รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 110
ทาคุมิถูกเกรซซี่โอบไว้จนอึดอัด คิ้วเล็กๆ ขมวดแน่นขึ้น
สีหน้าของพ่อบ้านไม่ค่อยดีนัก“คุณเกรซ นี่คือทายาทของตระกูลจอห์นสัน ได้โปรดปล่อยคุณชายน้อยด้วย”
คนใช้เข้ามาแล้ว ก็ดึงเกรซซี่ออกอย่างไม่เกรงใจ อุ้มทาคุมิไว้ในมือ
“พวกคุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ นี่ลูกชายฉัน ฉันจะไปพบนายหญิงใหญ่”
เกรซซี่น้ำตาไหล อยากตามเข้าไป แต่ถูกขังไว้ด้านนอกประตู
“คุมิ！”
เกรซซี่แสร้งทำเป็นเรียกเล็กน้อย จนกระทั่งมองไม่เห็นร่างคนอีกต่อไป จึงเก็บสีหน้าเศร้าหมองนั้นออกไป
นังแก่ตระกูลจอห์นสันนั่ง รับมือยากจริงๆ！
และยังมีเด็กเปรตนั่นอีก ที่ไม่มีการตอบสนองใดๆ เลย！
ตอนนี้เอง โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
เธอมอง แล้วสายตาก็เป็นประกาย
เป็นสายของอีแวน
“คุณจาค็อบ”
“คุณเกรซ ลูกค้าที่พักห้อง 8066 ตอนนี้เรื่องราวคลี่คลายแล้วครับ แต่ผมตัดสินใจไปเอง สัญญาว่าอัปเกรดห้องของลูกค้า เดี๋ยวต้องรบกวนคุณให้คนมาทำการเปลี่ยนห้อง”
ในสายมีเสียงที่เคารพนับถือของอีแวนเข้ามา
เกรซซี่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย“คลี่คลายแล้ว？คุณจาค็อบทำงานได้มีประสิทธิภาพเสียจริง”
“ที่ไหนล่ะครับ ไม่ใช่ผมคนเดียวที่ทำงานหนัก”
อีแวนพูดเรื่องราวที่ห้องคนไข้ไปคร่าวๆ
เกรซซี่ตาเป็นประกาย แล้วพูดว่า：“คุณจาค็อบ แม้ว่าเรื่องราวจะได้รับการแก้ไขอย่างน่าพอใจ แต่เรื่องนี้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อชื่อเสียงของโรงแรมพวกเรา ฉันคิดว่าควรยกเลิกความร่วมมือของเทสตี้ เบเกอรี่”
“เอ่อ……”
อีแวนลังเล“คุณเกรซ เรื่องครั้งนี้ไม่ใช่ความผิดของพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้น ถ้ายกเลิกความร่วมมือกับพวกเขา เราจะไม่สามารถจัดหาขนมได้”
“คุณจาค็อบ ชุดการผลิตเทสตี้ เบเกอรี่ยังน้อยไป พูดไปแล้ว ลูกค้า VIP ต่างต้องสงสัยแน่ว่าร้านพวกเราตั้งใจจะลดลงหรือเปล่า ดังนั้นฉันหวังว่าใช้เจ้าเดิมเหมาะสมกว่า”
เกรซซี่เก่งในการชี้นำคนอื่นให้เรียนรู้ทีละขั้นตอน อีแวนถามว่า：“คุณหมายความว่าจะร่วมมือกับไรดอน ฟู้ดต่อ？แต่พวกเขาทำพลาด อีกอย่างคุณคอฟฟีเมตก็บอกแล้ว……”
“ไรดอน ฟู้ดทำงานชุ่ย ได้รับบทเรียนไปแล้วแน่นอน ส่วนพี่เมต……”
เกรซซี่นิ่งไป“ฉันคือคุณนายน้อยตระกูลจอนห์สันในอนาคต เรื่องนี้ฉันจะคุยกับเขาเอง คุณทำตามก็พอ”
พูดถึงตรงนี้แล้ว อีแวนก็พูดไม่ออก ได้แต่ทำตามคำสั่ง
พอวางสาย ในดวงตาของเกรซซี่ก็มีรอยยิ้มแห่งความสำเร็จแวบผ่าน
เนื่องด้วยมีข้อมูลโดยละเอียดของผู้พัก VIP ของโรงแรม ดังนั้น เธอจึงจับได้ว่าเด็กคนนั้นแพ้มะม่วง
และก็บังเอิญว่า ในอาหารที่เทสตี้ เบเกอรี่ส่งมานั้น มีขนมอย่างหนึ่งที่มีส่วนผสมของผงมะม่วงอยู่
ดังนั้นเธอจึงใช้โอกาสตรวจงาน เปลี่ยนฉลากเอา
เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ
ตอนนี้ เธอมีข้ออ้างให้เทสตี้ เบเกอรี่ไม่สามารถทำได้อีกต่อไปแล้ว และให้ไรดอนเข้ามาอีกครั้ง！
“คุณเกรซ ผมไปส่งคุณตอนนี้เอาไหม？”
คนขับรถรอนานแล้ว จึงทนไม่ไหวต้องพูดเร่งออกไป
เกรซซี่ตอบสนองคืนมา จัดผมที่ยุ่งเพราะลม จากนั้นตอบอือ แล้วขึ้นไปนั่งในรถ
สายตามองไปยังคฤหาสน์ตรงหน้าอีกครั้ง เธอหรี่ตาลง มีความสลัวในดวงตาแวบผ่าน
นายหญิงจูสไม่ให้เธอเข้ามา เธอต้องคิดหาวิธีทาง
ในคฤหาสน์หลังเก่า
นายหญิงจูสฟังรายงานของพ่อบ้านเสร็จ ก็ดึงทาคุมิมาไว้ที่ด้านข้าง
“คุมิ หนูโทษย่าทวดที่ไล่หม่ามี๊หนูไปไหม？”
ทาคุมิได้ยิน ก็เม้มริมฝีปากเล็กๆ จากนั้นส่ายหน้าช้าๆ
ย่าทวดไม่ชอบหม่ามี๊ ถึงแม้เขาจะไม่เข้าใจ แต่เขาไม่ตำหนิเธอ
“เด็กดี”
นายหญิงจูสเอาเขามากอดไว้ในอ้อมแขนอย่างชื่นใจ แล้วลูบหัวเล็กๆ ของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล