รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 145

พอได้ยิน คชาก็หัวเราะเยาะเล็กน้อย กอดเธอไว้ข้างกายเขา

“ริตา ผมรับวัฒนธรรมตะวันตกมาตั้งแต่เด็ก ชอบใครสักคน ก็จะยอมรับทั้งหมดของเธอ แน่นอนว่าผมอยากครอบครองคุณคนเดียว แต่ผมก็อยากให้คุณมีความสุขด้วย!”

ชายหนุ่มหน้าตาดี นัยน์ตาดอกท้อยิ่งให้ความรู้สึกว่ามีเสน่ห์

ริตาถูกโอ๋จนเบิกบานใจ

เธอแตะกล้ามเนื้อหน้าอกของเขาเบาๆ พูดเสียงหวานว่า:“ปากหวานจัง”

“อือ ผมยังมีอะไรที่หวานกว่าปากอีก ที่รัก พวกเราลองอย่างอื่นไหม?”

“คชา คุณรักสนุกมาก!”

“ผมบอกแล้วไง แค่คุณมีความสุขก็พอ”

“……”

ชายหนุ่มจูบไปที่เรือนร่างของริตาอย่างแนบชิด มองเธอที่มึนเมาคชายิ้มที่มุมปาก นัยน์ตาดอกท้อเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

……

หน้าประตูคฤหาสน์

“คุณเมต โจ๊กต้มเสร็จแล้ว แล้วก็มีกล้องวงจรปิดของช่วงอาหารค่ำ โซนหลังครัว ผมก็คัดลอกมาแล้ว”

ในรถ แดนดินวางโจ๊กที่ต้มเสร็จแล้วไว้ด้านข้าง แล้วเอาคลิปกล้องวงจรปิดที่คัดลอกมาแล้วส่งไปในโทรศัพท์ของคอฟฟีเมต

คอฟฟีเมตตอบอือ เปิดเอกสาร แล้วดูอย่างละเอียด

ไม่รู้ว่าซูการ์ไปมีเรื่องกับใครอีก ถึงทำเธอเข้าโรงพยาบาลเลย

เขาต้องหาความจริงให้ผู้หญิงโง่คนนั้น

“คุณเมต ตอนนี้กลับไปที่โรงพยาบาลหรือเปล่าครับ?”

แดนดินสตาร์ทรถ แล้วถาม

“อือ”

คอฟฟีเมตมองภาพในคลิปกล้องวงจรปิด แล้วหรี่ตาลง

ในคลิปกล้องวงจรปิดคนที่ไปๆ มาๆ ต่างสวมชุดพนักงานเสิร์ฟ

ยกเว้นคนสองคน……

โรงพยาบาล

ซูการ์หิว และไม่รู้ว่าสะลึมสะลือหลับไปเมื่อไหร่

พอเธอตื่นมาอีกครั้ง ฟ้าก็สว่างแล้ว

เธอมองไปรอบๆ ก็เห็นคอฟฟีเมตกำลังพิงโซฟานอน

เขากลับมาเมื่อไหร่?

อยู่เป็นเพื่อนเธอทั้งคืนที่นี่!

มุมปากแห้ง……

ชายหนุ่มหยอกล้อเธอ!

ซูการ์หงุดหงิด มองความขี้เล่นในแววตาของชายคนนี้ แล้วรีบหันหลังไปเข้าห้องน้ำ

“ฉันไปล้างหน้าแปรงฟันก่อน”

ขายหน้าสุดๆ!

มองแผ่นหลังของหญิงสาวที่หลบหนี คอฟฟีเมตยกมุมปากขึ้น รู้สึกอารมณ์ดีอย่างมาก

ตอนนี้เอง โทรศัพท์ที่ซูการ์วางอยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้นมา

คอฟฟีเมตลุกขึ้นมาเหลือบมองแวบหนึ่ง สายตาก็ชะงักลง

เป็นสายของไอแซก

คอฟฟีเมตมองห้องน้ำ แล้วยื่นมือไปกดรับ

“ซู คุณตื่นยัง?เปิดประตูหน่อย ผมซื้ออาหารเช้ามาให้คุณ”

ไอแซกอยู่ด้านนอกห้องที่ซูการ์อาศัยอยู่

ช่างลงทุนจริงๆ

คอฟฟีเมตริมฝีปากเรียวบางเม้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า“ไม่จำเป็นหรอกไอแซก เมื่อคืนซูอยู่กับผม พวกเราจะกินอาหารเช้าด้วยกัน”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล