รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 215

บทที่ 215 ประธานมู่ที่ปากบอกไม่ชอบแต่การกระทำซื่อสัตย์

จูบที่แสนยาวนานและร้อนแรงนี้ทำให้ถังซินมึนงง ในพริบตาเดียวเธอก็มัวเมา แต่ไม่นานก็ใช้มือทุบหน้าอกเขาเพราะจะขาดออกซิเจนแล้ว

หลังจากมู่เฉินหย่วนปล่อยมือ เธอก็ถอยหลังทันที ร่างกายแนบชิดกับชั้นวางสินค้า พูดกับเขาอย่างฉุนเฉียว “คุณชายมู่ ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ฉันจะแจ้งคุณข้อหาล่วงละเมิด!”

มู่เฉินหย่วนคลายเนกไทออกนิดหน่อย หรี่ตายกยิ้มเย้าแหย่ ตีสองหน้าอย่างมาก “ก็เอาสิ เรื่องเมื่อครึ่งปีก่อนที่บาร์ เรามาพูดอย่างเปิดเผยกันเถอะ”

“ค-คุณมันหน้าไม่อาย!” ทุกการกระทำของเขาในวันนี้ ทำให้ถังซินเพิ่งรู้จักเขา “คุณบอกว่าให้ไปช่วยคุณคุยธุรกิจที่ตุรกีเสร็จแล้ว ก็จะลบทุกอย่างทิ้งไง”

“ก็ใช่ แต่ธุรกิจนั้นมันล้มเหลวไง” มู่เฉินหย่วนฉวยโอกาสในคำพูดของเธอ แขนยาวประคองข้างศีรษะเธอเบาๆ “นอกจากนี้ต่อจากนั้น ผมก็ช่วยคุณหนึ่งครั้ง”

ถังซินโกรธจนพูดไม่ออก

เขาทานยาผิดสำแดงหรือเปล่า ทำไมกลายเป็นคนปลิ้นปล้อนแบบนี้?

“ถังซิน เรื่องอุบัติเหตุรถยนต์ผมทำไม่ถูกต้อง หลอกใช้คุณ” มู่เฉินหย่วนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเคร่งขรึมขึ้นมา “แต่ผมไม่เคยเห็นคุณเป็นหมากนะ คุณเป็นคนที่ควรค่าให้ผมไว้ใจ”

เขาอยู่ในแวดวงธุรกิจมานานขนาดนั้น ข้างกายมีหญิงแกร่งต่างเพศ ดาราสาว ทนายความ และหญิงชนชั้นสูง หลายปีมานี้ มีแค่จู่ซือซือเท่านั้นที่เขาเชื่อใจ

ตอนนี้ก็มีถังซินเพิ่มมาอีกคนหนึ่ง

ตอนที่มาขอความช่วยเหลือถังซิน บางครั้งเขาก็อยากใช้เธอให้เป้าหมายตัวเองสำเร็จ แต่ก็อยากผลักเธอออกไป ให้เธอยืนอยู่บนเวทีเจิดจรัสนั้น

คำพูดของเขา กระตุ้นความเจ็บปวดในใจถังซิน

ถ้าไม่ได้รับการผลักดันจากมู่เฉินหย่วน เธอคงไม่มีวันนี้ ถังซินควรจะขอบคุณเขา แต่พอนึกถึงการตายของมู่หยางซิว ทำอย่างไรเธอก็ปล่อยไปไม่ได้

คนตายทั้งคนนะ ไม่ใช่ข้อมูลตัวเลข ไม่สามารถฟื้นคืนได้

“คุณชายมู่ เรื่องมันผ่านไปแล้ว พูดขึ้นมาอีกมันไม่มีประโยชน์” ถังซินเบี่ยงตัวออกจากร่างกายเขา คำพูดนิ่งเรียบทำให้มู่เฉินหย่วนเม้มปากแน่น

หงุดหงิดในใจ กระแทกหมัดลงไปบนชั้นวางสินค้าอย่างแรง

ภายหลังตอนทั้งคู่เดินด้วยกันอีกครั้ง บรรยากาศแปลกอย่างชัดเจน ถังซินพยายามออกห่างเขาอย่างมาก ถึงจะซื้อของเสร็จแล้วจ่ายเงิน ก็ยังยืนกรานจะจ่ายเงินเอง

ผู้ช่วยจางก็งงมากเหมือนกัน

แผนการของเขาสมบูรณ์แบบขนาดนี้ ให้คุณหญิงถังออกมากับประธานมู่โดยลำพังเพื่อพัฒนาความสัมพันธ์ ทำไมรู้สึกว่าเดินตลาดรอบเดียวออกมา บรรยากาศระหว่างทั้งคู่ถึงกลายเป็นยิ่งแข็งตึง?

หลังจากกลับมาถึงบ้านผู้ช่วยจาง ถังซินก็ถือวัตถุดิบเข้าไปในห้องครัว

ผู้ช่วยจางเข้าไปใกล้มู่เฉินหย่วน เอ่ยถามเสียงเบา “ประธานมู่ เกิดอะไรขึ้น? ทำไมอารมณ์คุณหญิงถังถึงได้แย่กว่าตอนเพิ่งเจอคุณล่ะครับ”

“ไสหัวไป”

“......”

ก็ได้ ดูเหมือนประธานมู่ก็อารมณ์เสียมากเหมือนกัน

แร็คดอลล์ตัวน้อยติดคนมากเหมือนกัน คลอเคลียอยู่ข้างเท้าถังซินตลอดเวลา ไม่ว่าเธอจะเดินไปไหน ถังซินก็กลัวจะเหยียบถูกมัน เอามันออกไปเสร็จก็ปิดประตูห้องครัว

แร็คดอลล์ตัวน้อยวิ่งโซเซไปหามู่เฉินหย่วนบนโซฟา ศีรษะน้อยยังไม่ทันโดนกางเกงสูทของเขา ขาสองข้างของเขาก็ยกขึ้น สีหน้าเปลี่ยนไปแล้ว

มู่เฉินหย่วนเรียกผู้ช่วยจางด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ “เอาแมวนายออกไป”

“ประธานมู่ แมวหย่านมยังไม่ถึงเดือน คุณกลัวอะไรครับ?” ผู้ช่วยจางวิ่งมาเอาแมวน้อย “ไม่รู้คุณหญิงถังชอบแค่ไหน จะอุ้มกลับไปเลี้ยงด้วยล่ะ”

“นายเอาเจ้าตัวประหลาดขนยาวให้เธอเลี้ยงเหรอ?”

ผู้ช่วยจางแก้ไขคำพูดของเขาอย่างเคร่งเครียด “ประธานมู่ นี่เรียกว่าแมวแร็คดอลล์ พันธุ์แท้ แพงมาก!”

มู่เฉินหย่วน “……”

เขาว่าแล้วเมื่อครู่ตอนที่จูบถังซิน ทำไมถึงได้กลิ่นนมจากตัวเธอ ที่แท้ก็อุ้มเจ้าตัวน้อยนี่เอง

“ประธานมู่ ไปสิ”