รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 75

ในคอนโด เกรซเพิ่งจะกล่อมทาคุมิให้งีบหลับกลางวันไปได้ กำลังนั่งอยู่บนโซฟา กดเล่นโทรศัพท์อย่างเบื่อหน่าย

ในตอนที่ได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่ของส่วนกลาง ว่าริตามาหาเธอ เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

“คุณว่าใครมาหาฉันนะ？”

“คุณเกรซใช่ไหม ? ฉันริตา น้องสาวของคอฟฟีเมต”

ในสายมีเสียงที่เยือกเย็นและจองหองของริตาดังลอดเข้ามา

เกรซนั่งเหยียดตัวหลังตรงโดยไม่รู้ตัว

ดวงตาเธอไหววูบ“ คุณริตา มาหาฉันมีธุระอะไรเหรอคะ ？”

น้องสาวต่างแม่ของคอฟฟีเมตมาหาเธอทำไม ?

“มีอยู่แล้ว！เชิญฉันขึ้นไปดื่มกาแฟสักแก้วได้ไหมคะ？”

การรักษาความปลอดภัยในคอนโดที่หรูหราแห่งนี้เข้มงวดอย่างมาก

คนแปลกหน้าเข้าไปไม่ได้เลย

คอฟฟีเมตให้สองคนแม่ลูกพักอาศัยอยู่ที่นี่ ย่อมเห็นได้ชัดว่าให้ความสำคัญกับพวกเขาสองคนมากแค่ไหน！

ริตาเค้นเสียงหึในลำคอ

“ได้ ฉันจะให้ส่วนกลางปล่อยคุณเข้ามา ”

เกรซกดวางสาย แล้วกดส่งข้อความสั้นๆออกไปอย่างว่องไว

“คอฟฟีเมตน้องสาวของคุณมาที่นี่”

“หืม ? ฟังเธอว่าจะพูดอะไร ”

อีกฝ่ายส่งข้อความตอบกลับมาในทันที เกรซตอบกลับไปว่าได้ ลุกขึ้นแล้วไปชงกาแฟ

ไม่นาน เสียงกริ่งที่ประตูก็ดังขึ้น

เกรซเดินไปที่ประตูมองลอดช่องตาแมว แล้วเปิดประตูให้

“คุณคือคุณริตา？”

ริตามองสำรวจเกรซ แล้วพยักหน้าให้

“คุณเกรซ ไม่เชิญฉันเข้าไปด้านในหน่อยเหรอคะ ？”

ผู้หญิงคนนี้ใบหน้าจืดชืด มองแวบแรก ใบหน้ามีส่วนคล้ายคลึงกับซูการ์อยู่บ้าง

แต่ดวงตาไม่ได้สดใสเท่าซูการ์

อย่างมากบุคลิกก็ดูจะไร้เดียงสามากกว่าเท่านั้น

ริตาไม่พลาดมองสายตาในแวบแรกของเธอ ตะคอกเสียงดัง

รอยยิ้มบนใบหน้าของเกรซหุบลง “คุณริตา นี่คุณมาหาเรื่องเหรอ ? ต้องขออภัยด้วย ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ เชิญคุณออกไปได้แล้ว”

“โอ้ ยังเสแสร้งได้อีก ！”

ริตาหยิบโทรศัพท์ออกมา“ ไม่อย่างนั้นฉันจะโทรหาพี่ชายของฉัน เตือนเขาสักหน่อย ให้เขาตรวจดีเอ็นเอของคุณกับเด็กหน่อยเป็นไง？”

“นี่เธอ......”

ดวงตาของเกรซมีประกายความขุ่นเคือง จ้องมองริตาอย่างพูดอะไรไม่ออก

ริตายิ้มอย่างได้ใจ และวางโทรศัพท์ลง

“เกรซ อย่ากังวลไปเลย วันนี้ที่ฉันมาไม่ได้จะมาเพื่อเปิดโปงคุณ คุณบอกฉัน ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของใคร？”

เธอนับถือตัวเองเสียจริง

แค่ขู่กระโชกนิดหน่อย ก็ได้ข้อมูลที่เธอต้องการแล้ว

เกรซไม่ได้เป็นแม่แท้ๆของเด็ก แม่แท้ๆของเด็ก เป็นใครกัน?

สีหน้าของเกรซดูแย่อย่างมาก เธอหลุบตาลงเล็กน้อย ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

เมื่อริตาเห็นเธอไม่สนใจตัวเอง พูดหยั่งเชิงไปอีกว่า“เกรซ คุณไม่ต้องบอกฉันเองก็ได้ หรือไม่ก็ให้ฉันพูดชื่อใครออกมา หากถูกต้อง คุณก็แค่พยักหน้า”