รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 510

บทที่ 510 พาว่าเจ้าสาวมาเลือกชุดแต่งงาน

มู่เฉินหย่วนพูดขึ้นอย่างเย็นเยือก ：“ช่วยไปตรวจสอบให้ผมหน่อย แหวนเพชรสีชมพูวงนั้นใครเป็นซื้อไป”

“ขอประทานโทษคะ ดิฉันไม่มีสิทธิ์เข้าไปดู รอสักครู่นะคะ”

ผ่านเป็นหนึ่งนาที ผู้จัดการร้านเป็นมาคุยกับมู่เฉินหย่วน

มู่เฉินหย่วนเป็นลูกค้ารายใหญ่ของแบรนด์ คำสั่งของเขา ผู้จัดการก็ไม่กล้ารอช้า รีบไปตรวจสอบทันที “ท่านประธานมู่คะ แหวนเพชรสีชมพูวงนี้ คือผู้ชายชื่อหลินเฉิงจี๋เป็นคนซื้อไปคะ”

ใช่จริงๆด้วย！

สีหน้าของมู่เฉินหย่วนยิ่งบูดบึ้งขึ้นไปอีก ใจหงุดหงิดราวกับไปที่ร้อนระอุ

เพชรสีชมพูนี้เขาต้องการจะมอบให้กับถังซิน รอมาครึ่งปีกว่าถึงจะได้ หลังจากตัดความสัมพันธ์กับถังซิน เขาจึงไม่อยากได้มันอีก ตอนที่ผู้จัดการโทรมา เขาทำเป็นไม่สนใจ ให้พวกเขาขายออกไป

คิดไม่ถึงว่ากลับไปกลับมาแล้ว แหวนเพชรสีชมพูวงนี้ถูกหลินเฉิงจี๋ซื้อไป แล้วมอบให้กับถังซิน

“ท่านประธานมู่......” เห็นมู่เฉินหย่วนเงียบไป ผู้จัดการอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “มีปัญหาอะไรไหมคะ？”

“ไม่เป็นไรครับ” ผู้ชายตอบขึ้นอย่างเย็นชา แล้วก็วางโทรศัพท์ไป

มู่เฉินหย่วนยุ่งไปครู่หนึ่ง ใจสงบลงไม่ได้ เปิดวีแชทตอบกลับไปหลายข้อความ

ในขณะนั้นเอง มีกลุ่มในวงการกลุ่มหนึ่งกำลังคุยกันอย่างเมามัน

ผู้บริหารระดับสูงคนหนึ่งพูดว่าพรุ่งนี้ถังซินจะเลือกชุดแต่งงานที่สตูดิโอของภรรยาเขา

ถังซินจะสวมชุดแต่งงานจากทางร้านของเขาแต่งงาน ใช้โอกาสนี้ในการสร้างกระแส คาดว่าน่าจะมีจำนวนลูกค้าใหม่เพิ่มขึ้นอีกเยอะ

มู่เฉินหย่วนกลับออกมาหน้าหลักของวีแชท ตอนแรกคิดว่าจะส่งวีแชทหาเสี้ยงหวั่นฉิง

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขากดวีแชทหาจู่ซือซือ

--

สิบโมงกว่าๆของวันต่อมา ถังซินกับหลินเฉิงจี๋ไปสตูดิโอชุดแต่งงานพรีเมี่ยมเลือกชุดแต่งงาน

ระหว่างที่เดินทางไปเธอคุยกับหลินเฉิงจี๋ว่า ：“พวกเราแต่งงานกันถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ แต่เรื่องนี้อย่าเพิ่งบอกพ่อของคุณ ถึงตอนนั้นพวกเรากลับประเทศY แล้วค่อยจัดงานแต่งอีกครั้งก็ได้”

“ผมรู้ว่าคุณกำลังกังวลอะไรอยู่” หลินเฉิงจี๋จับกุมมือเธอไว้แน่น ให้เธอสบายใจได้ “ผมต้องการแค่คุณก็พอ ส่วนเรื่องของคนอื่น ผมไม่สนใจ”

ถังซินอืมออกมา แต่ใจกลับยังกังวลอยู่เล็กน้อย

เรื่องที่เธอกับหลินเฉิงจี๋กำลังจะแต่งงานกัน รู้กันทั้งประเทศ จี้เจียจื้อก็น่าจะรู้เหมือนกัน

ช่วงนี้จี้เจียจื้อดูเงียบมาก ทำให้ถังซินรู้สึกว่าเขากำลังวางแผนอะไรบางอย่างอยู่ กลัวว่าเขาจะบอกเรื่องเหล่านั้นกับโบแนร์ เพิ่มความขัดแย้งระหว่างหลินเฉิงจี๋กับโมมอยอี้

ฮือ หวังว่าเธอจะคิดมากเกินไป！

เจ้าของสตูดิโอชุดแต่งงานเมื่อวานก็ได้รับโทรศัพท์จากถังซิน รู้ว่าพวกเขาจะมาเลือกชุดแต่งงาน ดังนั้นวันนี้สตูดิโออยู่ในสถานะกึ่งปิดบริการ ไม่ให้บริการลูกค้าคนอื่น

เจ้าของร้านพาถังซินและหลินเฉิงจี๋ขึ้นไปชั้นสอง

ชั้นสองตกแต่งแบบสถาปัตยกรรมยุโรป ทำให้คนมองแล้วรู้สึกสบายใจ ชุดแต่งงานที่อยู่ในตู้กระจกสวยงามเหมือนในเทพนิยาย

“คุณหนูถัง ชุดแต่งงานในสตูดิโอของเราแต่ละเซตมีแค่ชุดเดียว” เจ้าของร้านยิ้มพลางกล่าวขึ้น “เชิญคุณเลือกตามสบายคะ ถ้าหากต้องแก้ไขชุดแต่งงาน ทางร้านก็พร้อมที่จะให้ความร่วมมือ”

ถังซินพยักหน้า รู้สึกลำบากใจเอ่ยขึ้น “ช่วงนี้ฉันอ้วนขึ้นมาก เลือกชุดแต่งงานอาจจะลำบากหน่อย”

“ไม่เป็นไรคะ” เจ้าของร้านกล่าวขึ้น “คุณดูแค่ว่าคุณชอบชุดไหน ส่วนเรื่องอื่นพวกเราจัดการเองคะ”

คำพูดนี้ถังซินฟังแล้วรู้สึกสบายใจ

ใครก็อยากให้ตอนที่สวมชุดแต่งงาน สามารถแสดงด้านที่สวยงามของตัวเองออกมา ให้กล้องบันทึกภาพของตัวเองไว้

แต่เธอกำลังท้องไม่มีทางเลือก

และเธอยังพบว่า หลังจากครั้งนั้นที่ฉีดยาหนึ่งสัปดาห์ ท้องเธอโตขึ้นจนสามารถมองเห็นด้วยสายตา เสื้อตัวใหญ่ใกล้จะปิดไม่มิดแล้ว

เธอไม่อยากแต่งงานกับหลินเฉิงจี๋ตอนท้องโต

ถังซินถูกใจชุดแต่งงานปักเพชรชายกระโปรงยาวชุดหนึ่ง หันไปถามหลินเฉิงจี๋ “ชุดนี้สวยไหมคะ？แต่ด้านบนปักเพชรเยอะเกินไป มันจะดูเยอะเกินไปไหม？”

“ไม่ครับ” หลินเฉงจี๋ให้เจ้าของร้านหยิบออกมา “ลองดูครับ ผมอยากดู”

ชุดแต่งงานมันหนักเกินไป ถังซินกำลังท้องทำให้สวมยาก จึงเรียกเจ้าของร้านเข้ามาช่วย หลินเฉิงจี๋นั่งรอด้านนอก

เธอกำลังลองชุดแต่งงานอยู่ มีคนกำลังเดินขึ้นมาชั้นสอง