รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 70

คอฟฟีเมตเปรยตามอง เกรซ แล้วเบนสายตาหนี

“ดึกแล้ว รีบพักผ่อนเถอะ ผมกลับละ”

“คอฟฟีเมต คืนนี้นอนนี่นะคะ!”

เธอกอดเขาจากด้านหลัง น้ำหอมจางๆโชยเข้าจมูกมา

คอฟฟีเมตคิ้วขมวดทันที

เขาดึงเธอออก พูดด้วยน้ำเสียงเรียบ “ไม่ละ”

ไม่มีอามรณ์แม้แต่น้อย

แต่กลับเป็นความไม่ชอบ

ที่ร่างของเธอ เขาหาความรู้สึกเก่าที่เคยสัมผัสนั้นไม่เจอ

เขาสาวเท้าเดินออกไป สีหน้า เกรซ แข็งทื่อ ก้มลงมองตัวเอง

ร่างของเธอดูดีมากแค่ไหน เธอมั่นใจดี

ภายใต้แสงไฟเธอสวยมากแค่ไหน เธอก็รู้ดีเหมือนกัน

แต่ทำไมคอฟฟีเมตไม่ลงมือล่ะ?

เขาเป็นผู้ชายมั้ย?

.....

เช้าวันถัดมา

ซูการ์หลับไม่ค่อยดี พอเช้าตรู่ก็ไป โรงถ่ายภาพยนตร์

เธอตบที่หน้าของตัวเองให้เบา เพื่อให้ตื่น

“ปริ้นซ์นี่เป็นอาหารเช้าที่ฉันตั้งใจให้คนไปซื้อมาให้ รีบกินนะ”

“ไม่เป็นไร ปกติผมไม่กินข้าวเช้าน่ะ”

“จะได้ไงล่ะ? ไม่กินอาหารเช้าจะทำลายกระเพาะนะ รีบกิน”

“…….”

พอเดินมาถึงหน้าประตูห้องแต่งหน้าก็ได้ยินเสียงกระเหง้ากระงอดของ แชมพู ดังอยู่ข้างใน

แววตาของซูการ์ก็สว่างสไหว เท้าที่ก้าวเข้าไปก็ชักเก็บเข้ามา

เธอเข้าไปทื่อๆแบบนี้ จะไปขัดจังหวะคนที่กำลังเอาอกเอาใจอยู่หรือเปล่า?

“พี่สะใภ้ มาแล้วหรอครับ!”

ปริ้นซ์เห็นซูการ์เลยทักทายเธอ

ซูการ์อยากที่จะถอยหลังกลับก็คงไม่ทันแล้ว

เธอมอง แชมพู ก็ไปเจอกับสายตาที่ไม่มิตรของเธอ