดผลกระทบร้ายแรง แม้ว่าซือหมิงจะดูถูกพวกนี้ในใจแต่อย่างน้อยเขาก็ยังเชื่อฟังคำสั่งของอีกฝ่ายอยู่
วินลังเลไปสักพักและพูดขึ้นมา “ พวกท่านคงรู้สถานการณ์ในเขตฉิวหวังดี ดังนั้นพวกท่านจัดการได้เลย พวกท่านไม่จำเป็นต้องถามความเห็นของเรา”
แม้ว่าเสี่ยวซีจะคอยหนุนหลังแต่วินและทอมก็รู้ตัวดีและไม่กล้าสั่งซือหมิงกับคนอื่นๆให้ทำอะไร
อย่างน้อยพวกนี้ก็ยังไม่มีความกล้าพอ สำหรับว่าในอนาคตจะกล้ารึไม่นั้นก็ไม่มีใครรู้ได้
เมื่อได้ยินที่วินพูดมา ซือหมิงก็โล่งอกขึ้นมา เขากลัวว่าวินกับทอมจะสร้างปัญหาให้เขาเสียอีก
….
ครึ่งปีผ่านไป
ซือหมิงและกลุ่มนายพลได้เดินทางไปทั่วทั้งเขตฉิวหวังแทบจะไม่ได้หยุดพัก การทำงานกว่าครึ่งปีนี้สุดท้ายก็ได้รับรางวัลตอบแทนกลับมา ระหว่างนี้เขาได้นายพลมา 8 คน มันน้อยกว่าที่คาดเอาไว้ แต่ก็มีนายพลขั้นสูงถึง 2 คน ซึ่งมันถือว่าเป็นผลลัพธ์ที่ดี
ระหว่างนี้ไม่มีใครหนีไปไหน แม้แต่ซือหมิงก็ด้วย
มันใช่เพราะพวกเขาไม่อยากจะหนี แต่พวกเขารู้ว่าถึงจะหนีไป แต่ก็ไม่อาจจะช่วยอะไรได้อยู่ดี
นอกซะจากว่าจะหนีไปยังอาณาเขตมนุษย์ ไม่ว่าจะหนีไปที่ไหนก็ไม่อาจจะหนีเงื้อมมือของเสี่ยวซีได้เลย แม้ว่าจะเข้าร่วมกับเขตอื่นก็ไม่มีประโยชน์
บอกได้ว่าตอนที่พวกเขาโดนเสี่ยวซีหมายหัว ชะตากรรมของพวกเขาก็ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว
“ ราชา !” ในส่วนหลักของเขตฉิวหวัง วิน, ทอม, เสี่ยวซี และคนอื่นๆได้มารวมตัวกัน นอกจากนายพลหน้าเก่าแล้วก็ยังมีนายพลขั้นสูงอีกสองคนและนายพลขั้นกลางกับต้นอีก 8 คนเพิ่มเข้ามาด้วย
เสี่ยวซีชมวินกับทอมขึ้นมาทันที “ ข้าจะจดจำผลงานของพวกเจ้าเอาไว้ เมื่อไปถึงเขตข่งจู้ ข้าจะให้รางวัลพวกเจ้า แม้ว่าจะมีลูกปัดดั้งเดิมมากมาย แต่เขาก็ไม่คิดจะให้มันกับวินและทอม ยังไงซะภารกิจของเสี่ยวซีก็คือการปล้นทรัพยากรของเผ่าสวรรค์มันจะเอาทรัพยากรของตัวเองแบ่งให้พวกนี้ได้ยังไง ?
