ซูการ์ เอาแต่คิดเรื่องสัญญากับ จอห์นสันกรุ๊ป
ตอนบ่าย เธอโทรหา จอห์นสันกรุ๊ป คำตอบที่ได้รับคือ กำลังมีการเปลี่ยนแปลงระดับผู้บริหาร สัญญาที่เธอจะเซ็นก่อนหน้านี้ต้องพักไว้ก่อน
ซูการ์ หมดหนทาง
เปลี่ยนหัวหน้า หมายความว่าความร่วมมือก่อนหน้านี้ไม่แน่นอน
เพราะยังไง อะไรที่ได้มาใหม่ๆ ก็จะเป็นที่สนใจ
ไม่มีใครรู้ว่าไฟของอีกฝ่ายจะเผาไหม้อย่างไร
หดหู่ใจเล็กน้อย
ยังไง เธอก็ติดตามรายการนี้มานานมากแล้ว
ทุกอย่างพร้อมแล้ว เหลืออีกแค่นิดเดียวเท่านั้น
ถ้าหลุดไป เธอจะไม่เต็มใจมาก!
และในหัวก็มีร่างของ คอฟฟีเมต เข้ามา
นี่คือเจ้านายที่ใหญ่ที่สุดของ จอห์นสันกรุ๊ป ถ้าเขาโอเค เธอก็ไม่ต้องห่วงเรื่องการงานแล้ว
เธอไปพูดขอความเห็นใจกับเขาได้ไหม?
“เฮเลนา เดี๋ยวเธอต้องไปแล้วใช่ไหม?”
คณิต อุ้ม เอริน เข้าไปในสตูดิโอ แล้วถาม
ซูการ์ ตอบสนองคืนมา มองดูเวลา
ถึงช่วงกลางคืนอีกครั้ง
ว่ากันตามเหตุผลแล้วเธอต้องแต่งหน้าให้ดูน่าเกลียดแล้วกลับไปคฤหาสน์
ปวดหัว
“หม่ามี๊ จะไปไหนหรือคะ?ไม่ต้องการ เอริน แล้วหรือ?”
เอริน ลงมาจากตัว คณิต กอดขาของ ซูการ์ ไว้
“ใช่ที่ไหนกัน?ลูกก็รู้ไม่ใช่หรือ?หม่ามี๊ได้งานพาร์ทไทม์ตอนที่ลูกไปเดินทาง เดี๋ยวแม่ต้องไปทำงานหาเงิน พอลูกตื่นมา หม่ามี๊ก็กลับมาแล้ว”
ดวงตาแอปริคอทของ ซูการ์ สั่นคลอน หาข้ออ้าง
“หม่ามี๊ไม่ต้องลำบากมากหรอก เอริน ไม่อยากให้ไปทำงานหาเงินเลย”
เอริน กอดต้นขาของ ซูการ์ ไว้แน่น เบะปากอย่างน้อยใจ
ซูการ์ รู้สึกไม่สบายใจ
“โอเค หม่ามี๊ไม่ไปแล้ว จะอยู่บ้านกับ เอริน”
เธอไม่กลับไปแล้ว
เธอจะอยู่บ้านกับลูกสาว
ซูการ์ หยิบโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความให้ คอฟฟีเมต
“คุณคอฟฟีเมต คืนนี้ฉันมีธุระเล็กน้อย ไม่กลับไปคฤหาสน์แล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล