บทที่261 คุณถัง คุณไม่อยากเจอผมเหรอ
ฉางผิงรีบเข้าไปแกะกล่องของขวัญ เปิดออกมาข้างในมีพวกอะไหล่เยอะมาก เหมือนจะเป็นรูปร่างของเรือ ด้านในตารางเล็กๆนั้นมีผ้าพันคอสีเข้ม
“คือเรือบรรทุกเครื่องบินSS3นี่!”ฉางผิงกอดกล่องนั่นด้วยความดีใจแล้วจูบไปแรงๆ“พ่อรู้ใจผมจริงๆ!”
“นี่ยังไม่ประกอบเลยก็รู้แล้วเหรอว่ารุ่นไหน?เก่งจริงเลย”ถังซินยังคิดว่ามันคือรุ่นธรรมดา ต้องเปลี่ยนเป็นอันใหญ่หน่อย หล่อนจะเอาปัญหามาให้หรือเปล่า
ฉางผิงรีบเอาผ้าพันคอมาใส่ มือเล็กนั้นลูบไปมา“ผมชอบของขวัญของพ่อจัง ถ้าเขากลับมาไวๆก็ดีเลย!”
“......”
พูดออกไปต้องไม่เชื่อแน่ๆ หนูกับพ่ออยู่เขตเดียวกันเลย
ฉางผิงคุยกับถังซินไปก็ประกอบโมเดลไป จับอะไหล่ไหนก็รู้ทันทีว่าใส่ตรงไหน แล้วยังคุยกับถังซินอีกว่าประเทศไหนมีเรือหรือเครื่องบินรบอะไรบ้าง
“เด็กนี่ฉลาดจริงๆเลย”ถังซินชมเขาแล้วตั้งใจถามอีกว่า“หนูว่าถ้าพี่คลอดลูกสาวไม่ฉลาดออกมา หนูจะชอบน้องไหม?”
ฉางผิงส่ายหัวพูดอย่างมั่นใจว่า:“ไม่มีทาง ถ้าพี่คลอดลูก ลูกต้องฉลาดแน่นอน!”
“โอ๊ย น่ารักจริงๆ!”ถังซินยิ้มแล้วจับใบหน้าของเขา“พี่รับปาก ถ้าต่อไปคลอดลูกสาวแล้วจะให้แต่งงานด้วย”
“คำไหนคำนั้นนะ!”
“อะไรคือคำไหนคำนั้นเหรอ?”ส้งกลับมาพอดีถามทั้งสองอย่างยิ้มๆแล้วเอาเสื้อกันลมให้คนใช้ จากนั้นก็ไปห้องรับแขกเข้าไปทักทายถังซิน
ฉางผิงพูดไปด้วยความดีใจ:“พี่ถังซินบอกว่า ถ้าต่อไปคลอดลูกสาวจะให้แต่งงานกับผม!”
สายตาของส้งจิ้งเหอมองไปที่ถังซิน“เธอกับประธานมู่จะมีข่าวดีเหรอ?”
“เปล่า”ถังซินบอกมือ หน้าแดงขึ้นมา“ฉันเห็นลูกชายเธอน่ารักดีก็เลยหยอก”
“แม่ครับ ดูนี่สิพ่อผมซื้อมาให้!”ฉางผิงชี้ไปที่เรือนั่นที่ประกอบไปได้นิดนึงพร้อมพูดไปด้วยสีหน้าที่ดีใจ“คุณพ่อให้พี่ถังซินเอามาให้ผม ผมชอบมากเลย มีผ้าพันคออีก!”
“จ้ะ แม่ก็ว่าของขวัญนี้เยี่ยมมากเลย”ส้งจิ้งเหอยิ้มเบาๆแล้วลูบหัวเขา“หนูเล่นไปก่อนนะ เดี๋ยวแม่คุยกับพี่ถังซินก่อน”
“ครับ”ฉางผิงให้แม่บ้านช่วยย้ายของเล่นไปประกอบที่อื่น
ถังซินกับส้งจิ้งเหอไปนั่งที่โซฟา
รับชาผลไม้จากงส้งจิ้งเหอ ถังซินพูดว่า:“ตอนบ่ายคุณวี่มาหาฉัน ให้ฉันเอาของขวัญนี้ไปให้ฉางผิง เขารู้สึกดีกับเด็กคนนี้มาก”
“ก็พ่อลูกกันแท้ๆ พอเจอกันแล้วมักจะมีเซ้นส์”
ถังซินถามหล่อน:“เธอวางแผนยังไง จะปิดบังแบบนี้ตลอดเหรอ?เธอดูเด็กน้อยนั่นอยากเจอพ่อแค่ไหน”
“นิสัยเขาแย่เกิน คุยดีๆกับฉันไม่ได้หรอก”ส้งจิ้งเหอพูดอย่างช่วยไม่ได้ หลายครั้งที่หล่อนอยากคุยกับเขาเรื่องฉางผิงแต่สุดท้ายก็โดนเขาโกรธเดินจากไป
ถังซินทิ้งท้ายว่า:“ที่จริงนิสัยก็เท่านั้นแหละ อยู่ที่ว่าเธอทนเขาได้ไหม”
“เธอกับประธานมู่ล่ะ?”ส้งจิ้งเหอถามอย่างยิ้มๆ“ใครๆต่างก็รู้ว่าประธานไม่ใกล้ชิดผู้หญิงที่ไหน แต่คุณถังเป็นคนแรกที่ทำลายกฏของชายคนนี้”
ถังซินตะกุกตะกักพูดว่า:“เวอร์ไป! เป็นเพราะเขางานยุ่งต่างหาก ไม่มีเวลาไปมองสาว”
“อ้อ พอเธออยู่ ประธานมู่ก็ไม่ยุ่งเลย?”
“ฉันเป็นแขกมาส่งของขวัญให้ลูกเธอนะ อย่ามาแหย่ฉัน”ถังซินพูดอย่างเซ็งๆ“ระวังรอบหน้าฉันจะไม่มาอีก”
“เค ไม่พูดถึงประธานมู่ก็ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...