บทที่533 คุณยิ้มสวยมาก ต่อไปก็ยิ้มเยอะๆ
แล้วจึงย้อนถามจี้เจียจื้อ:“ฉันทำพวกนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ของคุณชาย อีกอย่าง คุณชายหาฉันเจอก็เพราะว่าฉันฉลาดพอไม่ใช่เหรอ?”
จี้เจียจื้อพูด:“ผมเอาข่าวที่หลินเฉิงจี๋กับถังซินแต่งงานกันไปบอกพ่อ เขาน่าจะไปเมืองหนานเฉิง”
“งานแต่งของพวกเขาถูกมู่เฉินหย่วนทำลายแล้ว”พูดไปได้ครึ่งนึงจ้าวอี้ซีนก็นิ่งไป
หล่อนจ้องมุมหน้าของจี้เจียจื้อนั้น
สีหน้าของผู้ชายนิ่งไปแต่มุมปากยังยิ้ม ดวงตาสีฟ้ากลับทำให้คนหนาวๆที่หลัง
จ้าวอี้ซีนก็ยิ้มออกมาทันที“คุณชายบอกว่าฉันใจดำ คุณใจดำกว่าฉันอีก”
หล่อนหันไปดื่มบรั่นดี เอาแก้วสวยงามนั่นวางที่โต๊ะชาแล้วลุกขึ้น
“แผนการของบริษัทไห่หยวนกรุ๊ปกับบริษัทมู่ซื่อถูกรั่วไหลไป บริษัทมู่ซื่อจะต้องวุ่นวายมากแน่ๆ”
“ถึงตอนนั้นจะต้องให้คุณชายลงมือลับๆ”จ้าวอี้ซีนเดินเข้าไปทางจี้เจียจื้อแล้วยื่นมือออก“เรื่องที่คุณชายต้องการฉันจะจัดการ ส่วนฉัน——ต้องการบริษัทมู่ซื่อ”
จี้เจียจื้อจ้องมือเรียวยาวนั่น“ความต้องการของคุณจ้าวสูงเสียจริง”
“ความหมายของคุณชายคือ?”
“คุณเป็นคนทะเยอทะยานที่ผมเคยเจอครั้งแรก ผู้หญิงที่มีจุดประสงค์ชัดเจน”จี้เจียจื้อนั่งตัวตรง ยื่นมือไปจับหล่อน ก็คือเห็นด้วยกับข้อตกลงนี้
“จะต้องดีแน่นอนค่ะ”
จ้าวอี้ซีนยิ้ม“ดึกมากแล้วงั้นฉันกลับโรงแรมก่อน หวังว่าครั้งหน้าจะได้ชิมเหล้าดีๆของคุณชายอีก”
จี้เจียจื้อเรียกผู้ชายก่อนหน้านี้ให้ไปส่งหล่อน
พอห้องนั้นไม่มีใคร จี้เจียจื้อก็ค่อยๆเทบรั่นดีให้ตัวเอง คิดถึงคำที่คุยกับจ้าวอี้ซีนเมื่อกี้
มุมปากก็มีรอยยิ้มเย็นชาออกมา“ง่ายที่จะลงแรง แต่ยากที่จะรักษา”
เขาไม่เคยสู้ซึ่งๆหน้ากับมู่เฉินหย่วน แต่เขารู้ดีว่ามู่เฉินหย่วนฉลาดแค่ไหน กำจัดลุงกับป้าไม่กี่คนได้อย่างเงียบๆ ควบคุมบริษัทมู่ซื่อได้ทั้งหมดมันสุดยอดจริงๆ
เพราะว่าแผนการรั่วไหลแล้วเขาจะให้บริษัทมู่ซื่อไป?
จ้าวอี้ซีนมีสมอง ฉลาดและใจดำ แต่ว่าไม่มีประสบการณ์ด้านธุรกิจ เอาทุกอย่างฝันหวานเกินไป
แต่ว่าช่างเถอะ
สามารถใช้ผู้หญิงคนนี้ออกแรงได้ ได้อเล็กซ์เลียร์มาก็ถือว่าหล่อนมีประโยชน์
--
พอลู่เหวินซูถึงประเทศY ก็ไปหาที่อยู่ที่ถังซินให้มา ที่นั่นก็ว่างเปล่าแล้ว
เขาถามคนแถวนั้นที่ผ่านไปมา
คนพักอาศัยนั้นอยู่บ้านข้างๆพอดี บอกว่าก่อนหน้านี้มีหญิงชาวจีนมาอยู่จริงๆ จะออกมาเดินตากแดดและมีคนใช้สองสามคนดูแลแต่ว่าต่อมามีการยิงกัน ก็ไม่รู้ว่าหญิงสาวคนนั้นไปไหน
ลู่เหวินซูเปรียบเทียบรูปร่างหน้าตาของผู้หญิงคนนั้นกับชาวบ้าน พอแน่ใจว่าเป็นหลี่ซูเจ๋ก็กังวล กลัวว่าหล่อนจะเกิดเรื่อง
เขาโทรหาคนที่นี่ ให้พวกเขาหาให้ทั่วและก็ไปสถานีตำรวจด้วย อยากไปดูกล้องวงจรปิด แต่เขาติดต่อคอนเนคชั่นเพื่อดูกล้องไม่ง่ายเลย กล้องนั่นพังไปหมด
ลู่เหวินซูมั่นใจว่าถังซินรู้เรื่องนี้เลยให้ที่อยู่ตัวเอง อยากให้เขาช่วยหาหลี่ซูเจ๋
เขาโกรธจนอยากโทรไปต่อว่าถังซิน ต่อมาก็คิดว่าถ้าโทรไปจริงๆถังซินคงเยาะเย้ยเขา จึงยอมแพ้อย่างไม่พอใจและตามหาไปทั่ว
ลู่เหวินซูคิดจนกังวลไปหมด จ๋องซึงเพิ่งทำเรื่องที่ประเทศZเสร็จ พอกลับบ้านไปแม่เขาก็เยาะเย้ยว่าขาลืมเมียที่ท้องหรือไง
จ๋องซึงถึงนึกมาได้ว่าก่อนหน้านี้ตัวเองได้ช่วยหลี่ซูเจ๋ที่ประเทศY ไปตกลงกับหล่อนเพื่อหลอกคุณนายจ๋อง
กลัวจะถูกคุณนายจ๋องดุด่า จ๋องซึงเลยเอาใจคุณนายจ๋อง คิดว่าก็ไม่ยุ่งอะไรเลยให้คนออกตั๋วเครื่องบิน วันถัดมาก็ถึงประเทศY
ยังดีที่จ๋องซึงยังจำได้ว่าจัดการให้หล่อนพักที่นั่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...