ซูการ์รีบลุกตัวขึ้น แล้วเอาโทรศัพท์ไว้ด้านหลัง
“หม่ามี๊ หนูจะคุยกับป่าปี๊”
เสียงนุ่มนวลของเอรินดังอยู่ในอากาศ
ซูการ์รู้สึกแค่ว่าบนหัวของตัวเองมีความซวยนับคนามาเยือน
ป่าปี๊ หม่ามี๊ เอรินเรียกได้อย่างถนัดปากอย่างนี้เลยหรอ?
“คุณซ่อนอะไร? ไม่ได้ยินลูกสาวของคุณกำลังคุยกับคุณหรอ?”
คอฟฟีเมตค่อยๆโค้งตัวลงมาหยิบโทรศัพท์จากมือของเธอไม่ลืมเน้นคำว่า “ลูกสาว”
กลิ่นอายแห่งความเย็นชาของเค้าเข้ามาใกล้ ซูการ์กลั้นหายใจแล้วกลืนน้ำลาย ยิ้มแห้งๆ
“เอ่อ ฉันคือแม่บุญธรรมของเอริน ลูกเรียกฉันว่าหม่ามี๊จนเคยแล้ว คุณอย่าคิดเยอะนะ”
ได้ยินดังนั้น คอฟฟีเมตเปรยตามองเธออย่างนิ่งๆ ไม่ได้รีบร้อนที่จะพูดคุยกับเธอ แต่หันไปทางเด็กน้อยที่อยู่ในจอกล้องนั้นเอง
“สวัสดีครับเอริน”
เด็กน้อยฉีกยิ้ม “สวัสดีค่ะป่าปี๊ ที่แท้นางฟ้ามี่มี๊ไปหาเงินที่บ้านป่าปี๊หรอ งั้นครั้งหน้าให้หม่ามี๊พาเอรินไปได้มั้งมั้ยคะ?”
“….”
เจ้าเด็กพูดให้น้อยลงหน่อยได้มั้ย?
กลัวจริงๆว่าเธอนั้นจะถูกชายใจดำบางคนจัดการให้พูดคำที่ไม่ควรพูดออกมา
“ได้สิ ถ้าหนูอยากมา ครั้งหน้าให้หม่ามี๊พาหนูมาเที่ยว”
คอฟฟีเมตเลิกคิ้วแล้วยิ้มที่มุมปาก
“อิอิ ดีจังเลย!”
เอรินปรบมือ ตากลมโตนั้นกระพริบปริบๆ “ป่าปี๊ ป่าปี๊ชอบหม่ามี๊หนูแล้วใช่มั้ย? หม่ามี๊หนูเป็นนางฟ้าแสนสวย หลังจากนี้ป่าปี๊จะเลี้ยงเอรินกับหม่ามี๊ด้วยกันใช่มั้ยคะ?”
ซูการ์ “…..”
เจ้าเด็กนี่ความคิดแหวกแนวเกินไปแล้ว!
ซูการ์ทนฟังต่อไปไม่ไหว เธอรีบหยิบโทรศัพท์มาจากในมือของคอฟฟีเมต
“โอเคเอริน หม่ามี๊ยังมีธุระต่อ รีบไปนอนนะ ไม่งั้นหม่ามี๊จะเรียกมี่มี๊คณิตให้มาตีก้นนะ”
“ก็ได้ค่ะ สวัสดีค่ะหม่ามี๊ ป่าปี๊”
เด็กน้อยฟังคำอย่างว่าง่าย แล้ววางสายวิดิโอคอลลง
ซูการ์ให้ถอนหายใจ แล้วเก็บโทรศัพท์
หยิบโทรศัพท์ออกมา แฮร์รี่ส่งข้อความมา
เขาเปิดดู ในนั้นเขียนว่า “คุณคอฟฟีเมต ที่คุณให้ผมหาผู้หญิงคนนั้นเมื่อสี่ปีก่อน หาเจอแล้วนะครับ”
หาเจอแล้ว!
นัยน์ตาของคอฟฟีเมตเกร็งขึ้นมาทันที
เขามองซูการ์ที่จัดแจงผมอย่างไม่เป็นธรรมชาติอยู่ ในใจก็มีความรู้สึกแปลกพาดผ่านเข้ามา
เปิดข้อความข้างล่างดู เขารีบอ่านคร่าวๆอย่างรวดเร็ว
“เกรซซี่ อายุ 24 เป็นคนโครโตซี พ่อแม่ได้เสียชีวิตทั้งคู่……”
นี่คือข้อมูลของผู้หญิงคนนั้นที่เขาต้องการหา
ดังนั้นผู้หญิงที่เค้าเคยมีอะไรด้วยเมื่อสี่ปีก่อนไม่ใช่ซูการ์
แต่ผู้หญิงคนนี้ชื่อ เกรซซี่
คอฟฟีเมตเม้มปากเบาๆ นัยน์ตาเหมือนมีความผิดหวัง
เขามองข้อความที่อยู่บนนั้นอย่างเรียบๆ
ข้างกาย เกรซ มีลูกชายอยู่คนนึง และลูกคนนี้คือลูกแท้ๆของเขา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล