รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 589

บทที่ 589 หล่อนท้องแฝดสาม ดูแลครรภ์ลำบากกว่าคนท้องธรรมดามาก

เกาะเล็กๆที่มีอากาศเหมาะสมในโลกใบนี้ก็เยอะมากและก็ไม่รู้ว่าหลินเฉิงจี๋ไปที่ไหน ได้แต่หาทีละเกาะซึ่งค่อนข้างยาก จนตอนนี้เขาก็ไม่ได้ข่าวคราวอะไร

“คนที่ต้องขอบคุณคือฉัน”วี่เหวินถิงพูด“ครึ่งปีมานี้ นายอยู่ข้างฉันกับจิ้งเหอตลอดมา ไม่งั้นเรื่องของนายกับถังซินก็แก้ไปได้นานแล้ว เฉินหย่วน ลำบากนายแล้ว”

ลู่เหวินซูร้องออกมา：“เห้ยเห้ย พี่ใหญ่อย่าขอบคุณแต่พี่สองสิ ผมก็ลำบากเหมือนกันนะ！ผมช่วยไม่น้อยกว่าพี่สองนะ ทำไม ผมเป็นมนุษย์ล่องหนเหรอ？”

วี่เหวินถิงขำออกมาชกมือกับเขาไปที“นายก็ลำบากแล้ว”

กวนชิงเฟิงเอากาแฟมาให้

กาแฟหอมกลมกล่อมแต่มู่เฉินหย่วนกับเอาแต่จ้องกาแฟ ไม่ยกขึ้นมา แล้วก็คิดถึงถังซินอีก คิดถึงสองเดือนที่ผ่านมา ท้องหล่อนน่าจะใหญ่ขึ้นมากสินะ？

คิดจนไม่สบายใจ เอามือมาจับหน้าผาก

สักพักนึงมู่เฉินหย่วนก็พูด：“อาทิตย์ก่อนฉันไปประเทศYเพื่อร่วมงานศพของโบแนร์ ตระกูลอเล็กซ์เลียร์คนอื่นๆต่างมาหมด ยกเว้นหลินเฉิงจี๋ที่ไม่มา”

ตระกูลอเล็กซ์เลียร์เป็นตระกูลเก่าแก่ของประเทศY มีธุรกิจที่เกี่ยวข้องจำนวนมากและมีชื่อเสียงสุดๆ

โบแนร์กรรมการบริษัทของอเล็กซ์เลียร์กรุ๊ปตายก็รู้กันไปทั่วโลก หลินเฉิงจี๋ไม่มีทางที่จะไม่รู้ นอกจากว่าเขาจะตั้งใจไม่มาเอง

วี่เหวินถิงถาม“โบแนร์ทำพินัยกรรมไหม？”

“ทำแล้ว ทนายความอ่านมรดกของโบแนร์ต่อหน้าทุกคนในตระกูลอเล็กซ์เลียร์”มู่เฉินหย่วนพูด“อุตสาหกรรมภายใต้ชื่อทั้งหมดนั้น รวมถึงอเล็กซ์เลียร์ต่างก็ให้หลินเฉิงจี๋สืบทอด”

“แต่ว่าหลินเฉิงจี๋ไม่ปรากฎตัว จี้เจียจื้อเลยเอาเหตุผลว่าเขารักษาอาการป่วยที่ต่างประเทศเลยดูแลอเล็กซ์เลียร์ชั่วคราว อเล็กซ์เลียร์มีผู้ถือหุ้นส่วนนึงเป็นคนของโบแนร์ พวกเขาสนับสนุนหลินเฉิงจี๋ ถึงจี้เจียจื้อจะดูแลอเล็กซ์เลียร์ก็ไม่มีอำนาจอะไร ผู้ถือหุ้นพวกนั้นล็อคไว้แล้ว เขาไม่มีทางเอาไปได้”

ตอนไปร่วมงานศพที่ประเทศY มู่เฉินหย่วนยังจัดการให้คนไปด้วย เพราะกลัวว่าโบแนร์เอามรดกทั้งหมดให้หลินเฉิงจี๋แล้วจี้เจียจื้อจะไม่ยอม

แต่คิดไม่ถึงว่าโบแนร์จะปูทางทุกอย่างให้หลินเฉิงจี๋แล้ว จี้เจียจื้อไม่มีทางได้อเล็กซ์เลียร์ไป

“โบแนร์ลำเอียงรักลูกชายคนี้จริงๆ อะไรก็ให้เขา”ลู่เหวินซูลูบคาง“ถ้าผมเป็นจี้เจียจื้อ เห็นพ่อลำเอียงรักอีกคนขนาดนี้ ผมก็ไม่โอเคนะ”

มู่เฉินหย่วนคิด เสียงหม่นลง“จี้เจียจื้อสู้กับหลินเฉิงจี๋มาหลายปีแต่ทุกอย่างกลายเป็นของหลินเฉิงจี๋แล้ว เขาไม่พอใจแน่นอนจะต้องทำอะไรสักอย่างแน่”

“เขาอยากได้อเล็กซ์เลียร์ ก็ต้องให้หลินเฉิงจี๋ยอมสละมรดกด้วยความเต็มใจเอง”วี่เหวินถิงรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรก็ขมวดคิ้ว“จะต้องใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับหลินเฉิงจี๋แน่”

ลู่เหวินซูพูดอย่างร้อนรน“จี้เจียจื้อเกลียดหลินเฉิงจี๋ขนาดนี้ หลังจากได้แล้วคง ก็……ก็ฆ่าหลินเฉิงจี๋？”

มู่เฉินหย่วนเหลือบมองเขา

“พี่สองอย่าจ้องผมสิ ก็น่าจะเป็นไปได้จริงๆ”น้ำเสียงเขาดูปกติไม่ล้อเล่น“จี้เจียจื้อมีสายอยู่ข้างๆหลินเฉิงจี๋มากมาย หาเขาเจอได้ไวกว่าพวกเราแน่นอน”

กวนชิงเฟิงนั่งไม่อยู่“ผมจะจับตาดูคนของจี้เจียจื้อว่ามีเบาะแสอะไร ถ้าพี่ผมท้องเดียวก็ดี หล่อนดันท้องแฝดสามดูแลครรภ์ลำบากกว่าปกติ”

“ไม่น่าล่ะทำไมฉันรู้สึกว่านายคุ้นๆ”วี่เหวินถิงเข้าใจทันที“ทำไมกลายเป็นแบบนี้ได้？”

“หลังจากฆ่ากาวเหม่ยซีแล้วแกล้งตายก็กินยาที่จิ่งเหนียนให้เลยกลายเป็นแบบนี้”ลู่เหวินซูอธิบายให้เขาฟังเอง“พอเปลี่ยนเป็นคนใหม่ก็มาอยู่ข้างๆซือซือตลอด”

วี่เหวินถิงมองกวนชิงเฟิงอีกครั้ง“เมื่อกี้คิดว่าซือซือโกรธเลยจงใจเอานายแบบนี้”

“……”

กวนชิงเฟิงลูบหน้า

หน้าตาเขาแบบนี้น่าเกลียดจนไม่สามารถไปเจอคนได้สินะ ทำไมแต่ละคนถึงเกลียดขนาดนี้？

มู่เฉินหย่วนได้ยินกวนชิงเฟิงพูดก็กังวลมากขึ้น ได้แต่ให้กวนชิงเฟิงช่วยพยายามระวังมากขึ้น

พอพูดจบ โทรศัพท์มู่เฉินหย่วนก็ดัง

“ประธานมู่ เกิดเรื่องแล้ว”เป็นเลขาถันที่โทรมา น้ำเสียงซีเรียส“พอท่านออกไปผู้ชวยจางก็จัดแถลงข่าวบอกว่าเรื่องความตกลงของบริษัทมู่ซื่อกับบริษัทไห่หยวนกรุ๊ปที่รั่วไหลและความตกลงกับเอกสารอื่นๆของบริษัทมู่ซื่อที่รั่วไหลก็เป็นเขาที่ทำหมดค่ะ เราพยายามห้ามแล้วแต่เมื่อกี้ตำรวจเอาตัวผู้ช่วยจางออกไปแล้วค่ะ”

“โง่จริงๆ！”สีหน้ามู่เฉินหย่วนหม่นลง

คิดไม่ถึงว่าเป็นผู้ช่วยเขามาตั้งนานหลายปีนี้ วันนี้จะทำเรื่องที่โง่ได้

เขารู้ว่าผู้ช่วยจางไม่มีทางทำเรื่องพวกนี้ได้แต่กำลังช่วยคนๆนึง

เลขาถันพูด“พวกนักข่าวลงข่าวไวมากค่ะ ประชาสัมพันธ์ไปจัดการแล้ว แต่หุ้นกลับลดลงค่ะ ท่านจะกลับมาตอนไหนคะ？”

