รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 49

“แม่!”

โรซาลีได้ยินคำพูดของนายหญิงจูสก็อดไม่ได้ที่จะพูดค้านออกมา

นายหญิงจูสเปรยตามองเธอ พูดอย่างเสียไม่ได้ว่า “ทำไมหรือคิดว่าฉันแก่แล้ว ไม่มีสิทธิ์จะพูดในตระกูลจอห์นสันหรอ?”

โรซาลีสะอึก ทำได้แค่กลืนคำพูดตัวเองลงไป

“ในเมื่อแม่พูดออกมา ก็ฟังที่แม่พูดเถอะ”

ธรรมทานลูกกตัญญู เอ่ยปากพูดออกมา

อารมณ์ที่อยู่ในใจของโรซาลีไม่ไหวติง สายตามองเค้าด้วยความไม่พอใจ แต่กลับไม่พูดอะไร

แล้วบอกว่าเป็นนายหญิง ของจอห์นสันอะไรกัน

ในตระกูลจอห์นสัน เธอก็เป็นแค่คนต่ำต้อยพูดอะไรก็ไม่สำคัญ

ก่อนหน้านี้ถูกนายหญิงใหญ่ กดขี่

ต่อจากนี้ยังต้องถูกเด็กรุ่นหลังทั้งสองนี้ขี่หัวอีกหรอ!

เรื่องก็ตัดสินให้เป็นแบบนี้ ซูการ์ไปส่งนายหญิงจูสกลับ ในใจก็รู้สึกขื่นขม

เธอไม่อยากที่จะมีลูก เธออยากที่จะหย่า!

สายตาเฉียบคมที่อยู่ด้านข้างมองมา

ซูการ์หันมองอย่างรู้สึกตัวก็ไปปะทะกับสายตาของคอฟฟีเมต

มันมีความรู้สึกไม่พอใจนั้นแฝงอยู่มาก รวมไปถึงเย็นชา

เขากำลังโกรธหรอ?

ซูการ์เม้มปาก ทำท่าเป่าลมออกจากปาก

ถ้าคอฟฟีเมตรู้ว่าแต่ก่อนเธอเคยมีลูก จะเหมือนเมื่อกี้ที่เขายังปกป้องเธอมั้ยตอนที่คนรอบข้างจะฟ้องเธอ?

และลูกสาวของตัวเธอเองจะมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเขากันแน่มั้ย?

“แม่ จะให้มันจบแบบนี้หรอคะ?”

รอจนกระทั่งคนที่อยู่ในห้องพักรับรองไปหมดแล้วริตาดึงแขนของโรซาลีพูดด้วยสีหน้าไม่ยินยอม

โรซาลีปรับอารมณ์ ยิ้มอย่างเยือกเย็นว่า “นังซูการ์นี่มันร้ายนัก พวกเราต้องสืบหาความจริงของมันวามันแต่งตัวอัปลักษณ์เข้ามาแต่งงานในตระกูลจอห์นสันทำไมกัน!”

เธอมีลางสังหรณ์ว่าซูการ์ต้องมีความลับที่ปิดบังอยู่อีกแน่นอน!

…………

ซูการ์กลับมาที่เลียงฮอลล์ วิลล่า

เธอไม่สนใจท่าทีที่ตกใจของป้านีย์ยิ้มแล้วขึ้นไปด้านบน ไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำก่อน

เธอกำลังคุยโทรศัพท์กับเด็กคนนั้นหรอ!

คอฟฟีเมตหรี่ตาเปิดประตูห้องรับแขกออก

ในห้องนั้น ซูการ์กำลังปลอบลูกสาว

เด็กคนนั้นร้องไห้เพราะเธอไม่กลับไปอีก กำลังทำปากเบะไม่ดีใจ

“หม่ามี๊ หม่ามี๊จะหาเงินไปถึงเมื่อไหร่กัน? หรือว่าไม่อยู่เป็นเพื่อนเอรินแล้วหรอ? แม่มีน้องใหม่แล้วใช่มั้ย เลยไม่ต้องการเอริน?”

ซูการ์ “…..”

เจ้าเด็กคนนี้นิ คิดเยอะเกินเบอร์

“เอรินของหม่ามี๊ หม่ามี๊จะไม่เอาหนูได้ไงล่ะ? หม่ามี๊….”

“เอ๋ ป่าปี๊!”

ไม่รอให้ซูการ์พูดจนเสร็จ เด็กน้อยก็ตาเบิกกว้าง มองไปที่จอกล้องแล้วส่งเสียงร้องขึ้น

ซูการ์ใจสั่น หันหน้ามาดูทันทีก็เห็นคอฟฟีเมต กำลังยืนอยู่ที่ข้างหลังเธอ แล้วมองมาที่จอกล้องของเธอ

ทันใดนั้นใบหน้ามีความหวาดผวา

“คุณคอฟฟีเมต ทำไมคุณไม่เคาะประตูก่อนเข้ามา”