เกรซช้อนตาขึ้นมา มองดูริตาอย่างเงียบๆ
ริตานิ่งไป แล้วเอ่ยพูดชื่อหนึ่ง“ซูการ์?”
ดวงตาของเกรซไหววูบ มองสบตาริตา และหลุบตาลงอย่างรู้สึกผิด
สักพัก ก็พยักหน้า
เป็นอย่างที่เธอคิดเอาไว้จริงๆ !
เลือดชั่วของซูการ์ ในตอนนั้นตั้งท้องแฝดชายหญิงจริงๆ
ริตาใบหน้าตื่นเต้น
“แล้วเด็กผู้ชายคนนี้มาอยู่กับคุณได้ยังไง?”
เธอจำได้ว่าเอกสารของเกรซในนั้นระบุว่า ในตอนนั้นเธอก็ทำงานพิเศษที่โรงแรมพาเลซเช่นกัน
ดังนั้น เธอแอบวางแผน ลักพาตัวลูกชายของซูการ์ไปงั้นเหรอ?
เกรซหลุบตาลงและไม่พูดอะไร ราวกับกำลังหวาดกลัวอย่างมาก
เมื่อริตาเห็นสภาพของเธอ ก็หัวเราะเยาะเสียงเบา“ช่างมัน ฉันเองก็ไม่ได้อยากรู้เรื่องคุณสักเท่าไร ”
เธอรู้แค่ว่าลูกชายของผู้หญิงคนนี้เป็นลูกของซูการ์ก็พอแล้ว
“ฟังนะ เรื่องนี้ฉันจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็ได้ แต่ต่อไปเธอต้องเชื่อฟังฉัน ขอแค่เธอเชื่อฟังคำฉัน ฉันจะให้เธอได้มีชีวิตที่สุขสบาย เป็นคนที่ใครต่างก็นับหน้าถือตา ไม่อย่างนั้น ฉันจะพูดความจริง แล้วมาดูกันว่าคอฟฟีเมตจะจัดการกับเธอยังไง!”
ผู้หญิงคนนี้ลักพาตัวลูกชายของซูการ์ไป คงอยากที่จะแต่งงานกับคอฟฟีเมตเป็นแน่ เป็นคุณนายของครอบครัวที่ร่ำรวย
เธอแทบทนรอไม่ไหวที่จะได้เห็นเรื่องตลกของคอฟฟีเมตกับซูการ์
ดูคนสองคนว่าจะถูกปั่นหัวยังไง !
ริตาพูดเตือนเสร็จก็จากไป
เกรซปิดประตู ใบหน้าที่ขลาดกลัวก็หายไป
เธอรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วกดส่งข้อความออกไป
“ริตารู้เรื่องเด็กแล้ว!”
คนในครอบครัวตระกูลจอห์นสัน เธอรู้แจ้งแก่ใจดี
รู้ว่าริตากับคอฟฟีเมตไม่กินเส้นกัน ด้วยเหตุนี้ เธอไม่ได้กังวลว่าริตาจะบอกความจริงกับคอฟฟีเมต
เธอแค่รู้สึกแปลก ว่าริตารู้เรื่องนี้ได้ยังไง ?
“เธอว่ายังไง?”
อีกฝ่ายส่งข้อความตอบกลับในทันที
“เธอบอกว่าจะปิดปากเงียบ และให้ฉันฟังคำสั่งของเธอ ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล