ใต้ร่มยาใจ นิยาย บท 382

ทีแรกโหลชีต้องการจะหดมือกลับ คิดแล้วคิดอีกก็ไม่ได้ขยับ

เฮ่อเหลียนเจี๋ยหลบตาลงเล็กน้อย ตรวจชีพจรให้นางเงียบๆ แต่ในไม่ช้าเขาก็ตกใจเบิกตาโพลงจ้องมองนางด้วยสีหน้างงงัน

"เป็นไงหรือ?" เดิมทีโหลชีคิดว่าไม่มีอะไร แต่ถูกท่าทางเช่นนี้ของเขาทำให้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ สีหน้าท่าทางเช่นนี้หมายความว่าอะไร? นางคงไม่ได้จะตายในเร็ววันนี้จริงๆหรอกนะ?

ท้องฟ้าค่อยๆมืดลง แสงอ่อนๆของท้องฟ้าส่องลงบนใบหน้าอันหล่อเหลาเป็นที่หนึ่งไร้ที่สองของเขา ช่วงเวลาที่สว่างและเลือนรางเผยให้เห็นสีหน้าที่มีความเคร่งขรึมเล็กน้อยของเขาได้อย่างชัดเจน แต่ก็ยังคงสง่างามจนทำให้คนตกตะลึง

"เจ้า......" เดิมทีเฮ่อเหลียนเจี๋ยคิดไม่ถึงเลยว่านางจะเป็นเช่นนี้ได้ นี่ช่างทำให้คนรู้สึกเหลือเชื่อจริงๆ เขารู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อยที่จะพูดคำนี้ออกไป "เจ้าดูดรับดวงใจน้ำพุไว้แล้วหรือ?"

ใช่ หลังจากที่กลืน ดวงใจน้ำพุไปแล้วจะต้องตายอย่างไร้ข้อกังขา แต่ตอนนี้ในร่างกายของนางกลับสัมผัสถึงการต่อต้านอย่างรุนแรงใดๆของฤทธิ์ยาไม่ได้เลย! ร่างกายของนางดีจนเกินจะบรรยาย สามารถพูดได้ว่า ร่างกายเช่นนี้ ความแข็งแรงระดับนี้ สุขภาพร่างกายที่เข้มแข็งเช่นนี้ ทั้งชีวิตนี้ของเขานั้นไม่เคยได้ยินมาก่อน!

และไม่รู้ว่าก่อนที่จะกลืนดวงใจน้ำพุลงไปสุขภาพร่างกายของนางก็เป็นเช่นนี้แล้ว หรือว่าหลังจากที่กลืนดวงใจน้ำพุไปแล้วกลับทำให้สุขภาพร่างกายของนางแกร่งขึ้น!

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เขาก็รู้สึกว่าเหลือเชื่อทั้งสิ้น!

แต่ตอนนี้ ร่างกายของนางดีมากจริงๆ ดีมากๆ ไม่มีอะไรผิดปกติแม้สักนิดเดียวเลย!

"ห๊ะ?" โหลชีมองดูเขาอย่างงงัน นางไม่อยากจะเชื่ออย่างสุดขีด ไม่เป็นอะไรแม้สักนิด? แต่ตอนนี้นางก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้มีปัญหาอะไรจริงๆ คนทั้งคนดีเป็นอย่างมาก กระทั่งยังตาดีหูไวอีกด้วย!

ถูกแล้ว หูดี?

โหลชีนึกขึ้นได้อย่างฉับพลัน ไม่ผิด!

ก่อนหน้านี้เสียงที่นางสามารถได้ยินได้มาโดยตลอด เฮ่อเหลียนเจี๋ยกลับไม่ได้ยิน นางยังรู้สึกว่าประหลาดเป็นอย่างมาก ตอนนี้ในที่สุดก็นับได้ว่านึกขึ้นมาได้แล้ว จะเป็นเพราะนางกลืนดวงใจน้ำพุลงไปหรือไม่ ด้านในของดวงใจน้ำพุมียาวิเศษอะไรที่สามารถพัฒนาความสามารถในการฟังได้ ดังนั้นตอนนี้จึงทำให้ความสามารถในการฟังของนางพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วเหมือนกับนั่งอยู่บนรถไฟเหาะเช่นนั้น? แม้แต่คลื่นเสียงที่มีเพียงสัตว์เท่านั้นที่สามารถได้ยิน นางก็สามารถได้ยินได้ด้วย?

