รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 1

เจ็บ เหมือนโดนบดทับไปทั้งตัว

ซูการ์ เอลเลียต ขมวดคิ้วสวยงาม ลืมตาขึ้นมาช้าๆ

ที่เข้ามาในสายตาคือกล้ามเนื้อหน้าอกที่แข็งแรงของผู้ชาย

บนผิวสีแทนนั้น ยังมีรอยข่วนเล็กๆ

ผู้ชาย！

ลมหายใจของ ซูการ์ หยุดลง

เงยหน้าขึ้นไป ก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายที่หลับสนิท

สันกรามที่คม ริมฝีปากสีแดงที่เรียวบาง สันจมูกโด่ง......

ใบหน้างดงาม ราวกับภาพวาดที่ดีที่สุดของพระเจ้า

เป็นเขา！

คอฟฟีเมต！

สามีที่เธอตกลงจะแต่งงานเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว！

เขากลับประเทศแล้ว！

ซูการ์ ตกใจ กลืนน้ำลาย เก็บคำอุทานไว้ แล้วลุกขึ้นลงจากเตียงเบาๆ

ลมแผ่วเบาพัดมา และมุมมุ้งลวดขึ้น ปล่อยให้แสงแดดยามเช้าตรู่ส่องเข้ามา

มองดูของตกแต่งรอบๆ แล้ว นี่คือห้องดีลักซ์ของโรงแรมห้าดาว

ตลกจริงๆ！

ข้อตกลงในการแต่งงานของเธอกับ คอฟฟีเมต กำลังจะสิ้นสุดลง หนึ่งปีนี้ทั้งสองคนไม่เคยนอนด้วยกันเลย แต่ในตอนท้าย เธอกลับถูกเขาเอาเปรียบ

ไม่สิ！

เมื่อคืน เป็นเธอที่พลาดบุกเข้าไปในห้องของเขา กอดเขาในขณะที่เมาทั้งจูบและเต๊าะ

นึกถึงเรื่องเมื่อคืน ซูการ์ ก็สวมเสื้อผ้าที่ถูกฉีกขาดให้เรียบร้อย แล้วเม้มริมฝีปากสีแดงแน่น

มีเสียงดังขึ้นมา เป็นเสียงที่แหบเล็กน้อยของผู้ชายที่อยู่ด้านหลัง

“เต๊าะเสร็จแล้วก็อยากจะหนี？”

เขาตื่นแล้ว！

ฝีเท้าของ ซูการ์ ชะงักลง ไม่ได้หันไป

“คุณผู้ชายคนนี้ โตๆ กันแล้ว เรื่องเมื่อคืน ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้นละกัน”

เธอพนันได้เลยว่าเขาจำเธอไม่ได้

เมื่อคืนเป็นเธอที่บุกเข้ามาโดยพลการเอง ความเสียเปรียบที่พูดไม่ออกนี้ เธอยอมรับ！

“เหอะ！คุณกลับทำตัวชิล！”

ติ๊ง ไฟสว่างขึ้นมา

เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้น จากนั้น แขนของเธอก็รัดแน่น เธอถูกดึงเข้าไป

บนร่างกายที่สูงใหญ่และแข็งแรงของเขา พันแค่ผ้าขนหนูสีขาวผืนหนึ่ง

ผิวที่เรียบเนียน ภายใต้แสงไฟที่ส่อง เผยให้เห็นความเซ็กซี่อันดุร้าย

และ ความรู้สึกกดขี่ที่แข็งแกร่ง

ซูการ์ ระงับหัวใจที่เต้นอย่างบ้าคลั่ง“ไม่งั้นคุณจะทำไมหรือ？คุณเป็นผู้ชาย คนที่เสียเปรียบต้องผู้หญิงอยู่แล้ว”

ใบหน้าของหญิงสาวช่างสวยงาม ดวงตาแอปริคอทที่แยกขาวดำชัดเจนคู่นั้นสวยงามมาก

ดวงตา คอฟฟีเมต ดูสีเข้ม“พูดมา คุณ เป็นใครกันแน่？ทำไมถึงบุกมาที่ห้องของผม？”

เมื่อคืนเขาเพิ่งกลับประเทศ พวกเพื่อนเก่าจึงจัดงานเลี้ยงต้อนรับเขา

เขาดื่มไปเยอะเล็กน้อย ท่ามกลางความมึนงง ก็ได้กลิ่นหอมของผู้หญิงคนนี้

ลมหายใจนี้ คุ้นเคยเล็กน้อย

และรสชาติของเธอ ก็ยิ่งทำให้เขาโลภมากขึ้น

คือผู้หญิงที่เขาตามหามาตลอดหรือ？

เขาจำเธอไม่ได้จริงๆ！

ใช่！

หนึ่งปีก่อนที่แต่งกับเขา เธอแต่งหน้าน่าเกลียด

หนึ่งปีมานี้ พวกเขาเคยเจอกันแค่สองครั้ง

ทุกครั้งเธอจะแสดงให้คนเห็นด้วยการแต่งหน้าที่น่าเกลียด

ถึงเขาจะสายตาแหลมคม ก็จำเธอไม่ได้

ซูการ์ สะบัดมือของเขาออก ถอยไปที่หน้าประตู

“คุณคะ คุณไม่ต้องประหม่าหรอก เมื่อคืนก็แค่อุบัติเหตุ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่มีแรงจูงใจแฝง คุณถือว่าเรื่องเมื่อคืนเป็นเพียงเกมของผู้ใหญ่ได้เลยค่ะ”

ประตูถูกเปิดออกแล้วปิดอีก

คอฟฟีเมต ตอบสนองคืนมา หรี่ตาสีดำนั้นลงอีกครั้ง

เธอช่างเป็นคนที่ชิลเหลือเกิน！

ลมหายใจรอบๆ คอฟฟีเมต หม่นหมอง เขาขยับเท้า เหยียบโดนของบางอย่าง

ก้มลงหยิบมันขึ้นมาเล็กน้อย เป็นป้ายชื่อ

ช่างแต่งหน้า：เฮเลนา

“ ผู้ช่วยแดนดิน？”

ริตา เบิกตาโตมอง แดนดิน“คุณมาทำอะไรที่นี่？”

“คุณริตา ผมเอาเสื้อผ้ามาให้ คุณคอฟฟีเมต”

ริตา：“......”

โรงแรมแห่งนี้เป็นอุตสาหกรรมของ จอห์นสันกรุ๊ป

ชั้นนี้มีเพียงสองห้อง

ดังนั้น คอฟฟีเมต พี่ชายคนละแม่ของเธอกลับมาแล้ว？

เมื่อคืนเธอเล่นงาน เฮเลนา แต่กลับทำให้เธอนอนกับ คอฟฟีเมต！

ในห้องดีลักซ์

คอฟฟีเมต สวมเสื้อผ้าใหม่ทั้งหมดที่ แดนดิน เอามาให้ ร่างที่สูงยาวดูสง่างามและเย่อหยิ่งเหมือนเคย

แดนดิน มองห้องที่เละเทะ ไม่พูดอะไรทันที

“ข้อมูลที่ให้คุณไปสืบ ยังสืบไม่ได้หรือ？”

คอฟฟีเมต ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่หน้าอก ถามนิ่งๆ

“เอ่อ......ยังครับ”

สี่ปีก่อนประธานของตัวเองประสบอุบัติเหตุ มีผู้หญิงช่วยเขาด้วยร่างกาย

สี่ปีมานี้ พวกเขาตามหาเธอมาตลอด

แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับราวกับสูญหายไป

มือที่ คอฟฟีเมต จัดเสื้อผ้าชะงักลง นัยน์ตาสีดำนั้นมองไปยังป้ายชื่อกลัดหน้าอกที่อยู่บนโต๊ะ แล้วหยิบมาเล่น

“ไปสืบช่างแต่งหน้าคนที่เพิ่งออกไปจากห้องนอนผม”

เป็นความรู้สึกที่คุ้นเคยมาก จะใช่คนที่เขาตามหามาตลอดไหม？

“ครับ”

แดนดิน ชะงักไป ถามอย่างสงสัย：“คุณคอฟฟีเมต คุณแน่ใจหรือครับว่าจะหย่ากับ คุณริตา ในตอนนี้？ดูเหมือน นายหญิงใหญ่ จะชอบเธอมาก”

“ข้อตกลงจบลงแล้ว เธอยังไม่คู่ควรที่จะเป็นภรรยาของผม คอฟฟีเมต”

สินค้าทดแทนที่ใช้เงินซื้อมา และยังเป็นสินค้าที่แม่เลี้ยงของเขาใจดีเลือกแทนเขาด้วย

ผู้หญิงแบบนี้ เป็นภรรยาของเขาได้ไง？

สายตา คอฟฟีเมต หม่นลงไป ในน้ำเสียงนิ่งๆ นั้นมีความประชดเล็กน้อย

“โอเค งั้นผมก็จะแจ้ง คุณริตา ไม่สิ คุณริตาต่างหาก บอกเธอว่าคุณกลับประเทศแล้ว ให้คืนนี้เธอรอคุณที่คฤหาสน์”