ที่ขอบตาของเอรินมีน้ำตา แล้วพูดขอโทษอย่างน่าสงสาร
ไวโอเลตอุ้มเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด เห็นท่าทางของร้องไห้ก็รู้สึกเสียใจมากกว่าใคร
“เอาละ ไม่ร้อง หม่ามี๊ตีก็เพื่อให้ลูกจำ รู้มั้ย?”
ตีที่ตัวแต่เจ็บที่ใจ!
“รู้แล้วค่ะ ตีเพราะห่วงว่าเพราะรัก หม่ามี๊รักเอรินที่สุดแล้ว”
เอรินกอดที่คอของซูการ์พูดด้วยเสียงนิ่มๆออดอ้อน
ซูการ์ใจฟู อุ้มเธอไปอาบน้ำชั้นบน
รอให้เธอจัดการเรียบร้อย ก็เห็นคณิตยืนกอดอกอยู่แล้วมองเธอด้วยใบหน้าเคร่งขรึม
ซูการ์จัดแจงเสื้อผ้า แล้วยิ้มถาม “คณิต เป็นอะไรไป ทำไมสีหน้าจริงจังอย่างนี้?”
คณิตหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วเปิดคลิปให้เธอดู
“ซูการ์ คอฟฟีเมตเป็นผู้ชายชั่ว ตอนที่หย่ากับเขาต้องเอาสมบัติมาเยอะๆนะ”
ซูการ์ “…..”
เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?
ซูการ์รับโทรศัพท์มาดู
ได้เห็นคลิปที่อยู่ในนั้น รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าก็จางลง
คอฟฟีเมตมีผู้หญิงข้างนอกหรอ?
แล้วก็ยังมีลูกด้วย?
ดูท่าทางเด็กผู้ชาย น่าจะโตประมาณเท่าๆกับเอริน
หรือว่าก่อนที่เขาจะแต่งงานได้มีผู้หญิงคนนึงไว้แล้ว?
แล้วทำไมเขายังแต่งงานกับเธอเอง?
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
รู้สึกหงุดหงิดใจแปลกๆ ซูการ์เม้มปาก เก็บความรู้สึกไม่สบายใจเอาไว้
“นี่มันเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า? สองคนแม่ลูกนี้มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับคอฟฟีเมตหรอ?”
“เด็กผู้ชายคนนั้นชื่อ ทาคุมินามสกุล จอห์นสัน”
คณิตมองซูการ์บอกเป็นนัยๆ
นามสกุล จอห์นสัน แล้วใบหน้าก็เหมือนกับคอฟฟีเมตอีก
ถ้าจะบอกว่าเด็กผู้ชายคนนึงไม่ได้เกี่ยวข้องกับคอฟฟีเมตใครจะเชื่อ?
“ซูการ์ เรื่องมันเป็นอย่างนี้แล้ว คืนนี้อย่ากลับไปเลย บางทีเขาอาจจะไม่สนใจที่เธอกลับไป ไม่แน่นะเขากำลังอยู่กับคนรักและลูกชายอยู่ก็ได้”
คณิตตบที่ไหล่ของซูการ์แล้วพูดขึ้น
ซูการ์เม้มริมฝีปาก แล้วส่งเสียงรับ
หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วส่งข้อความหาคอฟฟีเมต
“คุณคอฟฟีเมตคะ คืนนี้ติดธุระ ฉันนอนค้างอยู่กับคณิตที่นี่”
ทางฝั่งคอฟฟีเมตนั้นกำลังนั่งข้างเตียงเล็กของ ทาคุมิ
เห็นท่าทางของเจ้าเด็กน้อยกำลังหลับสนิท เขาก็ขยับผ้าห่มคลุมให้เขาอย่างอ่อนโยน
เสียงข้อความโทรศัพท์ดังเข้ามา เขารีบลุกขึ้นสาวเท้าเดินออกจากห้องนอนเด็ก
เห็นข้อความของซูการ์ส่งเข้ามา คอฟฟีเมตก็เม้มปาก นัยน์ตามีความซับซ้อน
ให้เขาคิดซะหน่อยว่าควรจะจัดการกับเธอยังไง!
“คอฟฟีเมต ทาคุมิหลับแล้วหรอ?”
เกรซ สวมชุดนอนผ้าแพร ค่อยๆเดินเข้ามาหาเขา
เสื้อผ้าที่โชว์น้อยๆนั้นทำให้ร่างของเธอดูสวยและเห็นแบบวับๆแวมๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล