รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 247

บทที่ 247 แค่สกุลหลินคนหนึ่ง

คำพูดนี้แทงใจดำถังซินเข้าอย่างจัง เธอเลยตบเกาพินถิงไปอีกหนึ่งที

เธอไปถามลู่เหวินซู “ที่ไหนขาดผู้หญิงมากที่สุด”

“เดี๋ยวผมเช็คให้นะ” ลู่เหวินซูควักมือถือออกมา ส่งที่อยู่สองสามที่ให้ถังซิน

เกาพินถิงได้ยินเข้าจากที่หน้าดำคร่ำเครียดก็หน้าซีดเผือดลง เธอตะคอกใส่ถังซิน “ถ้าแกกล้าทำอะไรฉัน พ่อฉันไม่ปล่อยแกไปแน่”

“เกาพินถิง” มู่เฉินหย่วนที่ยืนอยู่หลังถังซินเปิดปากพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำแต่กลับแววตากลับเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น “ฉันคิดว่าเธอไม่น่าโง่ขนาดนี้ ทำให้ตระกูลเกาทั้งตระกูลขุดหลุมฝังเธอ”

เกาพินถิงกลัวจนสั่นไปทั้ง ตัว

เย่นจิ่งเหนียนหัวเราะตามไปด้วย “อืม เจ้าหน้าที่ระดับสูงตำแหน่งสูง แต่ถ้าอยู่ดี ๆ ก็มีเงินเข้าไปในบัญชีเขายี่สิบสามสิบล้าน ส่งทั้งครอบครัวไม่ว่าแก่หรือเด็กเข้าคุกก็ไม่ยาก”

“เป็นความผิดของฉันคนเดียว ฉันจะบอก” เกาพินถิงประหม่ามาก

เธอจะลืมได้อย่างไร คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่ผู้ชายธรรมดานะ

มู่เฉินหย่วนคือผู้ชายที่แค่ใช้ตระกูลมู่ก็สามารถหนุน GDP ทั้งเมืองหนานเฉิงได้แล้ว ใครจะไม่เคารพบ้างล่ะ

อยากหาคนทำอะไรก็ง่ายดายมาก

แววตาของเกาพินถิงฉายความโหดเหี้ยมออกมา เธอพูดอย่างลนลาน “เป็น เป็นฝีมือของผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อว่าหลินเฉิงจี๋สั่งให้ทำแบบนี้ เขายังบอกด้วยว่าพองานเสร็จแล้วจะส่งฉันไปต่างประเทศ”

“แกโกหก” ถังซินด่าเสียงดัง

เธอรู้จักหลินเฉิงจี๋ดี เขาทำทุกอย่างเพื่อสิ่งที่เขาต้องการแต่ไม่มีทางจะทำเรื่องสกปรกแบบนี้

เธอจิกผมเกาพินถิงลากหล่อนมาอยู่ตรงหน้า “ทางที่ดีแกพูดความจริงมาเถอะ ไม่อย่างนั้นฉันจะส่งแกไปในที่ที่มีแต่ผู้ชาย ตระกูลเกาของแกก็จะจบพังพินาศ”

“ฉันพูดความจริงทั้งหมดนะ แกอย่าทำร้ายครอบครัวฉันเลยนะ” เกาพินถิงร้องไห้โฮออกมา “หลินเฉิงจี๋มาหาฉัน มาถามฉันว่าช่วยเขาทำเรื่องหนึ่งหน่อยได้ไหม”

“แกทำฉันเสียโฉม แย่งพี่เหวินถิงของฉันไป ฉันเลยเกลียดแกมากเลยรับปากเขาไป เขาบอกว่าเขาจัดการคลับเฮาส์ทางนี้เรียบร้อยแล้ว พอถึงเวลาให้ฉันมาได้เลย”

ถังซินตบเธอไปอีกครั้งหนึ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “พูดความจริงสิ”

ตบนั้นทำให้เกาพินถิงยิ่งร้องไห้หนักขึ้น น้ำตาน้ำมูกไหลย้อยหยดลงมา “ถ้าฉันพูดโกหกขอให้ไม่ตายดี วันนี้เขายังบอกเลยว่าตอนดึกจะส่งฉันไปอิตาลี แกไปสืบดูก็ได้”

ลู่เหวินซูหาไฟท์บินนั้นที่เกาพินถิงบอก ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็หาเจอ

“เธอพูดถูกต้อง เที่ยวบินนี้มีชื่อเกาพินถิง” ลู่เหวินซูเอามือถือให้ถังซินดู “หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้บัญชีของเกาพินถิงมีเงินโอนเข้ามาห้าล้าน”

ข้อมูลในมือถือต่าง ๆ แทงใจดำถังซินจนฟันของเธอสั่น

ไม่ว่าเกาพินถิงจะพูดยังไง เธอก็ไม่เชื่อว่าหลินเฉิงจี๋จะหาคนมาทำแบบนี้ แต่ทว่าหลักฐานมากมายก็ปรากฏตรงหน้าแล้ว

เธอรู้สึกใจสั่นนิด ๆ

พอเห็นท่าทางของถังซิน เกาพินถิงก็ยิ่งเอาน้ำมันราดบนไฟ “ตอนนั้นฉันยังถามหลินเฉิงจี๋เลยนะ ถ้าแกไม่มาล่ะ เขาบอกว่าผู้หญิงเจ้าชู้อย่างแก เจอคนไหนก็รักคนนั้นไปทั่ว ต้องมาแน่นอน แถมยังบอกอีกว่าถึงไม่มา ก็ใช้คลิปของฉันกับประธานมู่ทำลายตระกูลมู่ให้ย่อยยับได้”

มู่เฉินหย่วนแววตาดุดันขึ้นมา ยกขาถีบตัวเกาพินถิงอย่างแรง

“โอ๊ย！” เกาพินถิงโดนถีบจนเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งหัวใจตับปอด ใบหน้าบูดเบี้ยว เอนตัวลงไปบนพื้น

“ส่งต่อหล่อนให้พวกนายเลย พวกนายรู้นะ ว่าต้องทำยังไง” มู่เฉินหย่วนอุ้มถังซินขึ้นมาแล้วพูดเสียงเข้มว่า “ฉันไม่ชอบตระกูลเกานี้เลยจริง ๆ”

“ประธานมู่ คำพูดคุณเชื่อถือไม่ได้...” เกาพินถิงครวญครางด้วยความเจ็บปวดมาก “ฉันพูดในสิ่งที่ควรพูดแล้ว คุณบอกแล้วนะว่าจะไม่โยงครอบครัวฉันเข้ามาเดือดร้อนด้วย”

ชายหนุ่มพูดอย่างเย็นชา “แค่เธอมีชีวิตอยู่ ตระกูลเกาจะไม่ฝังเธอแน่นอน”

พูดจบ ก็อุ้มคนออกไป

เกาพินถิงมองด้านหลังชายหนุ่มแล้วด่าอย่างบ้าคลั่ง

“นี่ นี่ ไม่ต้องเรียกแล้ว” ลู่เหวินซูนั่งยอง ๆ ลงมา แล้วเอามือตบแก้มเธอแรง ๆ หนวกหูชะมัดเลย พี่ชายเลือกสถานที่ให้เธอแล้วสองสามที่ เธอเลือกเอาสักที่นะ”