รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 418

บทที่ 418 อย่างพวกมันจะไปรู้จักการชื่นชมพระอาทิตย์ตกดินได้ยังไงล่ะ

จ้าวอี้ซีนอดไม่ได้ที่จะกอดหนังสือพิมพ์ในมือตัวเองไว้แน่นจนนิ้วมือขาดซีด “.....ค่ะ ฉันจะจำไว้”

เธอออกไปอย่างรวดเร็ว

ตอนแรกมู่เฉินหย่วนกะจะจัดการกับเอกสาร แต่เขาก็ขมวดคิ้วเมื่อได้กลิ่นหอมบางอย่างในห้องทำงาน เลยไปที่แผนกเลขาฯบอกกับผู้ช่วยจางว่า “ไหนๆคุณก็ว่างอยู่ ช่วยไปทำความสะอาดห้องทำงานผมที เปลี่ยนกลิ่นหน่อย”

“ได้ครับ จะไปเดี๋ยวนี้เลย” ผู้ช่วยจางรู้ว่ามู่เฉินหย่วนยังคงไม่อยากเห็นหน้าเขาอยู่ กลัวว่าจะโดนเด้งไปอยู่สาขาที่นิวยอร์ก พอตอบรับปุ๊ปจึงรีบออกไปทันที

ไม่นานนัก เลขาฯถันที่พึ่งกลับมาจากข้างนอกก็เห็นมู่เฉินหย่วนนั่งอยู่ที่แผนกเลขาฯจึงทักทักอย่างสุภาพ

มู่เฉินหย่วนบอกเธอว่า “ตรวจสอบบริษัทเหอซ่งดูหน่อย”

เลขาฯถันทำตามคำสั่ง ไม่นานก็ตรวจสอบออกมาอย่างละเอียด “คุณมู่คะ เหอซ่งเป็นบริษัทที่ขายเกี่ยวกับเครื่องสำอางและน้ำหอมค่ะ สำนักงานใหญ่อยู่ที่เกียวโต ส่วนสาขาย่อยอยู่ที่ทางตอนเหนือของบริเวณศูนย์รวมการค้าค่ะ ได้ข่าวมาว่าพวกเขาเปลี่ยนซีอีโอคนใหม่ ซีอีโอยังไม่ทันถึง แต่ส่งรองประธานมาก่อนแล้ว..”

เลขาฯถันเลื่อนมาถึงชื่อของรองประธาน หลังจากติดตามข่าวซุบซิบต่างๆในวงการแล้วเธอก็มองไปทางมู่เฉินหย่วน

นี่...

ยังต้องบอกคุณมู่ต่อดีไหมนะ?

มู่เฉินหย่วนไม่มีความอดทนที่จะรอฟังเธอ เลยถามว่า “ทางเหอซ่งมีการเคลื่อนไหวอะไรบ้างในระยะนี้?”

“มีค่ะ พวกเขาออกน้ำหอมตัวใหม่” เลขาฯถันตอบ “เหอซ่งได้ซื้อสูตรน้ำหอมมาอีกที และลงนามข้อตกลงพนันกับบริษัทเหม่ยซิงที่อยู่ภายใต้การดูแลของมู่ซื่ออีกที”

สายตาของมู่เฉินหย่วนหลุบต่ำลง “พนันกับบริษัทเหม่ยซิงเนี่ยนะ ปริ้นต์ออกมา”

“รอสักครู่ค่ะ”

เลขาฯถันรีบไปติดต่อกับทางบริษัทเหม่ยซิงให้นำเอกสารเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับสัญญาการพนันนี้”

หลังจากที่ได้ข้อมูลเรื่องข้อตกลงมาแล้วเธอก็รีบนำไปให้มู่เฉินหย่วน และยังพูดว่า “CCO ของบริษัทเหม่ยซิงให้ฉันมาบอกคุณว่า การวางแผนและการโปรโมตของเหอซ่งไม่ดี”

“อืม เข้าใจแล้ว” มู่เฉินหย่วนก้มหน้าอ่านข้อตกลง

หลังจากที่อ่านจบ บวกกับประโยคนั้นที่ทางเหม่ยซิงตั้งใจบอกเขา มู่เฉินหย่วนก็พอจะเดาออกได้ว่าเหอซ่งอยากจะจ้างมู่ซื่อวางแผนผลิตภัณฑ์ของเหอซ่ง

บริษัทมู่ซื่อเองก็ไม่ได้ทำรายได้จากพวกผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางเหล่านี้ อีกอย่างพวกเขาก็ไม่ได้เอาบริษัทเล็กๆพวกนี้มาใส่ใจอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นบริษัทเหม่ยซิงที่เซ็นข้อตกลงพนันกับเหอซ่งก็เป็นบริษัทลูกของมู่ซื่อ ถ้าเขาให้ทางเหอซ่งยืมคนก็ไม่ต่างกับทำร้ายผลประโยชน์ของบริษัทตัวเอง

มู่เฉินหย่วนส่งข้อตกลงคืนให้เลขาฯถัน พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “เอาเอกสารไปทำลายซะ เรื่องข้อตกลงการพนันของเหอซ่งกับเหม่ยซิง ถ้าวันหลังทางเหอซ่งได้โทรมาอีกก็ให้ปฏิเสธไปซะ ไม่ต้องมาแจ้งผมอีก”

“ค่ะ” เลขาฯถันรับเอกสารไว้แล้วนำไปทำลาย

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้ช่วยจางที่ไปทำความสะอาดห้องก็ได้กลับมา “คุณมู่ ห้องทำงานทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วครับ แล้วผมก็วางดอกไม้สดไว้ที่โต๊ะคุณด้วย รับรองคุณเข้าไปต้องหอมสดชื่นแน่นอนครับ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สัหน้าของมู่เฉินหย่วนก็บึ้งตึง จ้องไปที่เขา “ผมได้บอกหรอว่าให้วางดอกไม้ไว้ในห้อง?”

ผู้ช่วยจางถึงกับตัวชาวาบ พูดแบบตะกุกตะกักว่า “ก่อนหน้านี้ผมได้ยินคุณพูดเกี่ยวกับดอกไม้ นึกว่าคุณชอบมัน.....”

เมื่อเห็นถึงสายตาพิฆาตจากฝ่ายชาย เขาเลยรีบตอบว่า “จะไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลยครับ!”

“ไม่ต้อง!” มู่เฉินหย่วนโยนคีย์การ์ดของบ้านเขาให้ผู้ช่วยจางแล้วบอกว่า “ไปบ้านผม แล้วพาจาวฉัยกับว่างฝูไปอาบน้ำ ให้เจ้าของร้านตัดเล็บให้มันด้วย พอเสร็จแล้วก็พาพวกมันไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ”

“ตอน ตอนนี้หรอครับ?” ผู้ช่วยจางเหลือบมองนาฬิกาอย่างระวัง พูดอย่างระมัดระวัง “คุณมู่ เดี๋ยวก็จะเลิกงานแล้ว กลางคืนผมมีธุระด้วย พรุ่งนี้ได้ไหมครับ? จะไปที่บ้านคุณแต่เช้าเลย!”

มู่เฉินหย่วนเหลือบตาขึ้นมามองเขา “ตอนนี้ ผมอยากให้พวกมันดูพระอาทิตย์ตกดิน”

ผู้ช่วยจาง “....”

แม่งเอ้ย!