เช่นนั้นจะมีความสามารถอื่นที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าที่นางยังไม่ได้ค้นพบอีกหรือไม่นะ?

โหลชีคิดถึงตรงนี้ ก็แทบจะกดความภูมิใจและความตื่นเต้นในใจไว้ไม่อยู่ แทบจะกระโดดขึ้นมา แทบต้องการจะตะโกนสองสามคำว่านักพรตเลวทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี! จะต้องเป็นยาที่เอาไว้อาบน้ำเหล่านั้นที่เขาให้นางแช่ก่อนหน้านี้ได้ผลเป็นแน่ เปลี่ยนแปลงร่างกายของนาง ทำให้ในเลือดของนางล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยคุณสมบัติของยา นอกจากนี้ ยังสามารถพอที่จะรับยาได้เป็นร้อย ทำให้ย่อยและดูดซึมดวงใจน้ำพุนั่นได้! แต่ว่าสรรพคุณทางยาของดวงใจน้ำพุก็แข็งแกร่งเกินไปจริงๆ ด้วยเหตุนี้ก่อนหน้านี้นางจึงได้ปวดท้องเป็นเวลานานขนาดนั้นสินะ นี่อาจจะต้องใช้เวลาในการดูดซึมพอสมควร

ไม่ว่าอย่างไร ตอนนี้นางก็มีความสุขจนแทบจะบ้าแล้ว น่าเสียดายที่ไม่มีผู้ใดแบ่งปันความสุขกับนางได้ และนางก็ยังต้องเสแสร้งแกล้งทำ สุดท้ายก็อย่าให้เฮ่อเหลียนเจี๋ยรู้มากเกินไป!

แต่เมื่อนางมองดูเฮ่อเหลียนเจี๋ย กลับพบว่าขณะนี้ในดวงตาของเขามีแววความเย็นชาแฉลบผ่านเล็กน้อย นางแอบร้องในใจว่าแย่แล้ว คงไม่ได้เป็นเพราะนางสามารถดูดซึมประสิทธิภาพยาของดวงใจน้ำพุได้ ตอนนี้นางจึงมีประโยชน์ต่อการไขกุญแจประหลาดอะไรนั่นของเขาเล็กน้อยแล้วหรอกนะ? งั้นหากว่าเฮ่อเหลียนเจี๋ยคิดต้องการจะใช้นางเป็นหลักในการไขกุญแจพานางไปที่แผ่นดินใหญ่หลงหยินล่ะ? หรือว่า ต้องการให้นางมอบชีวิตให้? เวลานี้ โหลชีไม่ต้องการจะมีความสัมพันธ์ที่เป็นศัตรูกับเขา เพราะว่าวิทยายุทธของเฮ่อเหลียนเจี๋ยสูงส่งเกินไปจริงๆ และนางก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองพอจะสู้เขาได้ อีกทั้ง คนที่มาจากแผ่นดินใหญ่หลงหยิน นางก็ยังคลำสืบได้ไม่กระจ่าง

"คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะสามารถดูดซับดวงใจน้ำพุได้ หรือว่าร่างกายของเจ้าเป็นในตำนานที่......." เฮ่อเหลียนเจี๋ยมองดูนาง ขมวดคิ้วเล็กน้อย

"ในตำนานมีร่างกายแบบไหนที่สามารถดูดซับดวงใจน้ำพุได้?" โหลชีจิตใจเคร่งเครียด อันที่จริงนางไม่ได้มีความรู้สึกระแวดระวังเช่นนี้ต่อคนผู้หนึ่งมาเป็นเวลานานมากแล้ว ศัตรู แรกเริ่มเฉินซ่านับว่าเป็นคนหนึ่ง แต่ไม่ช้านางก็รู้ว่าตัวเองมีประโยชน์ต่อเขาเป็นอย่างมาก ดังนั้นน่าจะไม่มีปัญหาใดๆ หลังจากนั้นเขาก็ตามใจนางทุกอย่าง ทำให้นางไม่มีโอกาสได้ป้องกัน

ตอนนี้คิดดูแล้ว นางรู้สึกว่าระหว่างตัวเองและเฉินซ่าก็ยังนับได้ว่าราบรื่น