รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 122

ไม่รอให้ซูการ์พูด ครูประจำชั้นจึงรีบอธิบาย“ไม่ใช่ค่ะ นี่แม่บุญธรรมของเอริน ครูไม่ได้โทรหาแม่ของเอริน”

ตอนนั้นที่ลงทะเบียน เป็นข้อมูลที่คณิตกรอก ดังนั้นช่องของแม่ก็ยังคณิตอยู่

ซูการ์เม้มริมฝีปาก ตอนที่คิดว่าจะประกาศความสัมพันธ์ของตัวเองกับเอรินตรงนี้เลยดีไหม ผู้ปกครองอีกคนก็พูดขึ้น

“ครูภู่ ฉันจำแม่ของเด็กสาวคนนี้ได้ ก็คณิตที่หย่านั่นไม่ใช่เหรอ？เด็กที่ครอบครัวเลี้ยงเดี่ยวไม่ได้รับการอบรมจริงๆ ด้วย เด็กแบบนี้ฉันขอให้โรงเรียนเอาออกค่ะ！”

“ใช่ เด็กคนนี้ก้าวร้าวตั้งแต่เด็ก คู่ควรกับโรงเรียนของเราได้อย่างไร？ฉันก็ขอให้ทางโรงเรียนเอาเธอออกจากโรงเรียนด้วย”

“เห็นด้วย！ฉันก็ไม่อยากให้ลูกชายฉันเรียนกับคนแบบนี้”

“……”

ผู้ปกครองทั้งสามคนนี้เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย ดวงตาเต็มไปด้วยความดูถูก

ซูการ์โอบกอดเอรินกับทาคุมิไว้ สายตากวาดไปที่ผู้ปกครองสามคนนี้ ใบหน้าสวยงามนั้นดูเยือกเย็น

ผู้หญิงสามคนนี้ล้วนแต่สวมเสื้อผ้าแบรนด์ พูดจาเย่อหยิ่งครอบงำ แค่มองก็รู้ว่าพวกเขาเป็นภรรยาของชนชั้นสูง

นี่แสดงว่าเห็นว่าเธอกับคณิตไม่มีอำนาจ เลยอยากข่มเหงพวกเขาเหรอ？

“น่าสนใจจริงๆ ลูกของพวกคุณต่างหากที่ทำผิด ทำไมเด็กที่ไม่ผิดต้องโดนตำหนิด้วย？”

ซูการ์ไม่ทำตัวแข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่ง มองไปที่ครูประจำชั้น“ครูภู่ คุณก็ได้ยินแล้ว ลูกของพวกเขาที่ผิดก่อน ตอนนี้ฉันอยากให้เด็กพวกนี้ขอโทษคุมิกับเอริน แล้วก็ ผู้ปกครองพวกนี้ก็ต้องขอโทษกับคำพูดที่ไม่เหมาะสมของตัวเองด้วย”

ได้ยินคำนี้ ครูประจำชั้นก็พูดไม่ออก

พวกนี้เป็นคุณนายรวยๆ ทั้งนั้น เธอจะกล้ามีเรื่องด้วยที่ไหนกัน！

“คุณพูดอะไร？ให้พวกเราขอโทษ？ซูการ์ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร？ยังคิดว่าตัวเองเป็นคุณนายตระกูลจอนห์สันอยู่เหรอ？ตอนนี้คุณเป็นแค่ช่างแต่งหน้าระดับล่างแล้ว！”

“ใช่ แค่เขาเอาเล่นสนุกด้วย แต่ดันจริงจังเสียได้！”

“……”

ใบหน้าของหญิงทั้งสามคนเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

ใบหน้าสวยงามของซูการ์ขมวดขึ้นมา กำลังอยากจะพูด ทาคุมิที่อยู่ในอ้อมแขนจู่ๆ ก็พุ่งไป ผลักผู้ปกครองพวกนั้นแรงๆ

“โอ๊ย”

ผู้ปกครองทั้งสามคนสะดุดอย่างไม่ทันป้องกันตัว

ซูการ์ตกใจ รีบดึงทาคุมิมาไว้ด้านข้าง ในใจนั้นประทับใจเล็กน้อย

เด็กชายได้ยินว่าสามคนนี้ด่าเธอ ก็เลยเข้ามาผลักพวกเขาเหรอ？

“ไอ้เด็กใบ้ อย่าคิดว่าพ่อแกเป็นคอฟฟีเมต แล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไรแกนะ！”

“ใช่！คอฟฟีเมตก็เป็นลูกนอกสมรส ไม่น่าล่ะลูกชายที่คลอดออกมาด้วยถึงได้แย่เหมือนกัน”

“ครูภู่ เมื่อกี๊คุณก็เห็นแล้ว เด็กออทิซึมที่รุนแรงแบบนี้ ยังจะอยู่โรงเรียนชนชั้นสูงแบบนี้ได้ไงอีก？”

“……”

ผู้ปกครองพวกนี้ด่าแรงมาก

ซูการ์ปิดหูของเด็กทั้งสองคนไว้ ยิ้มอย่างเยือกเย็น

“คุณทั้งสามคะ พวกคุณคิดว่าตัวเองสูงส่งเหรอ？แต่ดูจากคำพูดและการกระทำของพวกคุณแล้ว หยาบคายยิ่งกว่าผู้หญิงบ้านนอกที่โง่เขลาเสียอีก วันนี้ลูกของพวกคุณทำผิดชัดๆ พวกคุณดันไม่หาสาเหตุที่มาจากตัวเอง แต่กลับโทษอีกฝ่าย”

“ฉันกล้าเดิมเลยพันว่า จากวิธีการสอนของพวกคุณแล้ว อนาคตครอบครัวของสามีพวกคุณคงรวยได้เพียงสามรุ่นเท่านั้น เพราะลูกๆ ถูกพวกคุณชักจูงในทางที่ผิด จะกลายเป็นลูกผู้ดีมีเงินที่โง่เขลา และเห็นแก่ตัว”

ประโยคเดียว ทำให้ผู้ปกครองทั้งสามคนสบตากัน โกรธสุดๆ

“ซูการ์ เธอก็แค่ม่ายที่ครอบครัวคนรวยเตะออกมา กล้ามาสั่งสอนพวกเราด้วย？เธอปกป้องไอ้เด็กใบ้แบบนี้ เพราะอยากใช้เขาไต่เต้าขึ้นไป？พวกเราเห็นผู้หญิงแบบเธอมาเยอะแล้ว ช่างไร้ยางอายเสียจริง！”