ริษยาร้ายซ่อนรัก ตอนที่ 105 คุณกวิน คุณคิดจะทำอะไร

ภายในรถหรูสีดำเงาที่จอดอยู่นอกรั้วบ้าน กวินนั่งหน้านิ่ง มองขึ้นไปบนชั้นสองของตัวบ้าน เพ่งสายตามองตรงไปยังหน้าต่างห้องนอนของนับหนึ่งอย่างเงียบๆ

เมื่อมองจนพอใจจนรู้สึกสบายใจแล้ว ก็ย้ายสายตาหันกลับมามองลูกน้องคนสนิทด้วยสีหน้าเฉยเมย จากนั้นก็เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบอย่างสุขุม

" ไปเถอะ "

" ครับ "

กฤตตอบรับคำด้วยน้ำเสียงสุขุมอย่างสุภาพแล้วก็ขับออกจากบริเวณหน้าบ้านของนับหนึ่ง ตามคำสั่งนาย

หลังจากที่นับหนึ่งรู้เรื่องความสัมพันธ์ของกวินกับอิงฟ้า เธอก็ไม่มีอารมณ์ที่ติดต่อหาธีร์อีก

เช้าวันต่อมา กวินโทรหานับหนึ่งแต่เช้า แต่นับหนึ่งกลับไม่ยอมรับสาย ทำให้เขาร้อนใจจนต้องโทรไปหาเคธี่แล้วขอให้หล่อนมาดูแลเธออย่างใกล้ชิด

ด้วยความที่คิดว่าเธอคงจะเสียใจและโกรธที่เขาล้ำเส้นความเป็นส่วนตัวมากเกินไป เลยอยากตามง้อเธอ

เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่มีผลต่อความรู้สึกของเขา ทำให้เขาไม่มีความสุข นอนหลับไม่สนิทในเวลาที่เธอหายไปแบบนี้

ในทุกคืนเขาจะนอนกระสับกระส่ายไปมาบนเตียง เดี๋ยวก็ลุกไปล้างหน้า เดี๋ยวก็นั่งถอนหายใจแรง กลัวนับหนึ่งจะกลับไปหาธีร์

และในทุกๆเช้าที่ไปทำงาน ก็ไปในสภาพที่สีหน้าจืดชืดไร้ชีวิตชีวา เวลาประชุมก็นั่งเหม่อลอย คิดแต่จะหาวิธีทำให้นับหนึ่งหายโกรธ จนหัวหน้าแผนกเริ่มหน้าหวั่นเกรง วางตัวไม่ถูก เกิดความไม่มั่นใจในงานที่นำเสนอไปจนต้องซุบซิบถามกัน

" วันนี้ท่านประธานดูเหม่อๆไม่สนใจงานที่พวกเราพรีเซนต์เลย หรือว่างานที่พรีเซนต์ไป มันมีจุดบกพร่อง เลยทำให้ท่านประธานรู้สึกไม่สบอารมณ์เลยไม่สนใจ "

" ไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่า ทุกงานมันก็เรียบร้อยดีแล้วนะ "

" ใช่ๆ "

" ยังค่ะ คุณชายเข้าไปรอในบ้านก่อนนะคะ ข้างนอกอากาศมันหนาว เดี๋ยวป้าจะชงน้ำขิงอุ่นๆให้ดื่มค่ะ "

แกรู้ว่าคุณชายแห่งธนินกรุ๊ปนั้นชอบดื่มน้ำสมุนไพรที่มีประโยชน์ต่อร่างกายมาก

" ไม่ต้องหรอก "

เขาเอ่ยปฏิเสธเสียงเรียบด้วยสีหน้านิ่งเฉย จากนั้นก็เดินเข้าไปในบ้านนำแม่บ้านไป

พอเข้ามาถึงห้องโถง เขาก็เดินขึ้นบันไดไปชั้นบน ตรงไปยังห้องของนับหนึ่งทันที แล้วมาหยุดลงตรงหน้าห้อง จากนั้นก็ยกมือขึ้นมาเคาะประตูด้วยท่าทีนิ่งเฉยเย็นชา

ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น นับหนึ่งที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ บนตัวมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียว กำลังนั่งทาครีมเตรียมจะแต่งตัว

พอได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นก็นึกว่าเป็นพี่มีมี่ของเธอ จึงลุกจากโต๊ะเครื่องแป้งแล้วเดินไปเปิดประตูพร้อมกับเอ่ย

" มีอะไรคะคุณ...(พี่) "

เธอตกใจจนพูดไม่จบประโยค ได้แต่อ้าปากค้างจ้องคนตรงหน้าด้วยแววตาเบิกกว้าง

พอได้สติ ก็รีบใช้มือปกปิดเนินอก แล้วยื่นมือข้างหนึ่งออกไปจะปิดประตู แต่กวินกลับจับขอบประตูไว้ไม่ให้เธอปิดประตูใส่

ด้วยแรงผู้ชายที่เยอะกว่า ทำให้เธอไม่สามารถปิดประตูได้และไม่ไม่กล้าเคลื่อนไหวแรงกลัวผ้าขนหนูบนตัวหลุดต่อหน้าชายตรงหน้า จึงเอ่ยถามออกไปเสียงแข็งอย่างตะกุกตะกัก

" คุ คุณ เข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง แล้วใครอนุญาตให้คุณขึ้นมาบนนี้ "

แววตาคู่งามจ้องเขม็งไปยังใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าอย่างดุดัน