รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 42

ซูการ์รู้สึกถึงวัตถุประสงค์ของคอฟฟีเมต เธอก็ลุกขึ้นจากร่างของเขาด้วยความหน้าแดง

“เอ่อ คุณคอฟฟีเมต ฉันเหนื่อยแล้ว ขึ้นชั้นบนก่อนนะคะ”

ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงขี้เหร่ที่ขี้เหร่แบบสุดๆ คอฟฟีเมตยังกล้าลิ้มรสลองเธอหรอ?

กระหายมากเกินไปมั้ย!

“คุณชาย ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะรบกวนนะคะ ฉันแค่ออกมาดื่มน้ำ”

ป้านีย์ทั้งดีใจและรู้สึกผิด

ในที่สุดคนทั้งสองก็มีความคืบหน้ากันแล้ว

เธอต้องเล่าเรื่องนี้ให้นายหญิงจูสฟัง

......

วันต่อมาซูการ์ เอาผมของคอฟฟีเมต ส่งให้กับคณิต ให้เธอไปโรงพยาบาลเมื่อว่าง เพื่อช่วยไปเทียบ DNAให้เธอ

คณิตตอบรับด้วยความยินดี

จัดแจงธุระที่ร้านเสร็จเรียบร้อย ซูการ์ก็แต่งหน้าขี้เหร่เพื่อกลับไปคฤหาสน์หลังเก่า

นายหญิงจูสดีใจที่สุดเมื่อได้เห็นเธอ

นอกจากจะดูแลเอาใจใส่เธอแล้ว ก็ยังพูดเป็นนัยๆด้วย

ซูการ์รู้ว่าป้านีย์ต้องเอาเรื่องเมื่อวานเล่าให้นายหญิงจูสฟังแล้ว เธอจึงทำได้แค่นายหญิงเย้าหยอกตัวเธอเอง

ให้รู้สึกว่าเรื่องการหย่านั้นดูไกลออกไปไม่มีกำหนด!

“แม่คะ หนูกับซูการ์ต้องไปจัดแจงที่โรงแรมก่อน”

โรซาลีเดินเข้าแล้วเอ่ยปากพูด

นายหญิงจูสมองเธอแล้วพยักหน้ารับ

“โรซาลีลูก ซูการ์ถูกเลือกเข้ามาในนี้โดยลูก แม่รู้สึกว่าสายตาของลูกดีมากจริงๆ เดี๋ยวในงานลูกอยู่ดูแลเธอนะ แล้วก็สอนให้เธอได้รู้จักกับการเป็นนายหญิงของตระกูลจอห์นสันว่าทำกันยังไง”

สอนให้นังขี้เหร่เป็นนายหญิงของตระกูลจอห์นสันงั้นหรอ?

นายหญิงจูสไม่ได้รังเกียจความขี้ริ้วขี้เหร่

โรซาลีเยาะเย้ยในใจ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงออกมา

“ค่ะ ซูการ์มากับฉัน”

ซูการ์ตอบรับแล้วเดินตามไป

ตลอดทางไม่ได้พูดอะไร จนถึงโรงแรมโรซาลีก็ชี้ให้ซูการ์ทำนู่นทำนี่

ซูการ์ไม่พูดว่าอะไร เธอแค่ทำงานที่คนงานทำอย่างว่าง่าย

ในใจเธอรู้ว่าโรซาลีไม่มีวันให้เธอเป็นนายหญิง ในอนาคต