รักวุ่นๆ ของนายวายร้าย (ออสติน) นิยาย บท 16

เช้าของวันใหม่ กับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ หลังจากที่ใบพลูได้ตกไปเป็นผู้หญิงของออสติน ซึ่งหญิงสาวได้ยอมจำนนไปโดยปริยาย แต่ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น ทำให้เธอรู้สึกว่าคุณค่าในตัวไม่เหลือให้ภาคภูมิใจ เมื่อออสตินได้พรากเอาความสาวไปจากเธออย่างไม่น่าให้อภัย ถึงแม้ว่าเธอจะยินยอมพร้อมใจ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะมีครั้งต่อไป

“จอดตรงนี้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ไม่ต้องทอนค่ะ” หญิงสาวส่งธนบัตรแบงก์พันให้กับแท็กซี่ เมื่อเธอเห็นมิเตอร์ค่าโดยสารขึ้นโชว์คำนวณค่าบริการไม่กี่ร้อย หลังจากที่รถแล่นมาส่งเธอถึงหน้าบ้าน ซึ่งก่อนหน้านี้ ใบพลูได้ยืนโบกรถ ขออาศัยมากับคนขับผ่านบ้านสวน เพื่อมาลงในเมือง จากนั้นเธอจึงนั่งแท็กซี่มาที่นี่

ขณะที่ออสตินกำลังหลับใหล เขาคงไม่คิดว่าเธอจะหนีกลับออกมาแบบนี้ ที่สำคัญเงินค่าแท็กซี่นั้นใบพลูได้แอบหยิบมาจากกระเป๋าของออสติน เนื่องจากว่ากระเป๋าสะพายของเธอคงอยู่กับวาวาและนัทตี้ เพราะเมื่อคืนหญิงสาวถูกออสตินลากออกมาจากฟลอร์เต้นรำอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว หญิงสาวยืนอยู่หน้าประตูด้วยความรู้สึกผิดต่อบิดามารดา เมื่อเธอได้กระทำในสิ่งที่ไม่น่าให้อภัย ใบพลูไม่คิดว่าเธอจะพลาด ทำลายความเชื่อใจที่บิดาลงได้

หลังจากที่ถูกกำชับให้เธอพึงระวัง อย่าทำอะไร หรือให้ใครได้ในสิ่งที่ควรหวงแหน ก่อนคืนส่งตัวเด็ดขาด เพราะเขาไม่อยากให้ลูกสาวต้องมลทิน เพียงเพราะว่าเชื่อในค่านิยมผิดๆ

“พี่ใบพลู ทำไมไม่เข้าบ้าน” ไบเบิลเพิ่งกลับจากวิ่งจ็อกกิงที่สวนสาธารณะในตอนเช้า เขาได้เอ่ยถามพี่สาวออกมาด้วยความสงสัย

“ขอยืมมือถือหน่อยสิ” ใบพลูไม่ตอบ แต่เปลี่ยนเป็นแบมือ พร้อมกับออกคำสั่งน้องชายแทน

“อะไรของพี่เนี่ย” ไบเบิลพูดจาออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด แต่ก็ยอมส่งสมาร์ทโฟนเครื่องแพงให้กับพี่สาวด้วยความจำใจ ใบพลูเดินออกมาจากที่ไบเบิลยืนอยู่ ก่อนที่เธอจะกดโทรออก เพื่อบอกให้เพื่อนๆ มาพบที่บ้าน หลังจากที่หญิงสาวหนีออสตินมาจากบ้านสวน แน่นอนว่าเขาคงตามเธอมาแน่ หรือไม่ชายหนุ่มอาจจะสร้างเงื่อนไขระหว่างเขากับเธอเพิ่มขึ้น

ซึ่งใบพลูไม่รู้ว่าเธอต้องชดใช้ให้เขาแค่ไหน ออสตินถึงจะเลิกรา ยอมปล่อยให้เธอมีชีวิตที่อิสระ ปราศจากพันธะผูกพัน ซึ่งต่อจากนี้ไปเธอคงกลายเป็นของเล่นเขาไปโดยปริยาย

“ทำไมต้องแอบคุย ใครมาส่ง ไหนพี่บอกว่าจะไปค้างกับเพื่อนไม่ใช่หรอ” คำถามของน้องชาย ทำให้ใบพลูถึงกับเลิ่กลั่ก หลังจากที่เธอไปนอนค้างกับผู้ชายมาทั้งคืน

“นายหุบปากไปเลยไบเบิล”

“ถามแค่นี้ทำไมพี่ต้องโกรธผมด้วย” ไบเบิลพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตัดพ้อในตัวพี่สาว ที่เธอดูหงุดหงิดตั้งแต่เช้า ไม่รู้ว่าไปกินรังแตนมาจากไหน

“เพื่อนมาส่ง พอดีว่าพี่ลืมกระเป๋าไว้ในรถนัตตี้น่ะ ถามมากจัง เข้าบ้านกันเถอะ” หญิงสาวรีบพูดเสียงอ่อน เพราะกลัวว่าน้องชายจะจับผิด เมื่อทุกอย่างในชีวิตไม่ได้เป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว พอสองพี่น้องเดินเข้ามาในบ้าน สายตาของบิดามารดาได้จับจ้องไปที่ใบพลู เมื่อใบหน้าของหญิงสาวดูซีดๆ เหมือนกับอดหลับอดนอนมาทั้งคืน แต่สองสามีภรรยาก็ไม่ได้สงสัยในตัวลูกสาวเลยแม้แต่น้อย เธฮคงนอนดึงหลังจากปาร์ตี้กับเพื่อนๆ

“อ้าว! ทำไมสองพี่น้องกลับเข้าบ้านมาพร้อมกันได้ล่ะ ใครมาส่งใบพลู ทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่ได้ยินเสียงรถเลยล่ะลูก” กวินเอ่ยถามลูกสาวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลชวนฟังเช่นเคย ซึ่งทำให้ใบพลูไม่กล้าสู้หน้า เมื่อเธอได้ทำในสิ่งที่ละอายต่อบิดามารดา