รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 110

ทาคุมิถูกเกรซซี่โอบไว้จนอึดอัด คิ้วเล็กๆ ขมวดแน่นขึ้น

สีหน้าของพ่อบ้านไม่ค่อยดีนัก“คุณเกรซ นี่คือทายาทของตระกูลจอห์นสัน ได้โปรดปล่อยคุณชายน้อยด้วย”

คนใช้เข้ามาแล้ว ก็ดึงเกรซซี่ออกอย่างไม่เกรงใจ อุ้มทาคุมิไว้ในมือ

“พวกคุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ นี่ลูกชายฉัน ฉันจะไปพบนายหญิงใหญ่”

เกรซซี่น้ำตาไหล อยากตามเข้าไป แต่ถูกขังไว้ด้านนอกประตู

“คุมิ！”

เกรซซี่แสร้งทำเป็นเรียกเล็กน้อย จนกระทั่งมองไม่เห็นร่างคนอีกต่อไป จึงเก็บสีหน้าเศร้าหมองนั้นออกไป

นังแก่ตระกูลจอห์นสันนั่ง รับมือยากจริงๆ！

และยังมีเด็กเปรตนั่นอีก ที่ไม่มีการตอบสนองใดๆ เลย！

ตอนนี้เอง โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น

เธอมอง แล้วสายตาก็เป็นประกาย

เป็นสายของอีแวน

“คุณจาค็อบ”

“คุณเกรซ ลูกค้าที่พักห้อง 8066 ตอนนี้เรื่องราวคลี่คลายแล้วครับ แต่ผมตัดสินใจไปเอง สัญญาว่าอัปเกรดห้องของลูกค้า เดี๋ยวต้องรบกวนคุณให้คนมาทำการเปลี่ยนห้อง”

ในสายมีเสียงที่เคารพนับถือของอีแวนเข้ามา

เกรซซี่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย“คลี่คลายแล้ว？คุณจาค็อบทำงานได้มีประสิทธิภาพเสียจริง”

“ที่ไหนล่ะครับ ไม่ใช่ผมคนเดียวที่ทำงานหนัก”

อีแวนพูดเรื่องราวที่ห้องคนไข้ไปคร่าวๆ

เกรซซี่ตาเป็นประกาย แล้วพูดว่า：“คุณจาค็อบ แม้ว่าเรื่องราวจะได้รับการแก้ไขอย่างน่าพอใจ แต่เรื่องนี้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อชื่อเสียงของโรงแรมพวกเรา ฉันคิดว่าควรยกเลิกความร่วมมือของเทสตี้ เบเกอรี่”

“เอ่อ……”

อีแวนลังเล“คุณเกรซ เรื่องครั้งนี้ไม่ใช่ความผิดของพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้น ถ้ายกเลิกความร่วมมือกับพวกเขา เราจะไม่สามารถจัดหาขนมได้”

“คุณจาค็อบ ชุดการผลิตเทสตี้ เบเกอรี่ยังน้อยไป พูดไปแล้ว ลูกค้า VIP ต่างต้องสงสัยแน่ว่าร้านพวกเราตั้งใจจะลดลงหรือเปล่า ดังนั้นฉันหวังว่าใช้เจ้าเดิมเหมาะสมกว่า”