รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 509

บทที่ 509 ทำไมยังไม่พอใจอีก

“ฉันกับเขาติดอันดับยอดการค้นหาได้ยังไง？” ถังซินถามขึ้นอย่างงงงวย

หลังจากรับแท็บเล็ตมาดู เธอจึงเข้าใจ

หลังจากโฆษณาหนังสั้นผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ของบริษัทเหอซ่งถูกเผยแพร่ลงในเว็บไซด์วิดีโอต่างๆและเวยป๋อ มีชาวเน็ตที่ไม่มีอะไรทำ ใช้รูปผู้ชายผู้หญิงที่เห็นเพียงครึ่งหน้าในหนังสั้น มานั่งสืบหากันว่านักแสดงเป็นใคร

ผลสุดท้ายชาวเน็ตก็สามารถสืบหานักแสดงนำชายหญิงออกมาได้จริงๆ

ตอนแรกแค่ถังซินก็เป็นไรหรอก แต่เมื่อทุกคนเห็นว่านักแสดงนำชายคือมู่เฉินหย่วน ต่างประหลาดใจว่านักธุรกิจที่ยุ่งขนาดนั้น จะมีเวลาไปถ่ายวิดีโอได้ยังไง จากนั้นชาวเน็ตก็เริ่มเมาส์มอยกันล่างวิดีโอ

เมาส์มอยกันจนสุดท้าย ทุกคนนำเรื่องที่ถังซินเคยทำงานที่บริษัทมู่ซื่อ เอาข่าวซุบซิบระหว่างเธอกับมู่เฉินหย่วนมาปะติดปะต่อกัน บวกกับพวกเขาร่วมกันถ่ายหนังสั้น ตัดสินว่าพวกเขาคบกัน พูดไปพูดมาก็ทำให้ทั้งคู่ติดอันดับยอดการค้นหา

ถังซินดูข่าวน่าตื่นเต้นพวกนี้จนปากกระตุก

ตอนแรกเธอคิดไม่ถึงว่ามู่เฉินหย่วนจะเข้าร่วมแสดงหนังสั้นเรื่องนี้

ก็ไม่ใช่เพราะวันนั้นมู่เฉินหย่วนมาประชุมที่บริษัทเหอซ่ง ทั้งคู่ทะเลาะกันเพราะเรื่องนักแสดง เธอบอกว่าถ้ามู่เฉินหย่วนมีความสามารถจริงก็แสดงเอง จึงทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

ถ้าหากรู้ว่าจะเกิดเป็นข่าวที่ร้อนระอุแบบนี้ ตอนนั้นเธอควรใจเย็นๆ ไม่ทะเลาะกับมู่เฉินหย่วน

ผู้ช่วยมองถังซินแวบหนึ่ง “ท่านประธานถัง คุณดูข่าวนี้......”

“ไม่ต้องลบ ปล่อยไว้แบบนั้นเถอะ” ถังซินยื่นแท็บแล็ตคืนให้กลับผู้ช่วย “แล้วแต่พวกเขาจะพูด ฉันไม่ได้เสียหายอะไร ใช้ชื่อเสียงของท่านประทานมู่มาช่วยโฆษณาผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ของเราก็ดีเหมือนกัน”

“คุณไม่กลัวว่าท่านประธานหานจะหึงเหรอ？” ผู้ช่วยถามขึ้นอย่างล้อเล่น

ตั้งแต่หลินเฉิงจี๋มาทำงานที่บริษัท ทุกครั้งที่เขาดูแลเอาใจใส่ถังซิน ต่างอยู่ในสายตาของพนักงานทุกคน

เมื่อก่อนเมาส์กันแค่ภายใน แต่คาดไม่ถึงว่าถังซินกับ CEO คนใหม่จะคบกันแล้ว！

ถังซินยิ้ม ：“ก็แค่ติดอันดับยอดการค้นหา เขาไม่ใช่คนขี้หึง”

แต่ว่าเมื่อผู้ช่วยเดินออกไปแล้ว ถังซินคิดดูแล้วรู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะสม โทรโทรศัพท์ภายในออกไป บอกกับหลินเฉิงจี๋

หลินเฉิงจี๋เข้าใจ “ผมเข้าใจ”

ถังซินคิดว่าเขาเข้าใจตนเองจริงๆ จึงไม่เก็บเรื่องนี้มาคิดต่ออีก

รอจนอันดับยอดการค้นหาในเวยป๋อระหว่างเธอกับมู่เฉนหย่วนติดอันดับสี่ถึงห้าวัน ทุกครั้งที่เธอขึ้นไปหาหลินเฉิงจี๋ พบว่าเขาคุยกับเธอแค่ไม่กี่ประโยค แล้วมีท่าทีไม่พอใจ เธอถึงรู้ว่าเขาโกรธ

“ฮาย คุณก็จริงๆเลย ตัวฉันอยู่กับคุณที่นี่ จะวิ่งไปอยู่ในอ้อมอกคนอื่นได้ยังไงล่ะ？” สำหรับผู้ชายที่หึงอยู่คนเดียว ถังซินจะหัวเราะก็หัวเราะไม่ออก จะร้องไห้ก็ร้องไห้ไม่ออก “ถ้าไม่เพราะเพื่อผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ คุณคิดว่าฉันจะปล่อยไว้แบบนี้เหรอ？”

“ผมรู้ ผมเข้าใจ” หลินเฉิงจี๋เอ่ยขึ้น “ผมไม่ได้หึง คุณอย่าคิดมากไป”

“......”

กลัวว่าเขาจะหึงมากเกินไป ถังซินให้ผู้ช่วยติดต่อแต่ละสำนักข่าวมาที่บริษัทเหอซ่ง

ตอนบ่ายจัดงานแถลงข่าวที่ห้องประชุม

ในงานแถลงข่าว เธอประกาศว่าเธอกับท่านประธานมู่บริษัทมู่ซื่อเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน ทั้งสองบริษัทตอนนี้กำลังลงทุนร่วมกัน ที่ชาวเน็ตพูดกันว่า‘คบกัน’ไม่มีแน่นอน

มีนักข่าวตาแหลมมองเห็นแหวนเพชรสีชมพูเม็ดใหญ่ที่มือของเธอ ถามขึ้นเสียงดังว่า ：“งั้นท่านประธานถัง แหวนเพชรสีชมพูวงนี้ใครเป็นคนให้？คุณอย่าตอบว่าซื้อมาสวมเล่นๆ พวกเราไม่เชื่อหรอก！”

“เธอตาแหลมจริงๆ” ถังซินยิ้มอ่อนๆ ยกมือขึ้น โชว์แหวนเพชรสีชมพูให้ทุกคนดู “แหวนเพชรสีชมพูวงนี้ ว่าที่เจ้าบ่าวของฉันเป็นคนมอบให้ฉัน สวยใช่ไหม？วันนี้ฉันตั้งใจสวมออกมาเลยนะ”

“ท่านประธานถัง ว่าที่เจ้าบ่าวของคุณคือใครเหรอคะ？”

“ขอโทษทุกคนด้วย เรื่องนี้ก็ไม่ได้บอกกับทุกคน” ถังซินหันหน้าให้กล้อง ดวงตาอ่อนโยนแฝงไปด้วยรอยยิ้ม “ว่าที่เจ้าบ่าวของฉันทุกคนต่างรู้จักดี CEO คนใหม่ของบริษัทเหอซ่ง คุณหลินเฉิงจี๋”

นักข่าวด้านล่างต่างพากันสูดหายใจตามกันเป็นระลอก

มีนักข่าวถามคำถามที่เฉียบคมขึ้น ：“งั้นท่านประธานถัง พวกคุณเตรียมจะแต่งงานหรือเปล่า？”

ถังซินยิ้มขึ้นโดยไม่ขมวดคิ้วไม่แต่น้อย ตอบว่า ：“ค่ะ เรากำลังเลือกชุดแต่งงานแล้ว วันที่ยี่สิบห้าเดือนนี้แต่งที่โบสถ์เซนต์ปีเตอร์ ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าร่วม”