รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 90

โทรศัพท์ไม่ได้รับการตอบกลับ

ไม่รู้ว่าชายหนุ่มกำลังยุ่งอยู่ หรือไม่อยากที่จะสนใจ

ซูการ์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกดส่งไปอีกครั้ง“คุณคอฟฟีเมต พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า ฉันจะไปรอคุณที่หน้าสำนักงานเขต หากคุณไม่ตอบกลับ ฉันจะถือว่าคุณตกลงนะ？”

คอฟฟีเมตคงอาจจะยังโกรธที่ตัวเองทำอะไรโดยพลการ ดังนั้นก็จึงไม่อยากจะสนใจตัวเอง

งั้นเธอก็จะตัดสินใจแทนเขาแล้วกัน！

ซูการ์จ้องไปที่โทรศัพท์มือถือ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ตอบกลับ เธอถอนหายใจ แล้วตัดสินใจกดส่งออกไปอีกครั้ง

“คุณคอฟฟีเมต ฉันจะถือว่าคุณตอบตกลงแล้วนะ พรุ่งนี้เช้าเก้าโมง จะรอจนกว่าจะเจอคุณนะ！”

มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ต้องหย่ากันอยู่ดี

หวังว่าพรุ่งนี้เขาจะไม่เบี้ยวนัดเธอนะ ！

“ซูการ์ กินข้าวได้แล้ว”

ไอแซกตะโกนเรียกที่หน้าประตูห้องครัว

“โอเค”

ซูการ์เก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋า แล้วรีบเข้าไปช่วย

“ว้าว ไอแซก นี่แค่เวลาสั้นๆ นายกับกีวีก็ทำอาหารได้เต็มโต๊ะขนาดนี้เลย พวกนายสุดยอดจริงๆ ”

“พี่ ฉันเป็นแค่ลูกมือ ไอแซกทำเองทุกอย่างเลย ”

กีวีพูดด้วยรอยยิ้ม

“กีวี เธอก็เก่งเหมือนกัน อนาคตต้องเป็นผู้ช่วยที่ดีได้อย่างแน่นอน ใครได้แต่งงานกับเธอต้องโชคดีแน่ๆ”

ซูการ์ยกกับข้าวมาจานหนึ่ง แล้วมองไปที่ไอแซกแวบหนึ่ง สายตาสื่อความหมาย

ไอแซกไม่พูดอะไร มองสบตากับเธอ รอยยิ้มบนใบหน้าแข็งค้างเล็กน้อย

“โธ่ พี่ก็ อย่าชมฉันเลย ฉันไม่แต่งงานหรอก ชีวิตนี้จะอยู่กับพี่และพี่คณิตนี่แหละ”

กีวีหน้าแดง เหลือบมองไปที่ไอแซกแวบหนึ่ง ยกกับข้าวแล้วเดินออกไป

“เจ้าเด็กคนนี้ รู้จักอายเป็นด้วย”ซูการ์หัวเราะเสียงเบา

ไอแซกหันมองเธอไปแวบหนึ่ง ขยับริมฝีปาก“ซูการ์ เธอไม่ชอบฉันไม่เป็นไร แต่อย่าจับคู่ไปเรื่อยแบบนี้เด็ดขาด”

นี่มองออกเหรอว่าเธอตั้งใจจะจับคู่ให้เขากับกีวี?

ซูการ์มองภาพที่ไอแซกดูแลลูกสาว เม้มริมฝีปาก และแอบถอนหายใจ

......

คฤหาสน์หลังเก่า

คอฟฟีเมตยืนอยู่ที่ริมหน้าต่าง มองดูข้อความที่ปรากฏขึ้นอยู่เป็นพักๆบนมือถือ ริมฝีปากบางขบเม้มกันแน่นจนเป็นเส้นตรง

ดวงตาของทาคุมิเป็นประกาย มุมปากยกหยักขึ้นอย่างเงียบๆ แล้วยื่นขนมอบไปที่ปากของคอฟฟีเมตต่อ

มองดูปฏิสัมพันธ์ของสองคนพ่อลูก ดวงตาของนายหญิงจูสมีประกายไหววูบ และทอดถอนใจ

“ดูเจ้าเด็กคนนี้สิ ฉลาดมาก หากตอนนี้ซูการ์ยังอยู่ ฉันคงจะมีความสุขมากกว่านี้”

คำพูดในความหมายนี้ เธอหวังอยากจะให้ซูการ์คอยเลี้ยงดูทาคุมิจนเติบใหญ่

คุณย่ากับตัวเองนั้นมีความคิดเหมือนกัน

แต่คนอื่นเขาไม่ได้คิดแบบนั้น

ผู้หญิงที่ไม่มีหัวใจคนนั้น เสียแรงที่คุณย่าอุตส่าห์ดีกับเธอขนาดนี้

ปากที่เคี้ยวอยู่ของคอฟฟีเมตชะงักไป ดวงตามืดลงเล็กน้อย

นายหญิงจูสมองดูปฏิกิริยาของเขา และพูดว่า“เจ้าคอฟฟีเมต หย่าแล้วก็แต่งใหม่ได้ ย่ายังยืนยันคำเดิม ย่ายอมรับแค่ซูการ์เป็นหลานสะใภ้เท่านั้น หากเราอยากให้ย่ามีชีวิตอยู่อีกสองปี ก็ไปตามจีบซูการ์กลับมาให้ย่า”

เธอสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนไปของหลานชายในช่วงเวลานี้

ในใจของเขาคงน่าจะมีซูการ์อยู่

“คุณย่า ย่าอายุมากแล้ว อย่ากังวลเรื่องเล็กๆนี้เลย ไปเถอะครับ ให้ทาคุมิไปกินข้าวเป็นเพื่อนนะครับ ”

คอฟฟีเมตอุ้มทาคุมิ แล้วไม่ได้ตอบนายหญิงจูส