รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 35

บทที่35 คุณสวมหน้ากากทำไม

หลังจากถังซินมองคนนั้นแบบชัดเจน รู้สึกแปลกใจหน่อยๆจึงถามว่า：“Oriel？เธอแน่ใจเหรอ？”

หนังแนวลึกลับของผู้กำกับคนนี้มีชื่อเสียงมาก หล่อนชอบมากจริงๆ

“ใช่ใช่ เขาเนี่ยแหละพี่”กวนหลิงเอ๋อดึงถังซินเข้าไปยังกำชับด้วยเสียงเบาๆว่า：“พี่ พี่อย่าพูดตรงเกินไปนะ ยังไงฉันก็ยังอยู่ในกลุ่มที่ไม่ดังขนาดนั้น”

“......”

เธอยังไม่ดังก็ได้เป็นพรีเซนเตอร์ของ Dior กับ Valentino แล้ว

ถังซินตามกวนหลิงเอ๋อไปถึงด้านหน้าของ Oriel

“สวัสดีค่ะ ผู้กำกับ Oriel” ถังซินทราบว่าผู้กำกับคนนี้เป็นคนฝรั่งเศส ไม่ชอบภาษาอังกฤษ เธอจึงทักทายเขาด้วยภาษาฝรั่งเศส“เป็นเกียรติจริงๆที่ได้เจอคุณ”

ผู้กำกับ Oriel เห็นว่าการพูดภาษาฝรั่งเศสของถังซินดีขนาดนี้ ก็รู้สึกสนใจขึ้นมา จึงพูดคุยกับเธอ

พูดไปได้นิดหน่อย ถังซินจึงแนะนำกวนหลิงเอ๋อให้เขารู้จัก บอกว่าน้องสาวของเขาเพิ่งเป็นนักแสดง ชื่นชอบผลงานของ Oriel มาก กวนหลิงเอ๋อที่ไม่เข้าใจภาษาฝรั่งเศสก็ได้แค่ยิ้มให้

หน้าตาที่สวยงามของกวนหลิงเอ๋อดูเหมือนว่าจะทำให้ Oriel พอใจเป็นอย่างมาก เขาจึงให้นามบัตรถังซิน และให้ถังซินบอกกับกวนหลิงเอ๋อวันและสถานที่ไปลองเทสต์หน้ากล้องดู ถังซินจึงยิ้มรับมา

หลังจาก Oriel เดินจากไป ถังซินจึงเอานามบัตรให้กวนหลิงเอ๋อ แล้วก้มตัวลงลูบบริเวณเท้าที่เจ็บ

รองเท้านี้สวยดี แต่กัดเท้ามากเลย

“ว้าว พี่นี่สุดยอดจริงๆเลยเนอะ？”สองมือของกวนหลิงเอ๋อจับนามบัตรนั้นแน่นๆด้วยความงงงวยอย่างไม่อยากจะเชื่อ：“เธอเอานามบัตรของ Oriel มาได้จริงๆเหรอเนี่ย？”

“อย่าโง่ไปหน่อยเลย ก็แค่ได้โอกาสไปลองเทสต์หน้ากล้อง ใครๆก็ไปเทสต์ได้！”

กวนหลิงเอ๋อห้วเราะฮี่ฮี่：“ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันมีเวลาเยอะมาก ถ้าเทสต์ผ่านขึ้นมาล่ะ？ถ้าฉันได้แสดงหนังของเขา แม้ว่าจะได้พูดแค่สามคำ แต่ค่าตัวก็ต้องสูงขึ้นแน่ๆ！”

ถังซินเบะริมฝีปากล่างแล้วพูดอย่างช่วยไม่ได้：“แล้วแต่เถอะ โอเค เรื่องเสร็จเรียบร้อย จะกลับกันได้ยัง？”

แค่คิดว่าหลินเฉิงจี๋อยู่ในงานนี้ ถังซินก็รู้สึกกลัวขึ้นมา กลัวว่าจะได้เจอสุดๆ แค่เขาอยู่นี่ งานปาร์ตี้จะสุดยอดแค่ไหนเธอก็ไม่สน

“พี่ พวกเราเข้ามายังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย”กวนหลิงเอ๋อพึมพำกลับ“กลับตอนนี้เร็วเกินไปนะพี่”

พูดไปสายตาก็ชำเลืองมองไปรอบด้าน

พี่เขยอยู่ที่ไหนนะ？

อีกอย่าง ถ้าหล่อนพาถังซินออกไปตอนนี้ งั้นก็เท่ากับว่าหล่อนทำไม่สำเร็จน่ะสิ？

“เธอไม่ได้พูดว่าจะให้พี่มาเป็นล่ามให้เหรอ？”พอเห็นกวนหลิงเอ๋อมองไปทั่วคฤหาสน์ ถังซินก็อดไม่ได้ที่จะถาม：“เธอมองอะไรอยู่น่ะ หรือมีแผนการอะไรอีก？”

ในใจกวนหลิงเอ๋อคิดอยากจะหาโอกาสโทรถามหลินเฉิงจี๋ จึงรีบเอามือกุมไว้ที่หน้าท้องพูดว่า：“โอ้ยพี่ ฉันปวดท้องมากเลย เดี๋ยวไปห้องน้ำแปปนึงนะ”

“......”

เท้าของถังซินเจ็บขึ้นมานิดหนึ่ง เลยเดินไปหาที่นั่ง

แสงไฟในห้องงานเลี้ยงค่อยๆมืดลง เปลี่ยนเป็นไฟสลัว ดนตรีก็เปลี่ยนเป็นจังหวะวอลทซ์ คล้ายกับว่าถึงเวลาเต้นรำแล้ว ถังซินจึงนั่งบนเก้าอี้ยาวที่อยู่ข้างประตู แต่แย่จริงๆเลย เขาเห็นคนรู้จักเดินเข้ามา

คือมู่เฉินหย่วนพาจู่ซือซือมานั่นเอง

มู่เฉินหย่วนใส่ชุดสูทสีดำทั้งตัว รูปร่างดูดีเด่นขึ้นมาเลย เขาไม่จำเป็นต้องขยับหรือทำอะไร บุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์ของเขานั้นก็ทำให้คนอื่นยากที่จะเพิกเฉยเขาได้

จู่ซือซือที่คล้องแขนมาอยู่ยังคงดูหรูหราโดดเด่นเหมือนเดิม กระโปรงลวดลายสีแดงสดของหล่อนที่แกว่งไปมายิ่งดึงดูดผู้คน ผมปลิวเบาๆ คล้ายกับเจ้าหญิงที่ถูกตามใจ

เนื่องจากนั่งอยู่ข้างๆประตู จึงห่างกับพวกเขาแค่เมตรเดียว ถังซินจึงลุกขึ้นทักเขาอย่างช่วยไม่ได้

“ประธานมู่”

“คุณถัง”มองเห็นถังซินที่ถือกระเป๋าเพชรระยิบระยับอยู่ตรงนี้ มู่เฉินหย่วนแปลกใจเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะพูดว่ารูปร่างผู้หญิงคนนี่นั้นดีจริงๆ จัดการชุดนี้ได้อย่างง่ายดาย

ชุดเดรสที่ถังซินใส่ช่วยคอลึกเป็นตัว v ตรงกลางมีผ้าโปร่งๆคลุมไว้หนึ่งชั้น แต่ก็สามารถมองผ่านเข้าไปเห็นช่วงขาวๆนุ่มๆบริเวณนั้น สายตาของมู่เฉินหย่วนไม่ทันระวังจึงกวาดไปมองเห็น ทำให้เขาหายใจไม่ทั่วท้อง

เขานึกถึงคืนวันนั้นที่โรงแรม หล่อนที่อ่อนโยนกับเขา

สวยงามมากจริงๆ

เปรียบเทียบกับมู่เฉินหย่วนแล้ว จู่ซือซือที่มองเห็นถังซินสีหน้ากลับแสดงออกว่าไม่ชอบอย่างชัดเจน

ผู้หญิงคนนี้คือพี่สาวของกวนหลิงเอ๋อ ไม่ใช่แค่หล่อนที่ทำให้พี่เฉินมาตำหนิเธอ น้องสาวก็ไปจับใครได้ก็ไม่รู้ ถึงได้มาแย่งข้อเสนอๆดีทั้งหมดของเธอไป ！

“อ้าว ล่ามนี่นา เข้างานนี้ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ？”จู่ซือซือยิ่งคิดยิ่งโกรธ เริ่มพูดเยาะเย้ย：“หรือว่าเธอกับน้องก็เหมือนกัน จับประธานคนไหนได้บ้างแล้วล่ะ？”