รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 415

บทที่ 415 เมียท้องเเล้ว ยังให้ไปนั่งซุปเปอร์คาร์อีกหรอ

ถังซินก้มหัวเล็กน้อย หรี่ตามองไปยังด้านในรถสปอร์ต

ฟิล์มที่ติดกระจกรถสปอร์ตนั้นไม่ได้ป้องกันสำหรับการสอดเเนม เธอเห็นผู้ชายนั่งอยู่บริเวณที่นั่งของคนขับ เเล้วก็เป็นลู่เหวินซูจริงๆ

มือเล็กๆ มือหนึ่งได้ยื่นออกมาจากที่นั่งข้างคนขับ ในมือนั้นได้ถือขวดน้ำเเร่ที่ถูกเปิดออก

ถังซิน "......"

ลู่เหวินซูนี่ใจกว้างเสียจริง ขนาดเมียท้องเเล้วยังพามานั่งรถสปอร์ตอีกหรอ?

เธอได้มองเห็นบนนิ้วมือของฝ่ายหญิงอย่างไม่ได้ตั้งใจ เป็นรอยสักตัวอักษรภาษาอังกฤษสีดำที่เป็นเเถวเล็กๆ ข้อมือก็ค่อนข้างบอบบาง คิ้วของเธอก็ขมวดขึ้นอย่างทันใด

หืม?

ผู้หญิงคนนั้นไปสักมาตั้งเเต่เมื่อไหร่กัน?

เนื่องจากเป็นทางรถวิ่ง เธอจึงไม่สะดวกที่จะลงไปกล่าวทักทาย เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา เเละเลื่อนกระจกรถลง เเละอยากจะใช้โอกาสนี้กล่าวทักทายพวกเขา

ขณะที่ถังซินกำลังเลื่อนกระจกรถลงนั้น โทรศัพท์ก็กำลังต่อสายอยู่ เธอกลับเห็นผู้หญิงตรงที่นั่งข้างคนขับนั้นขยับเข้ามาใกล้เเล้วจูบลู่เหวินซู ผมสีน้ำทะเลยาว เเต่เธอกลับไม่ใช่หลี่ซูเจ๋!

"เชี่ย!" ใบหน้าของถังซินนั้นหนักอึ้ง พร้อมสบถคำหยาบคายออกมา

เธอลองโทรไปสองถึงสามครั้ง เเต่ลู่เหวินซูที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับในรถสปอร์ตนั้นกลับเป็นทองไม่รู้ร้อน เธอกัดฟันกรอดอย่างเงียบๆ คาดว่าลู่เหวินซูคงจะนำเธอเข้าไปในรายชื่อบัญชีดำเเล้วล่ะ

ถังซินมองไปโดยรอบ พร้อมหยิบอุปกรณ์ที่อยู่บนกระจกรถ อยากที่จะไปทุบตีรถของลู่เหวินซู

เเต่ช่วงเวลานี้ไฟได้เปลี่ยนเป็นไฟเขียวเเล้ว

ขณะที่รอให้เธอชะโงกออกไปดูนอกกระจกรถ รถของลู่เหวินซูก็ได้ขับออกไปเเล้ว

รถที่อยู่ด้านหลังก็บีบเเตรออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน ถังซินจึงต้องรีบเคลื่อนรถตามรถคันหน้าออกไป เธออยากที่จะตามรถของลู่เหวินซูไป ประจวบเหมาะกับได้มีสายเรียกเข้ามาจากผู้ช่วยจางเเห่งบริษัทซ่ง ถามเธอว่าถึงไหนเเล้ว

เธอนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันสำคัญที่ต้องไปที่บริษัทใหม่ เธอจึงต้องละทิ้งความคิดที่จะตามลู่เหวินซูไป

"ผู้ชายหน้าโง่! รอฉันสะสางงานเสร็จก่อนเถอะ จะไม่ยกโทษให้เเน่!"

เธอคิดว่านิสัยการรักสนุกของลู่เหวินซูนั้นได้หายไปนานเเล้ว ไม่คิดเลยว่าจะกลับมาทำนิสัยเเบบเดิมๆ อีก เมียตัวเองก็กำลังท้องอยู่ เเต่กลับพาผู้หญิงอื่นมานั่งในรถสปอร์ต!

