รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 44
งานเลี้ยงจะเริ่มขึ้นแล้ว แขกเริ่มทยอยกันเข้ามา
ผู้ชายใส่เสื้อสูทรองเท้าหนัง ผู้หญิงใส่กระโปรงเดรส
งานเลี้ยงในค่ำคืนนี้เป็นงานเลี้ยงแบบบุฟเฟ่ต์
พวกแขกๆมือถือแก้วไวน์ ชนแก้วดื่มแสดงความยินดีกัน เป็นฉากที่ดูคึกคัก
ซูการ์นั่งเหมือนเด็กโง่ที่ไม่สนใจใยดีอะไร เตรียมตัวที่จะไปวางเสื้อสูทให้เรียบร้อย
ตรงทางเลี้ยวตรงมุม มีคนมาขวางทางเดินของเธอ
เธอเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นผู้หญิงหน้าตาสะสวยเชิ่ดหน้ามองเธอ
คนนี้คือ……
“ซูการ์ดูงานนี้สิ เธอคิดว่าสารรูปเธอเหมาะกับที่นี่มั้ย?”
นินาถาม
ซูการ์นึกอยู่สักพักถึงนึกออกว่าคนนี้คือ นินาน้องสาวของภุชงค์
คุณหนูตระกูลผู้ดี ที่รักใคร่ชื่นชมคอฟฟีเมต
“ซูการ์ การเกิดของคอฟฟีเมตก็ไม่ได้ดีอยู่แล้ว และการมีตัวตนอยู่ของเธอก็เป็นเรื่องที่น่าอัปยศอดสูสำหรับเขา นังขี้เหร่กับลูกนอกคอก เธอต้องการทำแบบนี้เพื่อให้คนอื่นวิจารณ์เขาในทางที่ไม่ดีงั้นหรอ?”
นินาหยุด แล้วเอ่ยปากถามอย่างเยือกเย็นว่า “ว่ามาสิ เธอต้องการเงินเท่าไหร่ถึงจะยอมไปจากเขา เพียงแค่เธอบอกมา ฉันก็จะจัดการให้”
จะใช้เงินเพื่อมาไล่เธอไปงั้นหรอ?
แม้ว่า นินาคนนี้ดูเหมือนจะชอบคอฟฟีเมตจริงๆ ปฎิบัติต่อคนอื่นก็ไม่ได้ถือว่ากำเริบเสิบสาน แต่คิดธรรมดาเกินไป
เธออยากที่จะได้เงินแล้วหนีไป
แต่ นินาไม่มีสิทธิ์ที่จะจ่ายเงินก้อนนี้!
“คุณนินา ข่าวลือก็เป็นแค่ข่าวลือ แม้ว่าฉันจะขี้เหร่ แต่ทำไมคุณไม่บอกฉันว่าเป็นคนนำโชคบ้างละคะ ฉันแต่งงานเข้ามาอยู่ใน The ohnson Family อาการป่วยของคอฟฟีเมตถึงดีขึ้นไม่ใช่หรอคะ?”
“แก…..”
นินาถูกตอกหน้า ถลึงตามองเธอแล้วไม่พูดอะไร
คุณหนูตระกูลผู้ดี ที่เดินตามเข้ามาพูดเสียงเยาะเย้ยเบาๆ
“นิ เธอให้สำคัญตนผิดจริงๆนะ”
“นั่นสิ คนขี้เหร่ๆมักชอบอวยตัวเอง คุณคอฟฟีเมตเป็นของพวกเรา นินารู้แล้วก็รีบลงจากตำแหน่งซะ”
“นั่นสิ มาแย่งผู้ชายกับลูกสาวเศรษฐีของตระกูลจอห์นสัน ไม่ดูสารรูปตัวเองบ้างเลย”
“…….”
ที่ข้างกายก็มีพนักงานเดินผ่านพอดี เธอเลยหยิบแก้วไวน์ที่อยู่ในถาด แล้วสาดไปที่ผู้หญิงคนนั้น
“อ๊าย!”
ผู้หญิงคนนั้นตกใจร้องขึ้นว่า “ซูการ์ แกทำบ้าอะไร?”
ใบหน้าซูการ์นิ่งเรียบ “ฉันเห็นว่าสายตาของคุณไม่ดี เลยจะล้างตาให้ค่ะ”
“ซูการ์ วันนี้เป็นงานเลี้ยงที่ตระกูลจอห์นสันจัดขึ้น พวกเราต่างก็เป็นแขกที่ตระกูลจอห์นสันเชิญมา แกกล้าทำกับพวกเราอย่างนี้หรอ?”
คุณหนูอีกคนที่ประคองผู้หญิงที่ถูกสาดนั้น พูดอย่างโกรธๆ
ซูการ์แสยะยิ้ม “ฉันเป็นคุณซูการ์มีสิทธิ์ในการเลือกแขก ในเมื่อพวกคุณไม่มีมารยาทที่แขกเค้าควรมีกัน ทำไมฉันต้องมีมารยาทกลับด้วย ถ้าพวกคุณไม่อยากอยู่ต่อ ประตูอยู่ตรงนั้น ไม่ส่งแขกกลับดีๆ!”
ใบหน้าของเธอยังคงขี้เหร่ แต่น้ำเสียงในการพูดกลับมีความน่าเกรงขามที่ไม่อาจมองข้ามได้ จนทำให้คนไม่กล้ามอง
ผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังนั้นมองซูการ์เดินจากไป ต่างก็มีสีหน้าโกรธ
“ไหนบอกว่ามันขี้ขลาดไม่ใช่หรอ ต่อให้เห็นคุณคอฟฟีเมตมีอะไรกับเพื่อนรักของมัน ก็ไม่มีความเห็นอะไร”
“นังผู้หญิงคนนี้น่ารังเกียจที่สุด นินามันจงใจสั่งสอนเธอ”
“……”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล