รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 181

บทที่ 181 เธอต้องการทานยาแก้โรคหัวใจเฉียบพลัน

เฮ้อ!

ถังซินทรมานไม่ไหวแล้ว ตกใจจนเกือบจะเป็นโรคหัวใจ เธอพูดด้วยความสั่นเทิ้ม “อย่าๆ คุณเรียกฉันว่าคุณหญิงถังดีกว่า “พี่สาว” ที่คุณเรียกมันไม่เหมาะกับฉัน”

“จะเหมาะหรือไม่เหมาะ คำเรียกนี้ต่อไปมันเปลี่ยนได้นะ!” จู่ซือซือเดินมาดึงถังซินอย่างสนิทสนม “พี่สาว ฉันจะพาคุณไปนั่ง”

ถังซินสับสนเล็กน้อย ในใจคิดว่าคุณก็กินข้าวของคุณไปสิ ลากฉันมาทำอะไร?

เมื่อมาถึงโต๊ะ พบว่ากวนชิงเฟิงก็อยู่ที่นี่ สีหน้าท่าทางยิ่งสับสนขึ้นไปอีก

หลังจากจู่ซือซือเตรียมที่นั่งให้ถังซินแล้วก็ผลักมู่เฉินหย่วนไปข้างๆ จากนั้นก็นั่งลงข้างกวนชิงเฟิงอย่างว่าง่าย

“นี่ นี่มันหมายความว่ายังไง?”

ถังซินมองกวนชิงเฟิง แล้วมองจู่ซือซือ มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

จู่ซือซือดึงแขนเสื้อกวนชิงเฟิง “เรียกพี่ชายสองสิ”

กวนชิงเฟิงค่อนข้างไม่เป็นธรรมชาติ แต่ก็เรียกมู่เฉินหย่วนตามคำสั่ง “พี่ชายสอง”

ถังซิน “……”

“อืม” มู่เฉินหย่วนไม่ได้ประหลาดใจ พยักหน้าแล้วก็ผ่านไป “สั่งอาหารเถอะ ทุกคนหิวแล้ว”

“สั่งอาหารอะไรกันน่ะ!” ถังซินกดเมนูอาหารตรงหน้าโต๊ะเขาไว้ รู้สึกทั้งร่างจะระเบิดแล้ว “นี่มันเวลาทานอาหารหรือไงวะ ไม่ควรอธิบายกับฉันหน่อยเหรอ!”

เธอจ้องกวนชิงเฟิงอย่างโหดเหี้ยม พูดอย่างเฉียบขาด “เรียกพี่ชายสองอะไรกันน่ะ!”

“พี่สาวอย่าโกรธสิ ดื่มชาก่อน” จู่ซือซือรินชา ส่งให้ถังซินอย่างประจบเอาใจ พูดอย่างหน้าแดง “ฉันคบกับชิงเฟิง พี่ชายสองของฉันก็เป็นพี่ชายสองของเขา คุณก็คือ......”

“ไม่ๆ! หยุด!” ถังซินห้ามไม่ให้เธอพูดต่อ “คุณหญิงจู่ น้องชายฉันยังเป็นเด็ก คุณใจดีปล่อยเขาไปเถอะนะ ขอร้อง”

จู่ซือซือมองเธออย่างไม่ได้รับความยุติธรรมหนึ่งครั้ง “ฉันรู้ว่าแต่ก่อนฉันหยิ่งเกิน รังแกคุณพี่อยู่บ่อยๆ ฉันขอโทษพี่สาวนะคะ ฉันจะกลับไปเขียนหนังสือทบทวนตนเองหนึ่งร้อยฉบับ! ฉันกับชิงเฟิงชอบกัน”

ถังซินดึงหน้าลงมา พูดอย่างอารมณ์เสีย “เธออย่าทำแบบนี้ ทำเหมือนฉันไปขัดขวางความรัก ฉันไม่สนว่าเธอจะชอบใคร แต่ต้องไม่ใช่น้องชายฉัน”

เธอบอกว่าจู่ซือซือมาพบเธอบ่อยแบบนั้น เรียกเธอพี่สาว ที่แท้ก็จีบน้องชายเขา

คิดถึงคืนนั้นที่บ้านมู่ คำพูดพวกนั้นของมู่เฉินหย่วน ถังซินไม่ลงรอยกับมู่เฉินหย่วนเป็นการส่วนตัว ด่าเสียงทุ้ม “คุณรู้ว่าพวกเขาคบกันนานแล้ว ตอนนั้นเลยพูดแบบนั้นใช่ไหม?”

มู่เฉินหย่วนตอบกลับ “คุณไม่อยากให้น้องชายคุณพา “แฟนหนุ่ม” มาพบคุณใช่ไหม?”

นั่งต้องไม่ใช่จู่ซือซือ!

“พี่สาว ให้อภัยฉันเถอะ” จู่ซือซือจับมือถังซินแน่นอย่างออดอ้อน “ฉันชอบชิงเฟิงจริงๆ อยากได้สินบนเท่าไหร่พี่พูดมาเลย ฉันให้หมด!”

กวนชิงเฟิงกระแอมไอ เอ่ยเตือนจู่ซือซือ “เบี่ยงประเด็นแล้ว”

“ฉันพูดจริง” จู่ซือซือทำหน้าจริงจัง “ฉันนัดแม้กระทั่งนักออกแบบชุดแต่งงานแล้วด้วย แต่ลูกค้าเขาเยอะ เราต่อแถวอยู่ที่ปีถัดจากปีหน้า”

กวนชิงเฟิง “……”

“คุณหญิงจู่ ฉันไม่ยอมให้พวกเธอคบกันจริงๆ” ถังซินหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่อยากทะเลาะกับจู่ซือซือในร้านอาหารหรูหราแบบนี้ “เส้นทางดวงดาวของเธอสว่างสดใส ได้ทุกอย่างมาง่ายๆ แถมยังมีประธานมู่พี่ชายอีกหลายคนช่วยเหลือ”

“เธอก็รู้ว่าครอบครัวฉัน ยังไม่ถือว่ามีฐานะปานกลางเลย ปีนี้เพิ่งซื้อบ้าน น้องชายฉันก็กำลังเรียนหนังสือ ฉันไม่ได้บอกว่าเขาจะต้องมีอนาคตที่สดใส แค่เขามีชีวิตที่ดีก็พอแล้ว”

“นอกจากฐานะพวกเธอต่างกันแล้ว อายุก็ต่างกันมากด้วย บางทีตอนนี้เธออาจจะรู้สึกว่าสดใหม่ ไม่กี่เดือนเธอก็เลี่ยนแล้ว เลิกกับเขาแล้วแยกตัวออกไป”