รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 10

ตอนที่ 10 กระดุมแขนเสื้อ

หลังจากถังซินไปกดเงินที่ธนาคารแล้วโบกรถแท็กซี่ยี่สิบนาทีก็ถึงโรงพยาบาล

พอเข้าไปห้องคนป่วย เห็นขาคุณแม่ใส่เฝือกแขวนอยู่ กำลังนอนอยู่บนเตียง เห็นน้องสาวอายุยี่สิบกว่าปีกำลังคว่ำตัวอยู่บนเก้าอีกเล่นเกมอยู่ ทั้งเล่นทั้งเสียงดังเอะอะโวยวาย

“แม่คะ เกิดอะไรขึ้น？” ถังซินหิ้วผลไม้เข้าไป แล้ววางผลไม้ไว้บนโต๊ะ สีหน้าเศร้าใจมองไปที่คุณแม่ “ยังแข็งแรงอยู่เลย ทำไมถึงขาหักได้หล่ะคะ？”

คุณแม่กลัวถังซินเล็กน้อย พูดตะกุกตะกักว่า “ทำความสะอาดห้องน้ำอยู่ ไม่ระวังก็เลยหกล้ม ไม่ได้เป็นเรื่องหนักหนาสาหัสอะไรหรอก”

“คงไม่ใช่หกล้มตอนทำความสะอาดห้องน้ำมั้งคะ” กวนหลิงเอ๋อที่อยู่ด้านข้างก็พูดลอยมา “แม่ไปเป็นลูกจ้างชั่วคราวเช็ดกระจกให้เขาไม่ระวังจึงพลัดตกหกล้ม ตอนหกล้มก็ลุกขึ้นมาไม่ได้”

ถังซินเอามือนวดหว่างคิ้ว ในใจกลัดกลุ้ม “แม่คะ แม่เป็นคนดูแลประตูอยู่ที่ห้องสมุดไม่ดีอยู่แล้วเหรอ？ ทำไมถึงไปทำความสะอาดให้คนอื่น？” แม่ก้มหน้าไม่กล้าที่จะพูด

กวนหลิงเอ๋อวางมือถือลง แล้วบ่น “ก็คงอยู่ว่างไม่ได้แหละ แม่ก็ทึ่ม หกล้มบ้านคนอื่น ไม่รู้จักให้คนบ้านนั้นชดใช้ แล้วยังโทรมาหาฉันอีก ไม่มีสมองจริง ๆ”

“กวนหลิงเอ๋อ หุบปากซะ” ถังซินหยิบกระเป๋าฟาดไปบนเตียงอย่างแรง สีหน้าโกรธโมโห “ที่นอนอยู่บนเตียงไม่ใช่แม่ของเธอเหรอ พูดว่าแม่ไม่มีสมอง ถ้าไม่มีสมองจะมีเธอได้ไง”

“เดิมที่ก็เป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ” กวนหลิงเอ๋อพูดอย่างไม่พอใจ แต่เธอไม่กล้าโต้เถียงกับถังซิน “พี่มาแล้วก็มาดูแลเถอะ ฉันไปก่อนหล่ะ เอ้อ..ต้องจ่ายค่าเทอมแล้วนะ”

ถังซินทั้งโกรธทั้งยิ้ม “มิน่าหล่ะให้ฉันถอนเงินมาเยอะๆ ที่แท้เธอจะเอาไปจ่ายค่าเทอม？”

“ลูกรัก เธอก็เอาเงินให้น้องไปเถอะ” แม่อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา “โรงเรียนการแสดงที่น้องสาวเธอเรียนมีค่าใช้จ่ายสูง รอแม่หาเงินได้แล้ว แม่ค่อยคืนให้”

ในใจถังซินเกิดความรู้สึกไร้เรี่ยวแรง เธอเคืองแม่จริงๆ ทั้งที่รู้ว่าบ้านยากจน เลี้ยงลูกไม่ไหว แต่ยังดันทุรังเกิดออกมาหลายคน สุดท้ายพี่คนโตก็ต้องมาแบกรับภาระนี้ ถ้าไม่ใช่ตอนนั้นเธอสอบติดสถาบันนักแปลที่ต่างประเทศ คุณแม่ต้องบากหน้ายืมเงินไปทั่วเพื่อให้เธอได้เรียนต่างประเทศ แม่รักเธอถึงขนาดนี้ เธอคงไม่คิดที่จะไม่สนใจบ้านหลังนี้หรอก

ยังดีที่เธอมีความพยายามพอ สามารถมีตำแหน่งเล็ก ๆ ในบริษัทมู่จื่อ แต่เพราะว่ามีครอบครัวแบบนี้ ตอนแต่งงานกับมู่หยางชิว ก็โดนแม่สามีเล่นงานมาไม่น้อย