ทำยังไงน่ะหรอ?
ซูการ์กล้าหลอกเธอ!
นี่มันฉ้อฉลชัดๆ!
โรซาลีใบหน้าอึมครึม รีบเดินเข้าไปในห้องพักรับรอง
ริตารีบเดินตามไป
ในห้องพักรับรองนายหญิงจูส กำลังมองซูการ์อย่างพินิจพิเคราะห์
ธรรมทานกับคอฟฟีเมตที่ยืนอยู่ด้านข้างก็มองเธอเหมือนกัน
ซูการ์ถูกหลายสายตาจับจ้องก็ให้รู้สึกขนลุก ก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด
“ขอโทษค่ะคุณย่าที่หนูหลอกทุกคน”
เดิมทีเธออยากที่จะแต่งตัวขี้เหร่แบบนี้ต่อไป จนกระทั่งหย่า
แต่เป็นเพราะว่าเธอทำให้คอฟฟีเมตได้รับข้อสงสัย เธอจะเป็นทองไม่รู้ร้อนไม่ได้
ทำได้แค่ใช้ใบหน้าจริงมาเปิดเผย
“ซูการ์ ฝีมือของหนูสุดยอดมากจริงๆ ถ้าหนูไม่พูด ใครจะไปคิดถึงกันล่ะ?”
นายหญิงจูสตบที่มือของซูการ์เบาๆแล้วยิ้มด้วยใบหน้าเมตตา
ซูการ์ยิ้มจางๆไม่พูดอะไร
ในขณะนั้นเอง เสียงของโรซาลีก็ดังมาจากหน้าประตู
“แม่ นี่แม่ยังชมมันอีกหรอ? พฤติกรรมอย่างนี้เป็นการแต่งงานเท็จ!”
ฉ้อฉล!
เธอรู้ว่าพอตัวเองล้างเครื่องสำอางออกจะต้องถูกคนประณามว่าฉ้อฉล!
ซูการ์เม้มปากเบาๆ มองโรซาลีที่ถลันเข้ามาด้วยความโกรธ
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะหลอกพวกคุณทุกคน”
“แค่คำขอโทษคิดว่าเรื่องจะจบหรอ? ซูการ์ที่เธอแต่งตัวขี้เหร่ก่อนหน้านี้และเข้ามาแต่งงานในตระกูลจอห์นสันมีจุดมุ่งหมายอะไร?”
ริตาที่ตามเข้ามาก็ถามขึ้น
ซูการ์เหลือบมองคอฟฟีเมตที่ยืนอยูด้านข้าง นัยน์ตาสั่น
“ก่อนหน้านี้ที่ฉันแต่งตัวแบบนั้นเป็นเพราะว่าตอนนั้นได้ยินข่าวลือว่าโรซาลีต้องการหาผู้หญิงที่ฐานะต่ำต้อย หน้าตาอัปลักษณ์ด้วยได้ก็ยิ่งดีมาเป็นสะใภ้ ฉันเห็นแก่ค่าสินสอดเลยคิดแผนการนี้ได้”
เจตนาที่แท้จริงเธอไม่มีทางที่จะพูดออกมา สู้โยนความเดือดร้อนให้โรซาลีดีกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล