รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 52

ตอนที่ 52 ที่เขาพูดว่า "อาบน้ำ" หมายถึงอะไร

ไหนๆก็พูดแล้ว กวนชิงเฟิงอดไม่ได้ที่จะบริภาษออกมา “ประธานมู่ องค์หญิงของคุณเจ้าเล่ห์เกินไปไหม? กลัวความมืดแต่ก็ยังต้องปิดไฟและผมจะต้องอยู่เฝ้าห้องตลอดเผื่อว่าเวลาที่เธอเรียกผมก็จะต้องรีบไป ผมจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว"

เขาไม่มีสิทธิ์เลือก ไม่เพียงแค่เขาจะไม่สามารถนอนบนเตียงได้เท่านั้น แต่ยังต้องอยู่บนเก้าอี้ด้วย เพราะจู่ซือซือเอาแต่ใจมากเกินไป จนทำให้คนอื่นทนไม่ไหว

"เธอรู้สึกไม่ปลอดภัย" มู่เฉินหย่วนกล่าว หลังจากการสนทนากันสองสามครั้ง เขาคิดว่าชายหนุ่มคนนี้ค่อนข้างนิสัยดี "ผมจะบอกให้ผู้ช่วยจางเพิ่มเงินเดือนของคุณเป็น 50,000 ขอเพียงช่วยดูแลเธอให้ดี"

กวนชิงเฟิงนิ่งไปสักพัก

นี่เขาแค่พูดไม่กี่คำ ก็ได้ขึ้นเงินเดือนเป็นสองเท่าแล้วเหรอ?

บ้าชะมัด! เขารู้ว่ามันจะต้องเลวร้ายมากแน่ๆ

เมื่อมู่เฉินหย่วนถอดสูทตัวนอกออกแล้วเดินไปที่ห้องรับแขก กวนชิงเฟิงถามว่า

"ต้องการให้ปลุกคุณจู่ไหมครับ? ผมง่วงแล้วจะขอตัวไปนอนก่อน"

"ไม่ต้องหรอก ฉันแค่จะอาบน้ำ"มู่เฉินหย่วนเดินเข้าไปและปิดประตู

กวนชิงเฟิงแตะจมูกของเขา

เขาเพิ่งได้กลิ่นที่ไม่ดีจากมู่เฉินหย่วน แต่ผู้ชายตัวโตมาอาบน้ำตอนกลางดึก? หรือพวกเขามีความเข้าใจที่แตกต่างกันของคำว่า "อาบน้ำ"?

----

เมื่อถังซินตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เธอก็ตื่นตระหนกไปหมด

บางทีเมื่อคืนนี้เธออาจจะนอนอยู่บนโซฟาแล้วตกลงมาจนต้องมานอนอยู่บนพื้นตลอดทั้งคืน แต่เธอก็ยังสับสนเกี่ยวกับวิธีการที่เธอกลับมาจากคลับเฮ้าส์

เธอจำได้ว่าดื่มมากเกินไป คลับคล้ายคลับคลาว่ากวนชิงเฟิงเป็นคนอุ้มเธอขึ้นมา?

แต่กวนชิงเฟิงไม่ได้กลับไปโรงเรียนเหรอ?

ถังซินมองบนพื้นฝั่งตรงข้ามอีกครั้ง หลี่ซูเจ๋นอนกางแขนกางขาอยู่บนพื้น เธอจึงปรี่เข้าไปช่วยตบหน้าเรียกสติ "นางฟ้าน้อย เธอจำได้ไหมว่าเมื่อคืนนี้พวกเรากลับมาได้ยังไง?"

"ไม่รู้สิ!"หลี่ซูเจ๋ขยี้ตาอย่างงุนงง "ไม่ใช่ว่านั่งรถฟักทองกลับมาเหรอ?"

"... นี่มันสายมากแล้วนะ เธอยังไม่ตื่นรึไง?"

หลังจากที่ถังซินผลักไหล่ของเธอ ในที่สุดหลี่ซูเจ๋ก็ตื่นขึ้นมา เธอจัดผมเผ้าที่ยุ่งเหยิงพลางคิดอย่างหนัก "ดูเหมือนว่าจะมีคนอุ้มฉันกลับมา ฉันได้ยินใครบางคนพูดว่าประธานมู่”

มู่เฉินหย่วน?

หลังจากได้ยินเรื่องนี้จากหลี่ซูเจ๋แล้ว ถังซินก็จำได้รางๆว่า ดูเหมือนมู่เฉินหย่วนจะลากเธอออกไปจากคลับเฮ้าส์เมื่อคืนที่ผ่านมา แล้วเธอทนไม่ไหวอ้วกใส่รถของเขา ...

เมื่อเธอนึกออก โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ตรงมุมของแทรมโพลีนก็ดังขึ้นมาสองสามครั้ง

ถังซินดึงโทรศัพท์มือถือออกมาดูก็เห็นว่าเป็นข้อความวีแชทของหัวหน้าหลิวที่ส่งมาขอให้เธอรีบไปที่บริษัท เธอไม่ได้คิดอะไรมากอีก หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอก็รีบไปที่บริษัทกับหลี่ซูเจ๋

เมื่อมีเวลาว่างขณะเดินทาง เธอก็ไล่ดูข้อความอีกหลายข้อความและเห็นการแจ้งเตือนว่ามีคำขอเป็นเพื่อนใหม่เข้ามา ชื่อนั้นก็คือมู่เฉินหย่วน ประธานมู่เพิ่มเธอเป็นเพื่อนเหรอ?

แม้ว่ามู่เฉินหย่วนอาจจะมีบางอย่างที่อยากจะขอความช่วยเหลือจากเธอ แต่จนถึงตอนนี้พวกเขาก็มักจะสื่อสารกันผ่านทางอีเมลอยู่แล้ว ถังซินไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจะต้องเพิ่มเพื่อนเธอในวีแชท เธอจึงลังเลที่ตอบรับคำขอ

หลังจากเพิ่มเพื่อนได้เพียงสามสิบวินาที มู่เฉินหย่วนก็ส่งรูปถ่ายมาให้เธอ

ถังซินเปิดดูก็เห็นเป็นรูปของตัวเธอเองที่เมาแล้วอ้วกใส่รถของเขาและในที่สุดก็นอนหลับเป็นตายอยู่บนโซฟาในอพาร์ทเมนต์ ...แค่เห็นก็ขายหน้าแล้ว

เธอว่าเธอเรียกกวนชิงเฟิงให้มาตามหาเธอที่เทียนเล่อพาเลซไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงกลายเป็นมู่เฉิงหย่วนไปได้ล่ะ

ถังซินหยิบมือถือของเธอแล้วส่งข้อความกลับไปว่า "ขอบคุณประธานมู่" สำหรับเรื่องเมื่อคืนวาน

มู่เฉินหย่วน: [ดูไม่ออกเลยว่าคุณถังชอบสองอย่างในคราวเดียว อืม ผมได้เรียนรู้อะไรมากมาย โชคดีที่ยังกลับมาทำงานได้ ผมจะได้ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับคุณถังอีก]

แก้มของถังซินร้อนผ่าว

น่าแปลกใจ เมื่อคืนเธอนี้ไม่ได้ตั้งใจจะเล่น เธอถูกหลอก!