หลังจากประมาณยี่สิบนาที รถของถังซินก็ได้มาถึงศูนย์การเงิน

ศูนย์การเงินหนานเฉิงเป็นสถานที่ที่กว้างใหญ่มาก จากเหนือจรดใต้ ล้วนเป็นพื้นที่ของบริษัทการเงิน บริษัทมู่ซื่อนั้นถือเป็นเเนวหลักของธุรกิจการเงิน บริษัทที่อยู่ภายใต้การบริหารงานจะอยู่ทางด้านทิศใต้ของศูนย์การเงิน ส่วนบริษัทอื่นๆ นั้นจะอยู่ทางทิศเหนือ

หลังจากที่ถังซินหาตำเเหน่งที่ตั้งของบริษัทเหอซ่งพบเเล้ว ก็ได้ขับรถเข้ามายังที่จอดรถชั้นใต้ดิน

ขนาดของบริษัททางด้านทิศเหนือนั้นไม่ได้ใหญ่มาก นอกจากตึกระฟ้าที่มีเงินเหมือนกับมู่เฉินหย่วนที่ตั้งเดี่ยวๆ ไม่กี่เเห่งเเล้ว นอกนั้นก็ไปเเออัดกันอยู่ในตึกระฟ้าภายในตึกเดียว ในทุกวันจะมีพนักงานเดินผ่านมาเยอะเเยะมากมาย

เวลาเข้าทำงานของบริษัทจำนวนมากจะเป็นเวลาเก้าโมงหรือสิบโมงเช้า ขณะที่รอลิฟท์ลงมายังชั้นหนึ่ง เมื่อประตูเปิดออก คนที่เเออัดกันอยู่ด้านนอกก็กรูเข้าไปเบียดเสียดกันภายใน

ถังซินถูกดันเบียดไปยังด้านหลัง เธอนำกระเป๋ามาไว้ด้านหน้าลำตัว ปกป้องของรักของเธออย่างระมัดระวัง

ลิฟท์ได้เลื่อนขึ้นไปยังชั้นบนอย่างช้าๆ ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างเธอไม่กี่คนนั้นดูเหมือนจะอยู่บริษัทเดียวกัน อีกทั้งยังพูดคุยซุบซิบกันอีกด้วย

"นี่ พวกเธอรู้หรือเปล่า บริษัทของพวกเราได้เปลี่ยน CEO คนใหม่เเล้วนะ"

"รู้เเล้ว เล่ากันว่า CEO คนนี้เป็นลูกครึ่งนะ ธุรกิจของครอบครัวก็อยู่ที่ยุโรปน่ะ"

"ลูกครึ่งหรอ! งั้นก็ต้องหล่อเเน่ๆเลยน่ะสิ ฉันรอไม่ไหวที่จะพบเขาเเล้ว!"

"เลิกคิดซะเถอะ ได้ข่าวว่าเขามีเเฟนเเล้ว เมื่อเทียบกันเเล้ว เธอรู้มั้ยว่าเขาระบุรองผู้จัดการคนใหม่ว่าเป็นใคร? เหล่าช่ายบอกว่ารองประธานคนใหม่จะมาที่บริษัทใหม่ ให้พวกเราได้จดจำลักษณะด้วย

"ใครกัน?"

"ถังซินที่เมื่อก่อนเคยทำงานอยู่บริษัทมู่ซื่อน่ะ ประหลาดใจมั้ยล่ะ?"

"ทำไมถึงเป็นเธอไปได้ล่ะ?" น้ำเสียงของอีกคนนั้นดูทิ่มเเทง พร้อมทั้งยังกล่าวอย่างอิจฉาริษยา "ได้ข่าวว่าเเต่ก่อนเธอเคยไปมาหาสู่กันอย่างลับๆ กับประธานมู่ งั้น CEO เเฟนสาวก็คงไม่ใช่เธอหรอกนะ? ไม่อย่างนั้นเธอก็คงโชคดีเกินไปละ"

"เฮ้อ นักเเปลคนหนึ่ง เปลี่ยนอาชีพง่ายขนาดนั้นเลยหรอ? ยังไม่รู้เลยว่าเธอได้สิ่งเหล่านี้มายังไง!"