รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 98

บทที่ 98 รู้จักเล่นแล้วก็ต้องรู้จักเสีย

เฉียวมั่นหลัวยิ้มไม่ออก

“ไม่ใช่ว่าเธอโดนแบล็คลิสแล้วหรอกเหรอ? ทำไมถึงยังมีเงินมาเล่นในสถานที่แบบนี้อีก?” จู่ซือซือกวาดสายตามองไปรอบๆโต๊ะก็พูดขึ้น “อ๋อ ดูจากสภาพแล้ว เธอก็ดูแลตัวเองได้ไม่เลวเลยนี่!”

คำพูดของหล่อนมีความหมายอื่นแฝงอยู่ ประธานกาวที่นั่งอยู่สะดุ้งเล็กน้อย

ถ้าเกิดว่าเป็นคนของเขาเขาไม่มีทางยกโทษให้แน่ๆ แต่ว่านี่เป็นคนของประธานมู่ ถึงอยากจะทำแค่ไหนก็ทำไมได้

จู่ซือซือพูดขึ้น: “จากที่ฟังเธอพูดเมื่อตะกี้ ที่ไม่อยากให้ฉันมาเล่นด้วย อย่าบอกนะว่าพวกเธอรวมหัวกันกลั่นแกล้งถังซิน ที่หล่อนแพ้มาทั้งคืน ก็คือฝีมือพวกเธอสินะ!”

ถังซินกระดกเหล้าไปหนึ่งแก้ว พูดขึ้นด้วยท่าทางมึนเมา: “ไม่ใช่ ฉันเป็นคนเสนอเอง!”

“ฉันไม่เคยเจอคนที่โง่เง่าแบบเธอมาก่อนเลยจริงๆ” จู่ซือซือทำหน้าไม่แยแส “อยากเล่นก็เล่นไปเถอะ แพ้ให้หมดตัวไปเลย!”

ในเวลานี้ มู่เฉินหย่วนก็เข้ามาพอดี

“ท่านประธานมู่”

พวกประธานกาวคิดไม่ถึงว่ามู่เฉินหย่วนก็มาเหมือนกัน พอเห็นเขาทุกคนก็พากันกล่าวทักทายอย่างสุภาพ ถังซินที่หันหลังอยู่ให้กับมู่เฉินหย่วนก็หยุดชะงัก แล้วรีบมุดหลบลงไปทันที

คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าจะมา รู้สึกอึดอัดจะแย่อยู่แล้ว

มู่เฉินหย่วนพูดทักทายเสร็จ ก็กวาดตามองไปรอบๆโต๊ะ ตาก็หันไปเห็นถังซินที่กำลังหดตัวอย่างกับนกกระทา ราวกับไม่อยากให้ใครเห็น

จู่ซือซือดึงมือมู่เฉินหย่วน แล้วหันไปฟ้อง: “พี่เฉิน ผู้หญิงคนนี้โง่เง่ามากๆ แพ้ไปแล้วทั้งคืนยังกล้าจะพนันกับคนอื่นอีก พี่ดูสิ ถึงกับเอาตัวเองไปพนันแล้ว โง่เง่าสิ้นดี!”

ถังซิน: “…..”

พอเห็นท่าทางไม่สบอารมณ์ของจู่ซือซือ มู่เฉินหย่วนก็ทำเพียงแค่ดูใบสัญญาที่วางอยู่บนโต๊ะ ถ้าดูจากตอนที่ไปศึกษาดูงานกับถังซินที่ตุรกีครั้งนั้น หล่อนไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่ไร้สมอง

เขาก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ: “ทุกคนเล่นกันต่อเถอะ เล่นให้จบก่อน”

เกมที่หยุดลงชั่วขณะก็เริ่มดำเนินต่อ

เนื่องจากการปรากฏตัวของประธานมู่ บรรยากาศรอบโต๊ะก็เริ่มกดดันขึ้น ประธานกาวและประธานส้งก็ไม่กล้ามองเรือนร่างของถังซินเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว

“เก้าหมื่น”

“เพิ่ง! หกแถว”

“…..”

หลังเล่นจบไปหนึ่งรอบ คนที่อยู่ข้างหลังของเฉียวมั่นหลัวก็เริ่มซุบซิบกัน ส่วนเฉียวมั่นหลัวก็ยิ้มจนหน้าบานเช่นกัน ประหนึ่งว่าอีกนิดเดียวก็จะชนะแล้ว

กลับมาที่ด้านถังซิน ใบหน้าเศร้าหงอย ใกล้จะแพ้อยู่แล้ว

เฉียวมั่นหลัวพูดกับถังซิน “คุณถัง ตาเธอแล้ว”

ถังซินสูดหายใจเข้าลึกๆ หยิบไพ่มาหนึ่งใบด้วยมือที่สั่น

หลังจากนั้น หล่อนก็เงยหน้าขึ้นมองเฉียวมั่นหลัว สายตาที่เฉียบแหลมคู่นั้นทำให้เฉียวมั่นหลัวเสียวหลังวาบ เริ่มรู้สึกไม่ดี

“ขอโทษนะ ทุกท่าน”

ถังซินชูไพ่บนมือ ทิศเหนือ แล้วเปิดไพ่ออก

คนที่ล้อมอยู่สูดหายใจเข้า

“ในมือสิบสามใบพอดี!” จู่ซือซือแทบตะโกนออกมาสุดเสียง ดีใจมากกว่าตัวเองเล่นเสียอีก “สวย! คิดไม่ถึงว่ายัยปีศาจจิ้งจอกว่าจะโชคดีขนาดนี้!”

มู่เฉินหย่วนหันไปมองหล่อน

จู่ซือซือตบปากตัวเอง จะไม่พูดอะไรอีกแล้ว