โรงพยาบาล
“หมอครับ เธอเป็นไงบ้าง?”
“กระเพาะอาหารอักเสบเฉียบพลัน ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว สองวันนี้ควรเน้นทานอาหารเบาๆ”
“ขอบคุณครับ”
ปริ้นซ์ส่งหมอไปแล้ว ก็ถอนหายใจยาว
สายตาเหลือบมองชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนด้านข้าง จากนั้นเขาพูดว่า:“พี่เมต ยังดี ตื่นตูมโดยใช่เหตุ”
คอฟฟีเมตเหลือบมองเขา แล้วหันหลังเดินไปที่ห้องคนไข้
“เมื่อคืนพวกนายไม่ได้กินข้าวเย็นด้วยกันหรอกเหรอ? ทำไมนายไม่เป็นไร แต่เธอกลับเป็นโรคกระเพาะอักเสบเฉียบพลัน?”
ปริ้นซ์พูดไม่ออก ยิ้มออกไป:“พี่เมต พี่กำลังโทษผมเหรอ?ผมว่าเธอกินปูไปเยอะมากเลยทำให้เป็นแบบนี้ ถ้าพี่จะโทษก็ไปโทษแฟนเก่าเธอซะ!ยังไงแล้ว เขาก็เตรียมอาหารค่ำเองกับมือ”
บรรยากาศรอบๆ ตัวคอฟฟีเมตหม่นลงไป มองไปที่ปริ้นซ์อย่างเยือกเย็น
ปริ้นซ์หัวเราะ ไม่กล้าทำอีก
แต่ในใจกลับไม่พอใจ
และยังบอกว่าไม่ชอบซูการ์?
พอได้ยินว่าเธอปวดท้อง ก็วิ่งไปไวกว่าใคร!
ทั้งสองเข้าไปในห้องคนไข้ ซูการ์ฟื้นแล้ว
“เฮเลนา เป็นไงบ้าง ยังปวดท้องไหม?”
ปริ้นซ์เดินไปข้างเตียง ถามอย่างเป็นห่วง
ซูการ์ขยับตัวและอยากจะลุกขึ้นนั่ง แต่ปริ้นซ์รีบมาช่วยพยุง
ก็แค่พอเขาเหยียดมือออกไปได้ครึ่งทาง ก็รู้สึกเย็นที่คอเล็กน้อย
หันไป ก็สบตาเข้ากับนัยน์ตาสีดำที่เยือกเย็นของคอฟฟีเมต
ปริ้นซ์:“……”
บางคนถึงแม้จะหย่าแล้ว ก็ยังเห็นอดีตภรรยาเป็นของตัวเองอยู่!
ไม่ให้ใครเข้าใกล้!
“พี่ปริ้นซ์ ขอบคุณที่พี่พาฉันมาโรงพยาบาลนะ”
ซูการ์นั่งขึ้นมา พยายามยิ้มให้ปริ้นซ์
ตอนนั้นเธอปวดมากจนเกือบหมดสติ
ดีที่ปริ้นซ์มาทันเวลา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล