รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 416

บทที่ 416 ฉันจะรับหน้าแทนพวกเด็กๆเอง

ดูเหมือนว่าพวกผู้บริหารจะอยากปลดถังซินออก ไม่ได้ดูแลเธอ เวลาที่กล่าวรายงานก็รายงานแบบส่งๆ พอพูดคำศัพท์เฉพาะก็ใช้คำแบบลวกๆ

ถังซินรีบอ่านเอกสารบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว ขณะที่ฟังรายงานจากแผนกต่างๆไปด้วยอย่างไม่พอใจ

เธอนั่งไขว่ห้างอยู่ตรงนั้นรอบตัวเธอเต็มไปด้วยออร่า

รอจนพวกผู้บริหารกล่าวรายงานเสร็จ เธอก็อ่านเอกสารพวกนั้นจบพอดี

เธอชำเลืองมองบนโต๊ะ หลังจากอ่านกองเอกสารหนาๆสองฉบับหมด เธอก็รู้สึกว่าเธอนี่สุดยอดจริงๆ ไม่เสียแรงที่ทำงานกับมู่เฉินหย่วนมานาน เธอเรียนรู้จากเขามากมากเหมือนกัน

อยู่ๆชายคนนั้นก็มาปรากฏตัวอยู่ในความคิดของเธอ ทำให้เธอรู้สึกเจ็บแปล๊บในใจ

มีอะไรให้น่าคิดถึงกัน

ผู้ชายคนนั้นป่านนี้ก็คงมีคนใหม่ไปแล้ว คงจะจำเธอไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ!

พอเห็นว่าถังซินไม่พูดอะไร ผู้ช่วยก็เอ่ยปากอย่างระวังว่า “ประธานถังคะ คุณมีอะไรจะพูดไหมคะ?”

“มี” ถังซินหายใจเข้าลึกๆ กดความหงุดหงิดในใจไว้ หยิบเอกสารออกมาส่วนหนึ่งแล้วโยนลงบนโต๊ะ ทำเอากลุ่มคนทั้งหลายตกใจกันหมด แล้วมองไปยังเธอ

เธอพูดอย่างนิ่งๆกับผู้ช่วยว่า “เอาเอกสารรายงานไตรมาสที่หนึ่งของปีนี้มาเปิดดูสิ”

“ค่ะ” ผู้ช่วยทำตามที่เธอบอก แผนภูมิวงกลมของรายงานไตรมาสแรกปรากฏขึ้นบนโปรเจคเตอร์ในไม่ช้า

"นี่เป็นรายงานประจำไตรมาสแรกใช่หรือไม่" ถังซินชี้ไปที่โปรเจคเตอร์ดวงตาของเธอเฉียบคม “ในช่วงต้นปีนี้บริษัทได้เปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่สามตัวแล้วยังใช้พรีเซนเตอร์ในแนวหน้าและมีค่าใช้จ่ายในการส่งเสริมการขายสูงกว่าปีที่แล้ว แล้วทำไมรายงานประจำไตรมาสถึงไม่ดีเท่าปีที่แล้ว สำหรับผลิตภัณฑ์ใหม่หลายรายการที่เปิดตัวในช่วงเดียวกันของปีที่แล้วพรีเซนเตอร์ของบริษัทเป็นดาราเล็กๆและค่าใช้จ่ายก็ยังน้อยกว่าด้วย "

ฝ่ายโฆษณารีบพูดทันที “คุณถัง ผลิตภัณฑ์ของปีที่แล้วขายดีมาก เพราะได้รับอิทพลจากหนังเรื่องหนึ่ง แต่ปีนี้ไม่มี เพราะฉะนั้น....”

“ก็เลยจ้างดาราแถวหน้ามา แล้วใช้เงินค่าส่งเสริมการขายไปจำนวนเยอะขนาดนั้น แต่รายงานไตรมาสแรกของปีสู้ปีที่แล้วไม่ได้?” ถังซินหัวเราะแล้วพูดย้ำอีกรอบว่า “ใช่ไหม?”

ผู้บริหารฝ่ายโฆษณาถูกถังซินถอนรากถอนโคน ก็เลยไม่รู้ว่าจะพูดยังไงต่อ

ถังซินพูดนิ่งๆว่า “พวกคุณเป็นถึงแผนกหลักของบริษัท สินค้าจะขายออกหรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับพวกคุณ ถ้าคุณลงทุนไปมากขนาดนั้นแต่ผลลัพธ์ออกมาไม่ดีเท่าปีที่แล้ว ก็แสดงว่าเป็นความผิดของพวกคุณนั่นแหละ”

“ทางสำนักงานใหญ่น่ะเขาดูแค่ไตรมาสแรก และไม่สนใจหรือติดตามขั้นตอนการทำงานหรอกนะ ถ้าหากสำนักงานใหญ่เห็นว่ารายได้ไม่สอดคล้องกับค่าใช้จ่ายล่ะก็พวกเขาคงมีการหารือเรื่องการเปลี่ยนคนหรือเลิกจ้าง หรือถ้าสุดท้ายยอดไม่เป็นไปตามที่สำนักงานใหญ่ต้องการล่ะก็ ทั้งบริษัทคงได้ถูกเปลี่ยนเป็นแน่”

เธอเคาะนิ้วเรียวสวยลงบนโต๊ะ “ฉันคิดว่าจุดจบแบบนั้น ทุกคนคงไม่อยากเห็นมันใช่ไหม”

พอพูดจบเธอก็มองลงไป

เมื่อเห็นพวกผู้บริหารต่างแสดงออกด้วยสีหน้ากังวลส่งเสียงเซ็งแซ่ เธอก็รู้ทันทีว่ามันได้ผล

ถังซินปรับน้ำเสียงให้เหมาะสม “ตอนที่ฉันมา เคยได้ปรึกษากับทางสำนักงานใหญ่ เลยคิดว่าอยากจะให้รางวัลกับทุกคนสักหน่อย หลังจากรายงานไตรมาสจบ ถ้าแผนกไหนทำผลงานได้ดีที่สุด ทุกคนในแผนกจะได้โบนัสรายไตรมาสเป็นสองเท่า แน่นอนว่าโบนัสสิ้นปีด้วย”

พอพูดจบ เธอก็เห็นว่าสายตาของผู้บริหารหลายคนเป็นประกายขึ้นมา

ใช้เงินกระตุ้นคน เป็นอะไรที่เหมาะสมที่สุด

ถังซินมองเห็นอารมณ์ของพวกเขา “รายงานไตรมาสแรกฉันจะส่งไปให้ทางสำนักงานใหญ่ตามเวลา ส่วนคำต่อว่าพวกนั้นฉันจะรับแทนพวกคุณเอง แต่ฉันคาดหวังว่าครึ่งปีหลังจะมีผลลัพธ์ที่น่าพอใจนะ ถ้าหากผลลัพธ์ครึ่งปีหลังยังไม่เป็นที่น่าพอใจล่ะก็ ฉันจะไปคุยกับทุกแผนก และพิจารณาเรื่องเปลี่ยนคนทำงาน”

“ทุกคนฟังชัดเจนแล้วใช่ไหม?” เธอถามด้วยเสียงสูง ลุกขึ้น “ฉันกลับห้องทำงานก่อนนะ”

“…..”