รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 49

“แม่!”

โรซาลีได้ยินคำพูดของนายหญิงจูสก็อดไม่ได้ที่จะพูดค้านออกมา

นายหญิงจูสเปรยตามองเธอ พูดอย่างเสียไม่ได้ว่า “ทำไมหรือคิดว่าฉันแก่แล้ว ไม่มีสิทธิ์จะพูดในตระกูลจอห์นสันหรอ?”

โรซาลีสะอึก ทำได้แค่กลืนคำพูดตัวเองลงไป

“ในเมื่อแม่พูดออกมา ก็ฟังที่แม่พูดเถอะ”

ธรรมทานลูกกตัญญู เอ่ยปากพูดออกมา

อารมณ์ที่อยู่ในใจของโรซาลีไม่ไหวติง สายตามองเค้าด้วยความไม่พอใจ แต่กลับไม่พูดอะไร

แล้วบอกว่าเป็นนายหญิง ของจอห์นสันอะไรกัน

ในตระกูลจอห์นสัน เธอก็เป็นแค่คนต่ำต้อยพูดอะไรก็ไม่สำคัญ

ก่อนหน้านี้ถูกนายหญิงใหญ่ กดขี่

ต่อจากนี้ยังต้องถูกเด็กรุ่นหลังทั้งสองนี้ขี่หัวอีกหรอ!

เรื่องก็ตัดสินให้เป็นแบบนี้ ซูการ์ไปส่งนายหญิงจูสกลับ ในใจก็รู้สึกขื่นขม

เธอไม่อยากที่จะมีลูก เธออยากที่จะหย่า!

สายตาเฉียบคมที่อยู่ด้านข้างมองมา

ซูการ์หันมองอย่างรู้สึกตัวก็ไปปะทะกับสายตาของคอฟฟีเมต

มันมีความรู้สึกไม่พอใจนั้นแฝงอยู่มาก รวมไปถึงเย็นชา

เขากำลังโกรธหรอ?

ซูการ์เม้มปาก ทำท่าเป่าลมออกจากปาก

ถ้าคอฟฟีเมตรู้ว่าแต่ก่อนเธอเคยมีลูก จะเหมือนเมื่อกี้ที่เขายังปกป้องเธอมั้ยตอนที่คนรอบข้างจะฟ้องเธอ?

และลูกสาวของตัวเธอเองจะมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเขากันแน่มั้ย?

“แม่ จะให้มันจบแบบนี้หรอคะ?”

รอจนกระทั่งคนที่อยู่ในห้องพักรับรองไปหมดแล้วริตาดึงแขนของโรซาลีพูดด้วยสีหน้าไม่ยินยอม

โรซาลีปรับอารมณ์ ยิ้มอย่างเยือกเย็นว่า “นังซูการ์นี่มันร้ายนัก พวกเราต้องสืบหาความจริงของมันวามันแต่งตัวอัปลักษณ์เข้ามาแต่งงานในตระกูลจอห์นสันทำไมกัน!”

เธอมีลางสังหรณ์ว่าซูการ์ต้องมีความลับที่ปิดบังอยู่อีกแน่นอน!

…………

ซูการ์กลับมาที่เลียงฮอลล์ วิลล่า

เธอไม่สนใจท่าทีที่ตกใจของป้านีย์ยิ้มแล้วขึ้นไปด้านบน ไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำก่อน