รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 86

เมื่อได้ยินคำพูดของริตา ซูการ์ตอบกลับไปอย่างเรียบเฉยคำหนึ่ง“ที่ฉันพูดเป็นความจริง”

“จริงเหรอ ? ช่างไม่ยุติธรรมกับเธอเอาเสียเลย ต้องไปจากตระกูลจอห์นสันด้วยวิธีแบบนี้ แต่ว่า เธอก็เป็นแค่บุคคลธรรมดา เป็นสะใภ้ตระกูลจอห์นสันมาหนึ่งปี ก็ถือว่าคุ้มแล้ว”

ริตาหัวเราะอย่างดูถูก จากนั้นก็เดินไปหาเกรซ

ใบหน้าของเกรซมีความประหม่า กอดทาคุมิที่อยู่ข้างๆเอาไว้แน่น

ริตาเชิดหน้าขึ้น“คุณเกรซ คุณก็คือผู้หญิงที่พี่ชายฉันตามหาตัวมาสี่ปีเหรอ！ต่อไปฉันต้องเรียกคุณว่าพี่สะใภ้แล้วใช่ไหม？”

ใบหน้าของเกรซมีความหวาดกลัว แอบมองไปยังคอฟฟีเมตที่อยู่ไม่ไกล

ริตาหัวเราะเยาะ ไม่ได้ต้องการคำตอบอะไรจากเธอ แต่ก้มตัวลงแล้วมองไปที่เด็กน้อย

“นี่หนูน้อย ฉันเป็นอาหญิงของเรา นี่เราชื่ออะไรล่ะ？”

ปากเล็กๆของทาคุมิเม้มกันแน่น จ้องมองริตาตาไม่กะพริบ

เขาจำเธอได้

เป็นคุณน้าคนที่มาที่บ้านเมื่อวันก่อน ！

เธอเป็นอาหญิงของเขาอย่างนั้นเหรอ ?

ทำไมต้องแกล้งทำเป็นเหมือนไม่รู้จักหม่ามี๊ด้วย ?

แล้วคุณน้าที่ช่วยเขาคนนั้น ก็คือซูการ์ที่อาหญิงพูดถึงเหรอ?

“แดนดิน พาคุณชายน้อยออกไป”

คอฟฟีเมตยืนอยู่ไม่ไกล ออกคำสั่งเสียงเข้ม

“ครับ”

แดนดินรับคำ แล้วอุ้มทาคุมิขึ้นมา

“คอฟฟีเมต”

เกรซซี่ตกใจ เมื่อเห็นลูกชายถูกอุ้มไป มองไปที่คอฟฟีเมตอย่างกังวลใจ

คอฟฟีเมตเดินมาตรงหน้าเธอ ดวงตาลุ่มลึกดำขลับ

“เช้าขนาดนี้ คุณตั้งใจจะพาทาคุมิไปไหน？”

ชุมชนนี้เป็นชุมชนย่านหรู มาตรการรักษาความปลอดภัยดีเลิศ