ริษยาร้ายซ่อนรัก ตอนที่ 105 คุณกวิน คุณคิดจะทำอะไร

ภายในรถหรูสีดำเงาที่จอดอยู่นอกรั้วบ้าน กวินนั่งหน้านิ่ง มองขึ้นไปบนชั้นสองของตัวบ้าน เพ่งสายตามองตรงไปยังหน้าต่างห้องนอนของนับหนึ่งอย่างเงียบๆ
เมื่อมองจนพอใจจนรู้สึกสบายใจแล้ว ก็ย้ายสายตาหันกลับมามองลูกน้องคนสนิทด้วยสีหน้าเฉยเมย จากนั้นก็เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบอย่างสุขุม
" ไปเถอะ "
" ครับ "
กฤตตอบรับคำด้วยน้ำเสียงสุขุมอย่างสุภาพแล้วก็ขับออกจากบริเวณหน้าบ้านของนับหนึ่ง ตามคำสั่งนาย
หลังจากที่นับหนึ่งรู้เรื่องความสัมพันธ์ของกวินกับอิงฟ้า เธอก็ไม่มีอารมณ์ที่ติดต่อหาธีร์อีก
เช้าวันต่อมา กวินโทรหานับหนึ่งแต่เช้า แต่นับหนึ่งกลับไม่ยอมรับสาย ทำให้เขาร้อนใจจนต้องโทรไปหาเคธี่แล้วขอให้หล่อนมาดูแลเธออย่างใกล้ชิด
ด้วยความที่คิดว่าเธอคงจะเสียใจและโกรธที่เขาล้ำเส้นความเป็นส่วนตัวมากเกินไป เลยอยากตามง้อเธอ
เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่มีผลต่อความรู้สึกของเขา ทำให้เขาไม่มีความสุข นอนหลับไม่สนิทในเวลาที่เธอหายไปแบบนี้
ในทุกคืนเขาจะนอนกระสับกระส่ายไปมาบนเตียง เดี๋ยวก็ลุกไปล้างหน้า เดี๋ยวก็นั่งถอนหายใจแรง กลัวนับหนึ่งจะกลับไปหาธีร์
และในทุกๆเช้าที่ไปทำงาน ก็ไปในสภาพที่สีหน้าจืดชืดไร้ชีวิตชีวา เวลาประชุมก็นั่งเหม่อลอย คิดแต่จะหาวิธีทำให้นับหนึ่งหายโกรธ จนหัวหน้าแผนกเริ่มหน้าหวั่นเกรง วางตัวไม่ถูก เกิดความไม่มั่นใจในงานที่นำเสนอไปจนต้องซุบซิบถามกัน
" วันนี้ท่านประธานดูเหม่อๆไม่สนใจงานที่พวกเราพรีเซนต์เลย หรือว่างานที่พรีเซนต์ไป มันมีจุดบกพร่อง เลยทำให้ท่านประธานรู้สึกไม่สบอารมณ์เลยไม่สนใจ "
" ไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่า ทุกงานมันก็เรียบร้อยดีแล้วนะ "
" ใช่ๆ "
ส่วนหัวหน้าแผนกอีกฝ่ายที่นั่งฝั่งตรงข้าม ก็หันไปพูดกับเพื่อนร่วมงานที่นั่งข้างๆอย่างระมัดระวังว่า
" ท่านประธานไม่สบายหรือเปล่า "
" นั่นสิ ปกติไม่เคยเป็นแบบนี้เลย วันนี้ดูไร้อารมณ์มาก ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ "
" ตอนนี้คงได้แต่ลุ้นไปเงียบๆแบบนี้แหละ "
" อือ "
แล้วทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมต่างก็ปิดปากเงียบ ภายในห้องจึงเงียบสงัดจนได้ยินเสียงลมแอร์ พอความเงียบผ่านไปสิบห้านาที จู่ๆกวินก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับเอ่ยเสียงเย็นด้วยสีหน้าเฉยเมย
" เลิกประชุม "
เอ่ยจบ เขาก็เดินออกไปจากโต๊ะประชุมแล้วออกจากห้องไป ทำเอาบรรดาหัวหน้าแผนกต่างมองหน้ากันอย่างงงงวย
วันต่อมา นับหนึ่งตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว เตรียมตัวไปทำงาน
ส่วนกวินก็ขับรถเข้ามารอรับนับหนึ่งที่หน้าบ้านแต่เช้าเพื่อง้อเธอ อาทิตย์หนึ่งแล้วที่เธอไม่ยอมรับสายโทรศัพท์ของเขา
จนเขาต้องลดศักดิ์ศรีอันหยิ่งทะนงมาง้อเธอถึงที่ เพียงเพื่อขอให้เธอหายโกรธ จึงต้องมารอแต่เช้ามืด เพื่อไปส่งเธอที่กองถ่าย
เขาผู้เพรียบพร้อมที่มีแต่คนเข้าหา ไม่ว่าหญิงหรือชายต่างตามเอาอกเอาใจ เลียแข้งเลียขา อ้อนวอน ขอความเมตตาจากเขามาตลอด
มาวันนี้กลับเป็นเขาที่ต้องลดตัวมานั่งเฝ้ารอหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง ที่ไม่ได้โด่งดังอะไรตั้งแต่เช้ามืด มันทำให้เขารู้สึกแปลกๆและเกิดคำถามมากมายในใจ
[ นี่เรากำลังทำอะไรอยู่ ]
