รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 144
“ซูการ์ เคยมีลูกแต่แกล้งทำเป็นสาวบริสุทธิ์ ที่แท้คุณก็เห็นผมเป็นคนโง่ที่โดนหลอก？”
คอฟฟีเมตมองลงไปที่หญิงสาวบนเตียงคนไข้ ด้วยใบหน้าเยือกเย็น
ซูการ์พูดไม่ออก มองเขา สบตาเข้ากับนัยน์ตาสีดำอันลึกซึ้งของเขา แล้วในใจก็ร้อนตัว
“คุณเมต ตอนนั้นตระกูลจอห์นสันไม่ได้บอกว่าเจ้าสาวที่แต่งงานเข้าตระกูลห้ามมีลูกมาก่อนใช่ไหม？แน่นอน ถ้าคุณรู้สึกว่าไม่ยุติธรรม ฉันจะคืนเงินค่าชดเชยของการหย่าให้คุณ”
ผู้หญิงคนนี้ กลับแก้ตัวให้ตัวเอง
นัยน์ตาสีดำของคอฟฟีเมตหม่นลง ก้มเอวเล็กน้อยแล้วเข้าไปใกล้ซูการ์
“ซูการ์ อะไรที่ผมให้ไปผมไม่เอาคืน แต่คุณจำไว้ว่า ผมไม่เป็นคนโง่ไปเปล่าๆ แน่”
แต่เขาจะเอาอะไรจากเธอกลับคืนมา！
คอฟฟีเมตพูดจบ ก็มองน้ำเกลือ แล้วกดเรียกพยาบาล
ซูการ์กะพริบตา อยากถามคอฟฟีเมตว่าหมายถึงอะไร
แต่พอจะพูดออกมาก็กลืนคำลงไปอีก
ผู้ชายเผด็จการคนนี้เป็นคนเจ้าอารมณ์
ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ เธอพูดให้น้อยลงคงจะดีกว่า
เขาจะได้ไม่เอาเธอเข้าคุกจริงๆ เพราะหลอกแต่งงาน！
โครกคราก！
ท้องใครร้องกัน
ซูการ์ตะลึง ละสายตาลงมองท้องของตัวเอง ทันใดนั้นก็รู้สึกอาย
เมื่อกี๊เธอทั้งอาเจียนทั้งถ่าย ตอนนี้ท้องว่างแล้ว！
อยากกินอะไรที่มีรสชาติหน่อยจัง！
“ซูการ์ คุณเหมือนหมูจริงๆ เลย กินเสร็จก็ถ่าย ถ่ายเสร็จก็กิน”
คำพูดเยาะเย้ยของชายหนุ่มดังขึ้นมาจากข้างหู ใบหน้าของซูการ์ร้อนผ่าว
พอเงยมองไปที่ใครบางคน ก็เห็นแผ่นหลังของชายหนุ่มหันไป
ผู้ชายคนนี้ ทำไมถึงปากร้ายนัก！
ใครขอให้เขามาดูแลเธอ？
“คุณพยาบาลคะ แถวนี้มีของกินขายไหมคะ？ช่วยสั่งอาหารให้มาส่งให้ฉันได้ไหม？”
ซูการ์เห็นนางพยาบาลคนหนึ่งเดินเข้ามา ก็ระงับความหดหู่ในใจไว้ แล้วถามด้วยรอยยิ้ม
“คุณผู้หญิงคะ สามีของคุณขอให้ฉันดูแลคุณเป็นพิเศษ ให้ฉันดูคุณ ไม่ให้คุณสั่งอะไรมากินมั่วๆ ให้รอเขากลับมาค่ะ”
พยาบาลสาวพูดด้วยรอยยิ้ม
คอฟฟีเมตให้เธอรอเขากลับมา？
เขาจะไปไหน？
ซูการ์กะพริบตา นึกถึงคำเรียกของพยาบาล จึงรีบพูด：“เอ่อ เข้าใจผิดแล้วค่ะ เขาไม่ใช่สามีฉัน”
“อ้อ พวกคุณยังไม่แต่งงานเหรอคะ？แฟนคุณหล่อมากเลยนะคะ ใส่ใจคุณมากๆ！อนาคตจะต้องเป็นสามีที่ดีแน่นอน”
ซูการ์：“……”
ช่างเถอะ เธอขี้เกียจอธิบาย
ยังไงซะวันข้างหน้าเธออาจจะไม่กลับมาที่โรงพยาบาลแห่งนี้อีกก็ได้
……
ในคฤหาสน์ ห้องดีลักซ์ห้องหนึ่ง
หลังจากชายและหญิงออกกำลังกายอย่างมีความสุขแล้ว ชายหนุ่มก็เอนกายลงบนเตียง หยิบกล่องบุหรี่ออกมาจุดบุหรี่มวนหนึ่ง
ควันบุหรี่พวยพุ่งขึ้น นัยน์ตาดอกท้อที่เรียวยาวคู่นั้นของชายหนุ่มหรี่ลง
หญิงสาวที่นอนอยู่ข้างๆ หน้าแดง ใบหน้ายังคงทิ้งร่องรอยของรสชาติหลังจากอารมณ์พลุ่งพล่านผ่านไป
เล็บสีแดงสดของเธอลูบไล้ไปที่กล้ามเนื้อหน้าอกของชายหนุ่มเบาๆ ค่อยๆ เคลื่อนลงไป
“คชา คุณจะช่วยฉันจริงๆ เพราะว่าคุณชอบฉันเหรอ？ทำไมฉันไม่เชื่อเลยล่ะ！”
คชาพ่นควันบุหรี่ออกมา จากนั้นบี้บุหรี่ทิ้ง
เขาหันตัวเล็กน้อย กุมมือที่ลูบไล้ไปทั่วของหญิงสาว วางไว้ที่ริมฝีปากแล้วจูบลง
“ริตา คุณไม่เชื่อในเสน่ห์ของตัวเองเหรอ？คุณเป็นถึงสาวงามที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองคีรี มีผู้ชายหลายคนที่เฝ้ามองคุณอยู่เงียบๆ อยากจะก้มลงใต้กระโปรงคุณ”
ได้ยินคำนี้ ริตาก็ยิ้มอย่างภูมิใจ
เธอเอามือออกจากมือของชายคนนั้น แล้วเกี่ยวไปที่คอของเขา
“แต่ว่า ผู้ชายมีความครอบครองกันหมดไม่ใช่เหรอ？ถ้าคุณชอบฉันจริงๆ ทำไมถึงยังรับปากฉันว่า จะหาวิธีเอาไอแซกมาประเคนฉันถึงบนเตียง？หรือว่าไม่ควรประกาศอย่างเผด็จการหรือว่า ฉันเป็นผู้หญิงของคุณ ห้ามใครยุ่ง？”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล