รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 422

บทที่ 422 ดูเเลปรณนิบัติเธอ เท่ากับทำให้ประธานมู่สบายใจ

ผู้ช่วยจางยิ้มออกมา พร้อมกล่าวอย่างไร้น้ำตา "โอเคครับ ประธานมู่คุณดีกับผมมาก"

"ก็ดี งั้นก็ต้องลำบากคุณอีกซักพักล่ะ"

"......"

สนามกอล์ฟ Alright ห่างจากตัวเมืองค่อนข้างไกล ถังซินขับไปตามเส้นทางเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงจึงจะถึงที่หมาย

เธอจึงเข้าไปถาม ผู้รับผิดชอบบอกกับเธอว่าเมื่อตอนบ่ายลู่เหวินซูได้พาลูกค้ามาตีกอล์ฟที่นี่ เเละเพิ่งออกไปด้วยกันเมื่อสิบนาทีที่เเล้ว

ถังซินด่าอย่างเงียบๆ พร้อมขับรถไปยังอ๊อฟฟิศ

เธอวิ่งเต้นอยู่บนถนนตลอดทั้งช่วงบ่ายนี้ จากบ้านตระกูลลู่ บริษัทลู่ซือ ไปจนถึงบริษัทส้งซือ เเละมายังสนามกอล์ฟ รอจนถึงอ๊อฟฟิศของลู่เหวินซู ก็ได้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มครึ่งเเล้ว

ผู้จัดการที่อยู่เวรในที่อ๊อฟฟิศวันนี้ได้รู้จักกับถังซิน เเต่เขากับบอกเธออย่างน่าเสียดาย "ประธานลู่เเค่พาลูกค้ามาอยู่ที่นี่น่ะครับ เเล้วก็ให้พวกเราดูเเล ส่วนเขาได้ออกไปตั้งเเต่ครึ่งชั่วโมงที่เเล้วละครับ"

คว้าน้ำเหลวอีกเเล้ว!

ถังซินโกรธจนหมดคำพูด "คุณรู้จักที่พักส่วนตัวเขามั้ยคะ? หรือว่าตอนดึกจะกลับมาอีกหรือเปล่าคะ?"

"ผมไม่รู้จักที่อยู่ของประธานลู่หรอกครับ" ผู้จัดการกล่าว "บางทีประธานลู่ก็มาคุยกับลูกค้าที่นี่ บางทีเขาก็ไม่เข้ามา หลังจากนั้นก็ให้รถของอ๊อฟฟิศไปส่งพวกลูกค้ากลับน่ะครับ"

"......"

ผู้จัดการมองเห็นว่าสีหน้าของถังซินไม่ค่อยดี จึงกล่าว "ถ้าหากคุณมีเรื่องเร่งด่วนต้องการพบประธานลู่ล่ะก็ คุณรออยู่ที่นี่ก็ได้นะครับ ถ้าประธานลู่มาผมจะเเจ้งให้ทราบ"

"โอเคค่ะ" หลังจากที่วิ่งเต้นมาตลอดทั้งช่วงบ่าย ถังซินก็ไม่มีเเรงวิ่งอีกเเล้ว อีกทั้งยังหิวเป็นอย่างมาก "ห้องอาหารยังมีที่นั่งมั้ยคะ ฉันอยากทานอะไรสักหน่อย"

"มีครับ เดียวผมพาคุณไป"

ถังซินสั่งอาหารมาอย่างมากมาย เเละยังสั่งปลาต้มผักกาดดองจานใหญ่มาอีกหนึ่งจาน หลังจากที่รออาหารมาเสิร์ฟบนโต๊ะ เธอก็ทานอย่างอดใจรอไม่ไหว"

เธอทั้งกินทั้งกล่าวชมฝีมือของพ่อครัวในอ๊อฟฟิศของลู่เหวินซู

ปลาต้มผักกาดดองอร่อยมาก!

หลังจากทานข้าวไปได้ครึ่งหนึ่ง บริกรหนุ่มก็ได้วิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน เขาโค้งคำนับพร้อมกล่าวขอโทษถังซิน "ขอโทษครับคุณผู้หญิง ผักดองของครัวเราที่นำมาทำปลาต้มผักกาดดอง ทางเราได้ใช้ผิดน่ะครับ ทำให้รสชาติของปลาต้มผักกาดดองไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ผมจะรีบเปลี่ยนให้ทันทีเลยครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันว่ามันอร่อยนะคะ" เธอกล่าวพร้อมตักน้ำซุปขึ้นซด "ฉันยังอยากจะชมเลยว่าพ่อครัวของคุณฝีมือดี ทำปลาต้มผักกาดดองออกมาได้อร่อยมาก" บริกรหนุ่มกล่าวในลำคอ พร้อมถามอย่างระมัดระวัง "คุณไม่รู้สึกว่ามัน......เปรี้ยวหรอครับ"

"ไม่เปรี้ยวนะ!"

"......" บริกรหนุ่มรู้สึกว่าเขาได้ถามคำถามที่โง่เง่าออกไป

ตอนที่คุณผู้หญิงคนนี้ซดซุปที่เปรี้ยวของปลาต้มผักกาดดอง สีหน้าก็ดูปกติ ทำไมถึงคิดว่ามันเปรี้ยวกันนะ?

หลังจากที่บริกรหนุ่มกลับเข้าไปภายในห้องครัว หัวหน้าพ่อครัวตัวท้วมก็ได้เข้ามาล้อม พร้อมถามอย่างตึงเครียด "เป็นยังไงบ้าง? คุณผู้หญิงคนนั้นไม่ได้โกรธใช่มั้ย? รีบๆ ซะ นายรีบเอาปลาต้มผักกาดดองจานใหม่ไปส่ง"

"ไม่ต้องเปลี่ยน"

หัวหน้าพ่อครัวหายใจออกมาอย่างเยือกเย็น พร้อมกล่าวอย่างงกๆ เงิ่นๆ "เธอไม่ได้จะร้องเรียนฉันใช่มั้ย? งั้นเดี๋ยวฉันจะไปขอโทษเธอ"

เขาพูดพร้อมยกปลาต้มผักกาดดองจานใหม่ออกไป

เเต่บริกรหนุ่มกลับดึงหัวหน้าพ่อครัวเอาไว้ พร้อมส่งเงินให้เขาปึกหนึ่ง "คุณผู้หญิงคนนั้นบอกว่าปลาต้มผักกาดดองอร่อยมาก นี่เป็นทิปที่เธอให้คุณไว้"

"เธอไม่รู้สึกว่ามันเปรี้ยวมากเลยหรอ?" ผู้ช่วยกุ๊กได้เข้ามาใกล้ สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ "ผักกาดดองอันนั้นเป็นปลาผัดเเห้ง ไม่เหมือนกับผักกาดของปลาต้มผักกาดดอง ฉันเพิ่งจะชิมไป เปรี้ยวจนฟันฉันจะร่วง"

บริกรหนุ่มยักไหล่ "คุณผู้หญิงคนนั้นไม่รู้สึกว่ามันเปรี้ยวเลย เเถมยังซดด้วยสีหน้าที่ปกติอีกด้วย"

"......ประสาทรับรสของเธอมีปัญหารึเปล่า?"