รักวุ่นๆ ของนายวายร้าย (ออสติน) นิยาย บท 35

หลายวันผ่านไป ตั้งแต่กลับจากดูงานที่เชียงใหม่ใบพลูและออสตินก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เพราะชายหนุ่มต้องเดินทางไปต่างประเทศกับบิดาของเขา จึงทำให้ทั้งคู่ดูเหินห่างกันไปโดยปริยาย แม้ว่าจะมีโทรหากันบ้าง แต่ก็ไม่เหมือนได้เจอหน้าในทุกวัน

“หนูใบพลูครับ งานที่พ่อให้หนูดูแล จัดการไปถึงไหนแล้ว หืม” กวินเดินเข้ามาหาลูกสาวถึงห้องทำงาน พลางเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“ตอนนี้ใกล้เสร็จสมบูรณ์แล้วค่ะคุณพ่อ เหลือแค่เก็บรายละเอียดเล็กน้อย เดี๋ยวใบพลูจะเอาไปเสนอให้ท่านประธานได้พิจารณาถึงห้องทำงานเลยดีไหมคะ” ใบหน้าหวานฉีกยิ้มกว้างจนเห็นไรฟัน เมื่อผู้บิดาเข้ามาหาเธอถึงห้องทำงานแบบนี้

“พ่อดีใจนะที่ลูกสนุกกับงานที่ทำ” กวินพูดพลางเดินอ้อมไปลูบศีรษะของลูกสาวเบาๆ ด้วยความรู้สึกรักและทะนุถนอมเธออย่างที่สุด เมื่อลูกสาวคือแก้วตาดวงใจของเขา

“คุณพ่อก็รู้ว่าใบพลูชอบและรักในการออกแบบแค่ไหน งานที่ได้รับมอบหมายกับคอลเลกชันใหม่ รับรองว่าต้องถูกใจลูกค้าและท่านประธานแน่นอนค่ะ”

“เข้าใจพูดนะเราเนี่ย”

“ก็ใบพลูพูดเรื่องจริงนี่ค่ะ” หญิงสาวพูดพลางเอี้ยวตัวเข้าไปสวมกอดบิดาเอาไว้หลวมๆ อย่างออดอ้อน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปสักกี่ปีเธอก็ยังคงเป็นคุณหนูใบพลูตัวเล็กๆ สำหรับกวินเสมอ จนบางทีเขาก็แอบใจหายที่ลูกสาวจะต้องแต่งงานกับออสติน

“แป๊บเดียวลูกสาวพ่อก็โตพอที่จะเข้าพิธีแต่งงานแล้วสินะ ทำไมเวลามันผ่านไปเร็วจัง” ดูเหมือนว่ากวินยังคงรู้สึกหวงลูกสาวอยู่ไม่เสื่อมคลาย ทั้งที่เขาคือตัวตั้งตัวตีอยากให้ใบพลูแต่งงานกับออสติน

“ใบพลูไม่แต่งก็ได้นะคะคุณพ่อ”

“ได้ยังไงกันล่ะ ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายได้หาฤกษ์เอาไว้แล้ว ปลายเดือนหน้าลูกก็ต้องเข้าพิธีแต่งงานกับออสติน ทุกอย่างจะได้ไม่คาราคาซัง ปล่อยไว้นานเรามีแต่จะเสียหาย” ถึงแม้ว่ากวินยังไม่ปรารถนาที่จะให้ลูกสาวออกเรือน แต่ทว่าปัจจัยหลายอย่างรวมทั้งเรื่องธุรกิจที่กำลังจะประสบปัญหาจึงทำให้เขาตัดสินใจ ยอมให้ลูกสาวแต่งงานกับออสตินได้อย่างไม่ต้องลังเล

“สรุปแล้วยังไงใบพลูก็ต้องแต่งงานกับออสตินอยู่แล้วละค่ะคุณพ่อ ว่าแต่วันนี้ท่านประธานจะพาคุณใบบุญไปทานมื้อเที่ยงที่ไหนหรอคะ” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาพูดจาฉอเลาะกับบิดา ทั้งที่เธอเป็นกังวลไม่น้อย หลังจากที่เพื่อนๆ ส่งภาพออสตินมาให้ดู ซึ่งดูเขามีความสุขดี เมื่อมีมิ้นต์คอยเอาอกเอาใจ ไม่รู้ว่าสองคนทำไมถึงได้เดินทางไปต่างประเทศด้วยกันได้ เพราะออสตินไม่เคยเล่าให้เธอฟัง เรื่องที่เขากับมิ้นต์ไปด้วยกัน

“ไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันสิ”

“ไม่ดีกว่าค่ะ พอดีว่าใบพลู นัดกับนัทตี้และวาวาเอาไว้แล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นพ่อขอตัวไปรับแม่ก่อนนะ ไม่รู้ว่างอนหรือยังเลทไปตั้งหลายนาทีแล้ว”