รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 9

ตอนที่ 9 ทำไม่ง่ายเลยจริงๆ

ถังซินตะลึงไปพักหนึ่ง ถึงได้เข้าใจแล้วว่าเมื่อกี้ทำไมเขาถึงมองท้องของเธอแบบนั้น เธอเขินอายจนแก้มแดง “ไม่ใช่อย่างที่ท่านประทานคิดหรอกค่ะ ฉันเพียงแค่กินเยอะในตอนเช้า ก็เลยไม่ค่อยสบายท้องเท่าไหร่”

มู่เฉินหยวนก้มหัวลง ยังมีเวลาพินิจพิเคราะห์ถังซิน เมื่อเทียบกับสภาพที่บาร์ในวันนั้น สวมเดรสสายเดี่ยว เมามายไร้สติ ทั้งตัวมีเสน่ห์ทำให้คนหลงใหล ใจกล้ากระโจนมาบนร่างของเขา ช่างมีความแตกต่างกันจริงๆ

ครั้งนี้เธอได้สวมชุดสูทสีเทา รูปร่างเพรียวบางสะสวย เท้าสวมรองเท้าส้นสูงสีอ่อนคู่หนึ่ง กร้าวผมแต่งกายเป็นหญิงสาวมาดมั่น เธอก้มหน้าลงต่ำ เหมือนจะไม่กล้าจ้องมองเขาโดยตรง ไม่มีแม้กลิ่นหอมที่โชยเข้าจมูกของเขา ส่วนล่างของชายหนุ่มก็ตึงขึ้นมา หญิงสาวผู้นี้ช่างงดงามเหลือเกิน เขาเคยได้ลิ้มลองที่ห้องของโรงแรมในคืนนั้น

“มู่หยางชิวเป็นหลานของผมในนาม คุณไม่ต้องเรียกผมว่าคุณอาหรอก” ชายหนุ่มหัวเราะเยาะ ยิ่งเขยิบเข้าไปหาถังซินจนใกล้ “ก็ตอนที่คุณอยู่ที่บาร์แบบนั้นไง？”

ถังซินตะลึงจนสมองว่างเปล่า

คืนนั้น เธอถูกมู่หยางชิวกับแม่สามีบีบบังคับ จึงคิดผิดไปบาร์เพื่อปลดปล่อย ที่จริงเป็นแค่อารมณ์อยากจะเอาคืนมู่หยางชิว เธอก็เคยเสียใจที่ทำผิดไป แต่ไม่คิดว่าจะผูกความสัมพันธ์กับมู่เฉินหยวน

เธอคิดว่าผ่านไปครึ่งเดือนกว่าแล้ว มู่เฉินหยวนคงลืมเรื่องนั้นไปหมดแล้ว

“คุณ...คุณอามู่ ขอโทษค่ะ” ถังซินเดินถอยหลังไม่กี่ก้าว ขาก็มีอาการสั่น “ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าเป็นคุณจริงๆ เพียงแต่เห็นรูปร่างของคุณดูดี ตอน...ตอนนั้นก็เลยหน้ามืดตามัว”

มู่เฉินหยวนไม่พูดอะไร เพียงเพ่งมองเธอ บรรยากาศดูอึดอัด ในใจถังซินรู้สึกกลัว หลังจากมู่เฉินหยวนดึงมือกลับไป เธอจึงถอนหายใจหนึ่งครั้ง วินาทีต่อไป ก็ได้ยินมู่เฉินหยวนถามแบบไม่สนใจไยดีว่า “ฉันทราบมาว่า คุณกับมู่หยางชิวแต่งงานกันมาปีกว่าแล้ว”

ถังซินรู้ความนัยของคำพูดว่าหมายถึงอะไร ทำไมแต่งงานกับมู่หยางชิวมาปีกว่าแล้วยังสะอาดบริสุทธิ์ ถังซินคิดถึงเรื่องนั้นของมู่หยางชิว เพียงได้แต่ฝืนยิ้มแล้วตอบเสียงเบา ๆ “อืม” แล้วก็รีบเปลี่ยนประเด็นสนทนา

“ท่านประทานมู่ ฉันมีของจะให้คุณ”

ถังซินควานหาของในกระเป๋า อยากจะเอากระดุมแขนเสื้อเม็ดนั้นคืนให้มู่เฉินหยวน ช่างบังเอิญมีโทรศัพท์สายหนึ่งโทรเข้ามาพอดี

เป็นน้องสาวคนเล็กชื่อ กวนหลิงเอ๋อ

ถังซินพูดขออภัยมู่เฉินหยวน แล้วถือโทรศัพท์ไปรับอีกฝั่ง แล้วกดเสียงต่ำ “อะไรเหรอ？”

“พี่คะ ฉันโทรหาพี่หลายครั้งแล้วทำไมพี่ไม่รับสาย！”