วินและทอมมองหน้ากันด้วยความตื่นเต้น
“ มันเพราะราชา” วินตอบกลับ
เสี่ยวซีพอใจอย่างมากที่ได้ยินแบบนี้ และมองวินด้วยท่าทีพอใจยิ่งกว่าเก่า
เมื่อทอมเห็นแบบนั้นก็พูดขึ้นมา “ไม่สิ มันเพราะความยิ่งใหญ่ของท่านต่างหาก พวกเขาต่างก็ประทับใจในความยิ่งใหญ่ของท่านและยอมแพ้อย่างง่ายดาย โดยทั่วไปแล้วมันเป็นเพราะท่าน”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เสี่ยวซีก็ยิ่งยิ้มกว้างเข้าไปอีก
มุมปากของเสี่ยวซีและคนอื่นๆพากันกระตุกไปตาม สองคนนี้ขี้ประจบจริงๆ !
นายพลหน้าใหม่ต่างก็พากันอึ้ง
“ พวกเจ้าเห็นรึไม่ ?” เสี่ยวซีกวาดตามองไปรอบๆ “ พวกเจ้าควรเรียนรู้จากวินและทอมเอาไว้ หากพวกเจ้าภักดีกับข้า ทำไมข้าต้องกังวลว่าพวกเจ้าจะสร้างปัญหา ?”
ภักดีงั้นเหรอ ?
ทุกคนพากันมองไปที่วินและทอม พวกเขาไม่เห็นเลยว่าสองคนนี้ภักดีตรงไหนกัน ที่สองคนนี้ทำก็แค่คอยประจบไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษเลย
“ ราชาพูดถูก” ซือหมิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ นายพลวินและนายพลทอมภักดีและทำตัวเชื่อฟังคู่ควรที่ข้าจะเรียนรู้”
เสี่ยวซีแปลกใจและมองไปที่ซือหมิงก่อนจะชมออกมา “ ดูเหมือนว่าเจ้าจะทำความเข้าใจได้บ้าง ไม่เลว ทำได้ดี หากหลังจากนี้เจ้าทำได้ดี ข้าจะให้เจ้าเป็นนายพลอันดับสามของข้า เจ้าจะนำทัพกับวินและทอม”
“ ราชาช่างฉลาดจริงๆ !” ซือหมิงคุกเข่าลงไปแล้วพูดขึ้นมา
เมื่อทุกคนเห็นแบบนั้นก็อดที่จะอึ้งไม่ได้
แค่ครึ่งปีแต่แม่ทัพที่หยิ่งทะนงกลับเปลี่ยนไปได้เช่นนี้เลยรึ ?
พวกเขาไม่อาจจะทำใจเชื่อได้ นี่ใช่แม่ทัพที่พวกเขารู้จัก ?
ในเวลาเดียวกันทั้งวินและทอมก็พากันหนักใจขึ้นมา เมื่อเสี่ยวซีสั่งการออกมาแบบนี้ งั้นก็ยากจะบอกได้ว่าพวกเขาสามารถรักษาตำแหน่งของตัวเองไว้ได้รึไม่ในอนาคต
ตอนที่พวกเขากำลังจะประจบต่อนั้น เสี่ยวซีก็พูดขึ้น “ เวลาเกือบจะหมดแล้ว เราเตรียมตัวให้พร้อม อีก 1ชั่วโมงเราจะไปที่เขตข่งจู้”
ตอนนี้มีแม่ทัพ 1 คน, นายพลขั้นสูง 5 คนและนายพลขั้นกลางและต้นอีก 187 คน กองกำลังแบบนี้เพียงพอทำให้จักรพรรดิสนใจได้ นี่ไม่ต้องพูดถึงการที่ยังมีแม่ทัพสูงสุดอยู่ ทั้งเผ่าสวรรค์แล้วนอกจากจักรพรรดิก็ไม่มีใครเป็นภัยต่อพวกเขาได้ แม้แต่บลูและล็อค ก็ทำได้ทัดเทียมกับเสี่ยวซีเท่านั้น
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ด้วยการสั่งการของเสี่ยวซีพวกเขาก็ได้พากันมุ่งหน้าไปยังเขตข่งจู้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก