รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 124
ซูการ์มองไปที่ทุกคน“ถ้าวันนี้คุมิพูด พวกคุณสามคนต้องคุกเข่าเอาหัวโขกพื้นแล้วยอมรับผิด！”
ประโยคเดียว ทำให้ผู้ปกครองทั้งสามคนมองหน้ากัน ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
ซูการ์หัวเราะ“ไม่กล้าเหรอ？เมื่อกี้ยังด่าแรงอยู่ไม่ใช่เหรอ？พวกคุณนี่ขี้ขลาดจริงๆ”
พอโดนเธอกระตุ้น หนึ่งในนั้นพูดทันทีว่า：“ซูการ์ เดิมพันก็เดิมพัน！งั้นถ้าเธอแพ้ล่ะเอาไง？”
“ถ้าฉันแพ้ แล้วแต่พวกคุณจะจัดการเลย”
ซูการ์พูดตอบ จากนั้นคุกเข่าลงแล้วจับไหล่ของทาคุมิ
“คุมิ บอกทุกคนสิ หนูพูดได้ไหม？”
ทาคุมิจ้องไปที่เธอ ยังไม่พูดอะไรออกมา
ในห้องเงียบมาก ทุกคนต่างมองฉากนี้
“หึ ซูการ์ เธอแพ้แล้ว！เขาเป็นเด็กออทิซึม”
“ซูการ์ เธอคิดว่าเธอเป็นใคร？เด็กที่เป็นออทิซึม ไม่ใช่เด็กที่เธอบอกให้เขาพูด เขาก็จะพูดได้นะ”
“ซูการ์ รีบพาลูกสาวบุญธรรมเธอออกไปจากโรงเรียนซะ！”
“……”
ผู้ปกครองทั้งสามคนพากันข่มเพื่อแสดงว่าตนเหนือกว่า
ตอนนี้เอง ทาคุมิมองไปที่เขา แล้วริมฝีปากสีแดงเล็กๆ นั้นก็ขยับ
“ผมไม่ได้เป็นออทิซึม！พวกคุณไร้เดียงสาไป ไม่คู่ควรที่จะคุยกับผม！”
เด็กหนุ่มมีใบหน้าหล่อเหลาที่ดูเท่ ท่าทางเย็นชาและเย่อหยิ่งเหมือนกับคอฟฟีเมต
ผู้ปกครองทั้งสามยังอ้าปากค้างอยู่ คำพูดที่อยู่ในปากติดแน่นอยู่ในลำคอ
เขาพูดออกมาแล้ว！
และยังเย่อหยิ่งสุดๆ！
ซูการ์ยิ้ม
เธอลูบหัวของทาคุมิ ยกนิ้วโป้งให้เขา
ร่างเล็กของทาคุมิเหยียดตรง มีความอายในดวงตาของเขา
คอฟฟีเมตที่อยู่ด้านข้างเห็นปฏิสัมพันธ์ของทั้งสอง มุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย
“ได้ยินไหม？ไม่ใช่คุมิไม่ยอมพูด แต่เขาไม่อยากพูดกับพวกคุณเฉยๆ”
ซูการ์ยืนขึ้นมา มองไปยังผู้ปกครองทั้งสามคน“เอาล่ะ เมื่อพนันแล้วก็ยอมรับความพ่ายแพ้ด้วย ขอเชิญทั้งสามท่านค่ะ”
พวกเขาแพ้แล้ว ต้องคุกเข่าลงไปแล้วเอาหัวโขกพื้นยอมรับผิด
สีหน้าผู้ปกครองทั้งสามคนเปลี่ยนไปทันที ต่างยืนนิ่งไม่ขยับ
“เขาเป็นใบ้！หม่ามี๊ พวกเราไปกันเถอะ กลับไปฟ้องพ่อ ให้พ่อมาสั่งสอนพวกเขา”
เด็กผู้ชายรูปร่างอ้วนๆ คนหนึ่งดึงแม่ของตัวเอง เงยคางขึ้นอย่างโกรธจัด
“พี่คุมิพูดแล้ว เขาไม่ได้เป็นใบ้！”
เอรินโอบคอของคอฟฟีเมต พูดด้วยเสียงนุ่มนิ่ม
“เหอะ เขามันเป็นใบ้！เธอชอบเล่นกับเขา และก็ไม่คู่ควรที่จะเข้าเรียนที่โรงเรียน พ่อฉันเป็นเถ้าแก่ มีลูกน้องมากมาย ฉันจะให้พ่อฉันไล่พวกเธอออกไปจากโรงเรียน”
เด็กชายเอามือเท้าสะเอว ท่าทางดูหยิ่งผยอง
แบบนี้ ดูท่าจะเลี้ยงจนเสียคนจากที่บ้าน
คอฟฟีเมตเหลือบมองเขา แล้วถามครูใหญ่ที่อยู่ข้างๆ ว่า“ครูลิลลี่/นี่คุณชายตระกูลไหนครับ？”
“ตอบคุณเมต พ่อเขาคือคุณว่านแห่งดับบิวเอฟคอนตรัคชั่น”
ที่แท้ก็ดับบิวเอฟ！
มีลูกเมื่อแก่ ตามใจมากไปแล้ว！
วันนี้เขาจะทำให้เขารู้ว่าอะไรคือเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน！
มือข้างหนึ่งของคอฟฟีเมตอุ้มเอริน มืออีกข้างหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาเบอร์ของแดนดิน
“แดนดิน พรุ่งนี้ดับบิวเอฟคอนตรัคชั่นจะมาเซ็นสัญญาจ้างงานใช่ไหม？แจ้งไปว่า หยุดร่วมมือชั่วคราว”
พูดจบ เขาก็เก็บโทรศัพท์ แล้วมองไปที่ผู้อำนวยการอีกครั้ง“แล้วผู้ปกครองอีกสองคนคือ……”
พึ่บ！
ผู้ปกครองทั้งสามคนคุกเข่าลงทันที
“คุณเมต ก็แค่เรื่องทะเลาะเล็กๆ น้อยๆ ของพวกเด็ก คนใหญ่โตมีอำนาจแบบคุณ อย่าโกรธจนลามไปถึงธุรกิจของสามีเราเลยนะคะ”
“ใช่คุณเมต พวกเราผิดไปแล้วค่ะ พวกเราขอโทษพวกคุณด้วย”
พวกผู้ปกครองดูตื่นตระหนก ไม่มีใครกล้าเอาอาชีพของสามีมาล้อเล่นอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล