รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 102

บทที่ 102 ความโชคดีทั้งชีวิตคงใช้หมดครั้งนี้แหละ

ขณะที่ถังซินตื่นขึ้นมายังรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย ท้องน้อยก็รู้สึกหน่วง ๆ เหมือนจะเป็นประจำเดือน เธอนวดหัวแล้วเปลี่ยนเสื้อเข้าไปล้างหน้าล้างตัวในห้องน้ำ

เพิ่งจะออกจากห้องนอนก็สังเกตุเห็นว่าห้องครัวมีความเคลื่อนไหว เหมือนจะเป็นหลี่ซูเจ๋กำลังทำอะไรอยู่สักอย่าง

“มันต้องอย่างงี้สิสาวน้อย อาหารเช้าก็ทำเป็นหรอจ๊ะ” กับข้าวและข้าวต้มที่วางอยู่บนโต๊ะน่าจะเป็นฝีมือของหลี่ซูเจ๋ เธอพูดอวยแม่ครัวแล้วนั่งลงที่โต๊ะอาหาร

หลี่ซูเจ๋กำลังเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมซาลาเปาในมือ ยิ้มอย่างภูมิใจ “ก็ใช่หนะสิ ถึงแม้ผัดกับข้าวฉันทำไม่เป็น แต่ว่าโจ๊กหนะยังพอทำได้ ลองชิมซาลาเปานี่สิ้ เมื่อวานฉันเพิ่งไปซื้อมาจากซุปเปอร์ฯ”

“เมื่อคืนเธอไปซุปเปอร์หรอ” ถังซินชะงักแล้วถามเธอ “แล้วค่อยไปรับฉันที่ร้านเหมยจวงหรือยังไง”

“ประธานมู่ต่างหากส่งเธอกลับมา”

ทันใดนั้น ถังซินเพิ่งจะนึกภาพเมื่อคืนได้ เหมือนเธอกำลังนั่งระหลี่ซูเจ๋มารับแล้วคุณชายมู่มาหา ทั้งสองคุยกันได้ไม่นาน คุณชายมู่ก็บอกว่าจะส่งเธอกลับ

แล้วเธอก็จำอะไรไม่ได้แล้ว…..

“สรุปว่าทุกอย่างเป็นเรื่องจริงหมดหรอเนี่ย…..” ถังซินคีบซาลาเปาไว้ลังเลอยู่ว่าควรกินหรือไม่ ลนลานจนทำตัวไม่ถูก “ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ไม่น่าดื่มเยอะเลย น่าอายชะมัด”

คุณชายมู่ต้องส่งเธอกลับบ้านเวลาเมาทุกครั้ง เขาจะคิดว่าเธอกำลังใช้มารยาหญิงอยู่หรือเปล่านะ

“อายอะไรหละ ประธานมู่ไม่ได้โกรธอะไรหนิ” หลี่ซูเจ๋พูดไปด้วยหัวเราะไปด้วย น้ำเสียงดูมีเลศนัย “ประจำเดือนเธอหนะติดอยู่บนเสื้อประธานมู่เต็มไปหมด แถมเขายังยอมพาเธอเข้าไปในห้องน้ำซะอีก โถ ๆๆ”

“......” ถังซินขยี้หัวคิ้วด้วยท่าทางเงอะงะ น่าอายไปถึงดาวอังคารเลยจริง ๆ เธอไม่กล้านึกถึงภาพสุดสะเทือนใจเมื่อคืนเลย หลังจากนี้เธอจะกล้ามองหน้าเขาได้อย่างไร

ตอนที่ไปบริษัทหลังกินข้าวเสร็จ เธอยังทำตัวไม่ถูกอยู่ดี

หลี่ซูเจ๋ทำตัวเหมือนโทรโข่ง พูดแจ๊ะอยู่ข้าง ๆ ไม่หยุด “แหม่ เธอก็อย่าทำตัวแปลกไป ฉันว่าประธานมู่พาเธอกลับมาบ้านด้วยตัวเองก็น่าจะรู้สึกอะไรกับเธอสิ ถ้าเกิดว่าพวกเธอ…..”

“ไม่มีถ้าเกิดอะไรทั้งนั้น” ถังซินแทรกพูดขึ้นมา ด้วยความที่บนรถมีคนเยอะ เธอเลยกดเสียงต่ำลง “นั่นเป็นอาของมู่หยางซิวนะ ‘อา’หนะเข้าใจมั้ย”

“เธอหย่ากับมู่หยางซิวไปเป็นชาติแล้ว ไม่มีใครบอกว่าหย่ากับหลานแล้วห้ามคบหากับอาเขาหนิ”

“ไหนเมื่อก่อนเธอบอกว่าประธานมู่ไม่ดีไง” ถังซินชำเลืองตามองเธอ “เห็นว่าดวงกินคู่ ต้องอายุสามสิบกว่าถึงจะแต่งงานได้ ทำไม เธออยากให้ประธานมู่มากินดวงฉันหรอ”

หลี่ซูเจ๋ตบบ่าเธอเบา ๆ หัวเราะอย่างชอบใจ “ก็ใช่นะ ฉันแค่อยากให้เธอไปลองคบหาดูใจกับประธานมู่ดูไง อีกอย่างเธอสองคนดูหน้าตาสมพงษ์กันอยู่นะจ๊ะ”

“......”

คำพูดเลอะเทอะพวกนี้ถังซินฟังแล้วปวดหัวขึ้นมาทันที ก็เลยไม่สนใจดีกว่า เธอล้วงโทรศัพท์ออกมาดูเวลา เห็นว่ามีข้อความ WeChat เด้งขึ้นมาหลายข้อความ เกี่ยวกับถูกรางวัลอะไรนี่แหละ

ถังซินกดเข้าไปในข้อความ เพิ่งจะเห็นว่าเป็นแอคเคาท์ทางการของ BC เมนชั่นถึงเธอ

สรุปว่าเป็นกิจกรรมชิงโชคของ BC เมื่อสามวันก่อน หลี่ซูเจ๋เอาโทรศัพท์เธอไปรีโพสต์อย่างดื้อ ๆ ตอนนี้กลับถูกรางวัลขึ้นมาเฉยเลย WeChat BC ให้เธอไปรับรถที่ร้านภายในวันทำการ 15 วัน

“ถูกจริง ๆ ด้วยวุ้ย” ถังซินตั้งใจดูตั้งสามรอบ มั่นในว่าเป็น ID ของตัวเองจริง ๆ ถูกรวงวัลรถแล้วจริงสินะ เธอยื่นโทรศัพท์ให้หลี่ซูเจ๋ “รถ”

“รถอะไรหนะ” หลี่ซูเจ๋ท่าทางสงสัย ชำเลืองมองโทรศัพท์เธอแล้วชะงักชั่วขณะ จากนั้นตบบ่าถังซินรัว ๆ เหมือนยังตั้งสติไม่ครบ “เยสสส ถูกรางวัลจริง ๆ ด้วย!”

ถังซินแซว “ความโชคดีของเธอทั้งชีวิตคงจะใช้หมดครั้งนี้แหละ”

“ซินซินเธอนี่ตัวนำโชคชัด ๆ ” หลี่ซูเจ๋เก็บความตื่นเต้นในใจไม่ได้แทบจะกรี๊ดออกมา “เธอมีใบขับขี่มั้ย ทีหลังเราก็ไม่ต้องนั่งรถไฟฟ้าแล้วสิ”