[ แล้วทำไมต้องมารอรับเธอแต่เช้ามืดด้วย ]
[ เธอกล้ามากที่ให้เรารอแบบนี้ ช่างเเถอะ ในเมื่อยีนส์เธอดี เหมาะสมที่จะเป็นแม่ของทายาทผู้สืบทอดของตระกูลที่สุดแล้ว อดทนรออีกหน่อยก็ได้ เพื่อทายาทที่แสนฉลาดหน้าตาดีของเรา ]
ในขณะที่เขานั่งพึมพำกับตัวเองในใจ ประตูบ้านก็ถูกเปิดออก เขาที่นั่งในรถที่จอดอยู่นอกรั้วก็รีบเปิดประตูลงจากรถ เดินเข้าไปกดกริ่ง
พอแม่บ้านได้ยินเสียงกริ่งจึงรีบมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นคุณกวิน แกก็ยิ้มออกมาแล้วรีบเปิดประตูทันที
กวินจึงกลับเข้าไปในรถแล้วขับรถเข้ามาในบ้านพอจอดรถแล้วดับเครื่องเสร็จเขาก็ลงมาจากรถ
แม่บ้านจึงเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มๆอย่างอ่อนโยน
" คุณชายมารอคุณนับหนึ่งนานแล้วเหรอคะ "
สายตาสุขุมเยือกเย็นเหลือบมองแม่บ้านอย่างเย็นชาแล้วเอ่ยตอบเพียงสั้นๆว่า
" อือ "
จากนั้นก็ถามขึ้นพร้อมกับมองขึ้นไปบนห้องนอนของนับหนึ่ง
" แล้วคุณนับหนึ่งยังไม่ลงมาเหรอ "
แม่บ้านยิ้มอ่อนแล้วเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน
" ยังค่ะ คุณชายเข้าไปรอในบ้านก่อนนะคะ ข้างนอกอากาศมันหนาว เดี๋ยวป้าจะชงน้ำขิงอุ่นๆให้ดื่มค่ะ "
แกรู้ว่าคุณชายแห่งธนินกรุ๊ปนั้นชอบดื่มน้ำสมุนไพรที่มีประโยชน์ต่อร่างกายมาก
" ไม่ต้องหรอก "
เขาเอ่ยปฏิเสธเสียงเรียบด้วยสีหน้านิ่งเฉย จากนั้นก็เดินเข้าไปในบ้านนำแม่บ้านไป
พอเข้ามาถึงห้องโถง เขาก็เดินขึ้นบันไดไปชั้นบน ตรงไปยังห้องของนับหนึ่งทันที แล้วมาหยุดลงตรงหน้าห้อง จากนั้นก็ยกมือขึ้นมาเคาะประตูด้วยท่าทีนิ่งเฉยเย็นชา
ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น นับหนึ่งที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ บนตัวมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียว กำลังนั่งทาครีมเตรียมจะแต่งตัว
พอได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นก็นึกว่าเป็นพี่มีมี่ของเธอ จึงลุกจากโต๊ะเครื่องแป้งแล้วเดินไปเปิดประตูพร้อมกับเอ่ย
" มีอะไรคะคุณ...(พี่) "
เธอตกใจจนพูดไม่จบประโยค ได้แต่อ้าปากค้างจ้องคนตรงหน้าด้วยแววตาเบิกกว้าง
พอได้สติ ก็รีบใช้มือปกปิดเนินอก แล้วยื่นมือข้างหนึ่งออกไปจะปิดประตู แต่กวินกลับจับขอบประตูไว้ไม่ให้เธอปิดประตูใส่
ด้วยแรงผู้ชายที่เยอะกว่า ทำให้เธอไม่สามารถปิดประตูได้และไม่ไม่กล้าเคลื่อนไหวแรงกลัวผ้าขนหนูบนตัวหลุดต่อหน้าชายตรงหน้า จึงเอ่ยถามออกไปเสียงแข็งอย่างตะกุกตะกัก
" คุ คุณ เข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง แล้วใครอนุญาตให้คุณขึ้นมาบนนี้ "
แววตาคู่งามจ้องเขม็งไปยังใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าอย่างดุดัน
[อัปเดต] อ่านนิยาย ริษยาร้ายซ่อนรัก ตอนที่ 105 คุณกวิน คุณคิดจะทำอะไร
นิยาย ริษยาร้ายซ่อนรัก มี FULL อ่าน ตอนที่ 105 คุณกวิน คุณคิดจะทำอะไร และตอนต่อไปของนิยายที่ novelones.com นวนิยายเรื่อง ริษยาร้ายซ่อนรัก ที่มีรายละเอียดที่ไม่คาดคิดและน่าทึ่งมากมายของผู้แต่ง Paizay ใน ตอนที่ 105 คุณกวิน คุณคิดจะทำอะไร ได้นำเราไปสู่ขอบฟ้าใหม่ อ่าน ตอนที่ 105 คุณกวิน คุณคิดจะทำอะไร ของซีรีส์ ริษยาร้ายซ่อนรัก ได้ที่นี่
หรือคุณสามารถดาวน์โหลด PDF ฟรีของนิยาย ริษยาร้ายซ่อนรัก ได้ที่ novelones.com
คีย์การค้นหา: ริษยาร้ายซ่อนรัก ตอนที่ 105 คุณกวิน คุณคิดจะทำอะไร