มู่เฉินหย่วนพูดหม่นๆ“ให้ประชาสัมพันธ์จัดการดีๆ ผมไม่กลับไปเดี๋ยวจะไปสถานีตำรวจ”

“เข้าใจแล้วค่ะ”

พอมู่เฉินหย่วนวางสายลู่เหวินซูก็ขมวดคิ้วถาม“บริษัทเกิดเรื่องเหรอ”

“ไม่ใช่”มู่เฉินหย่วนเอารูปของจ้าวอี้ซีนให้ลู่เหวินซู สีหน้าเรียบๆ“ช่วยฉันหาผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่เกิดยันตอนนี้ ระหว่างวัยไปทำอะไรที่ไหนบ้าง เคยศัลย์ไหมแล้วมาบอกฉันที”

ลู่เหวินซูรีบหยิบโทรศัพท์ พอเห็นรูปหญิงสาวก็รู้สึกว่าสวยมาก เขาไม่รู้จัก

“นี่ไม่ใช่จ้าวอี้ซีนบริษัทพี่เหรอ……”

ลู่เหวินซูมองเห็นอะไรก็ไม่พูดออกมาทันที ขยายรูปมองคิ้วของหญิงสาวชัดๆ อาจจะเป็นเพราะกระดูกคิ้วของทั้งสองข้างไม่เท่ากันก็เลยทำให้ขนคิ้ววาดไม่เป็นแนวนอน

หลังจากที่เขาทรมานเจียน่ามาหนึ่งเดือนในที่สุดเจียน่าก็เปิดปาก

เจียน่าบอกว่าคนที่ช่วยหล่อนสวยมากแต่คิดไม่ออก หล่อนจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นวาดขนคิ้วไม่เท่ากัน น่าจะเป็นเพราะกระดูกคิ้ว

เจียน่าบอกมาแค่นี้ งมเข็มในมหาสมุทรอย่างไม่ต้องสงสัย

ผ่านการถามนั้นลู่เหวินซูก็เลยหาผู้หญิงที่เคยติดต่อกับเจียน่า เอารูปให้เจียน่าดูก็ไม่ใช่ทั้งนั้น

“พี่สอง”ลู่เหวินซูอยากถามอะไรมู่เฉินหย่วน พอหันไป แต่เห็นว่ามู่เฉินหย่วนออกไปนานแล้ว มองรูปหญิงสาวอีกครั้งก็ไม่สนแล้ว

เขากับจ้าวอี้ซีนไม่มีคาวมแค้นกัน อีกอย่างจ้าวอี้ซีนก็ไม่รู้จักหลี่ซูเจ๋ ไม่มีทางใจดีช่วยเจียน่าแน่ๆ

อีกอย่างจ้าวอี้ซีนก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น

--

มู่เฉินหย่วนขับรถไปสถานีตำรวจ เจรจาต่อรองกับตำรวจแล้วก็ไปดูผู้ช่วยจางที่ห้องขัง

พอเข้าไปที่ขัง มู่เฉินหย่วนถูกพาไปที่ห้องนั้นที่ผู้ช่วยจางอยู่ เหล็กที่กั้นนั้นมองเห็นผู้ช่วยจางอยู่ด้านใน นั่งกอดเข่าบนเตียงไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไร

มู่เฉินหย่วนเอนตัวลงที่ประตูเหล็ก“จางเฉิง”

ผู้ช่วยจางเงยหน้ามามองเห็นมู่เฉินหย่วนที่ด้านนอก แปปนึงก็ลงจากเตียงมาประชันหน้ากับมู่เฉินหย่วน

ผู้ช่วยจางขยับปาก“ประธานมู่”

“นายอยู่กับฉันมาหลายปี ฉันรู้ว่านายทำเพื่อคนอื่น”มู่เฉินหย่วนจ้องเขาเขม็ง“นายมาไม่มีทางเปิดเผยความลับบริษัท นายรู้อะไรมาใช่ไหม？”

“……”

มู่เฉินหย่วนเดินไปด้านหน้าสองก้าว เข้าไปใกล้ผู้ช่วยจางด้วยท่าทางข่มขู่“นายรู้เรื่องที่จ้าวอี้ซีนหลอกใช้คุณนายวี่ให้ฆ่าส้งจิ้งเหอไหม？”

“……”

เห็นผู้ช่วยจางไม่พูดอะไร มู่เฉินหย่วนก็ทายออก มุมปากมีรอยยิ้มเย็นชา“นายรู้ว่าหล่อนทำทั้งหมดกลับไม่บอกฉันและยังรับผิดแทนหล่อนอีก？”