รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 43
คอฟฟีเมตยื่นมือไปรับซูการ์เข้ามาไว้ในอ้อมกอด
นัยน์ตาเผยให้เห็นถึงความเป็นห่วง “ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย”
“ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”
ใจของซูการ์สั่นตุ้บๆ แต่กลับส่ายหน้า
คอฟฟีเมตพยุงเธอ สายตากวาดมองไปยังคนกลุ่มนั้นด้วยสายตาที่ดุดัน
“ตระกูลจอห์นสันของผมจ่ายเงินให้พวกคุณมาเป็นหุ่นหรอ ต้องการให้ผมช่วยเซนไหว้ให้มั้ย?”
คนรับใช้ต่างพากันห่อไหล่ เงียบกริบ
โรซาลีเปรยตามามองเขา “คอฟฟีเมต พวกมันก็ไม่ได้ว่าง ต่างคนต่างมีเรื่องที่กำลังยุ่ง…..”
“คุณป้าโรซาลีครับ ถ้าข้างกายป้าขาดคนรับใช้ พรุ่งนี้ผมจะเชิญมาให้ป้าเลือกสักสี่ห้าคน แล้วถ้าป้าแบ่งงานอย่างชอบธรรมไม่เป็น งั้นนายหญิงของป้าก็ยกให้คนอื่นเถอะ”
คอฟฟีเมตพูดขัดคำของโรซาลีด้วยเสียงที่เย็นชา และพูดด้วยความไม่เกรงใจ
โรซาลีรู้สึกสำลัก สีหน้าดูแย่ลงทันใด
ต่อหน้าผู้คนมากมาย ไอเจ้าเด็กคนนี้ไม่ไว้หน้าเธอเลย!
คอฟฟีเมตไม่สนสีหน้าของเธอ และสายตาก็ไปตกอยู่ที่ริตาอีก
“ขอโทษพี่สะใภ้เธอซะ!”
เขาต้องการให้เธอขอโทษซูการ์!
ริตาไม่ยอมหรอก
“มันก็ไม่มี…..”
“จะขอโทษ หรือว่าเธอจะขึ้นไปยืนแล้วให้พี่เค้าใช้เท้าเตะดูบ้าง!”
คอฟฟีเมตพูดด้วยเสียงเยือกเย็น “ถ้าเธอรู้สึกว่าตัวเองว่างเกิน พี่ก็จะเอาเรื่องต่างประเทศให้เธอไปจัดการ”
นี่เป็นจังหวะที่จะค่อยๆเอาเธอออกนอกประเทศ!
ริตาสีหน้าเปลี่ยน โกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร
เธอหันหน้าไปมองทางซูการ์ สักพักนึงจึงเอ่ยออกมาว่า “ขอโทษ”
ซูการ์ไม่ได้พูดอะไร ถูกกอดไว้ในอ้อมกอดของคอฟฟีเมต
สัมผัสถึงความอุณหภูมิอบอุ่นของร่างกาย ฟังเขาแก้แค้นแทนเธอในใจก็ให้รู้สึกอบอุ่น
“ไปกันเถอะ”
คอฟฟีเมตโอบซูการ์แล้วเดินออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล