ริษยาร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 25

เช้าวันต่อมา กวินลุกขึ้นมาแล้วลงจากเตียงที่มีอิงฟ้าหลับอยู่ข้างกาย

จากนั้นก็เดินเข้าไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัวแล้วเดินออกจากห้องไป

ส่วนอิงฟ้ายังคงหลับสนิทอยู่บนเตียงอย่างไม่รู้สึกตัว

โรงแรมนี้กวินใช้สำหรับพาดารานางแบบสาวชื่อดังมาขึ้นเตียงเท่านั้น

ในสายตาเขาหญิงสาวทั่วไปจะไม่มีสิทธิ์มาเทียบชั้นกับดาราสาวเหล่านี้

ดังนั้นการที่เขาใช้โรงแรมหรูอันดับหนึ่งของประเทศมาหลับนอนกับพวกเธอนั้น

ถือเป็นการให้เกียรติตำแหน่งดารานางแบบดังของพวกเธอมากแล้ว

เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาใช้ลิฟต์ส่วนตัวลงมายังชั้นล่าง

เมื่อประตูลิฟต์ชั้นล่างสุดเปิดออก เขาผู้มีรูปร่างสูงยาวเข่าดีก็ก้าวออกมาจากลิฟต์ด้วยท่าทางสง่าอย่างมีภูมิฐาน

นัยน์ตาคมมีความขุขุมเคร่งขรึมส่งให้ใบหน้าน่าเกรงขามจนทุกคนไม่กล้าแม้แต่จะสบตาทำได้เพียงก้มหน้าหลบแล้วแอบมองไกลๆ

เมื่อผู้ช่วยคนสนิทเห็นเจ้านายออกมา จึงเปิดประตูรอเจ้านายที่กำลังเดินออกจากโรงแรมตรงมาขึ้นรถ

พอเจ้านายขึ้นมานั่งในรถเรียบร้อยแล้วเขาก็ปิดประตูให้แล้วค่อยหมุนตัวเข้าไปนั่งข้างคนขับ

หลังจากประตูรถปิดสนิทแล้ว คนขับรถที่เป็นมือซ้ายของกวินก็ขับออกไปจากหน้าโรงแรมทันที

ผู้ช่วยกรจึงหยิบไอแพดขึ้นมาแล้วเปิดไปหน้าตารางงานของวันนี้ จากนั้นก็เอ่ยรายงานผู้เป็นเจ้านายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

" ท่านประธานครับ วันนี้ช่วงเช้าท่านประธานมีนัดตีกอล์ฟกับประธานหลี่

ที่เป็นเจ้าของบริษัท ไห่หลงนะครับส่วนตอนบ่ายมีประชุมผู้ถือหุ้นในบริษัท

ส่วนตอนค่ำ...ท่านประธานยังไม่ได้นัดใครเป็นพิเศษเลย จะให้ผมโทรนัดใครให้มั้ยครับ "

คำว่าเป็นพิเศษในที่นี้หมายถึงการนัดหญิงสาวให้มาปรนนิบัติเหมือนกับที่อิงฟ้าทำ

" ไม่ต้องแล้ว วันนี้ฉันอยากแช่น้ำแร่พักผ่อนสักหน่อย "

" ได้ครับ งั้นเดี๋ยวเย็นนี้ ผมจะโทรสั่งให้แม่บ้านจัดเตรียมไว้ให้ครับ "

" อือ "

จากนั้นกวินก็ย้ายสายตามองไปยังคนขับรถแล้วเอ่ย

" เดี๋ยวคุณกฤตแวะร้านนั่งชิลล์ คาเฟ่ หน่อยนะ "

" ได้ครับ "

กฤตนอกจากจะเป็นคนขับรถคู่ใจแล้วยังเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวที่ถูกฝึกมาอย่างดีอีกด้วย

ส่วนกรเองนอกจากจะเป็นผู้ช่วยคนสนิทที่รู้ใจกวินมากที่สุดแล้วก็ควบตำแหน่งบอดี้การ์ดเช่นกัน

ดังนั้น ไม่แปลกเลยที่ทั้งสองจะมีท่าทีสุขุมราวกับถอดแบบออกมาจากผู้เป็นเจ้านายแถมยังมีหน้าตาที่หล่อเหลาทั้งคู่ด้วย

ระหว่างทางไปร้านนั่งชิลล์ คาเฟ่ บรรยากาศภายในรถเงียบสงัดและเย็นสบายจนกวินหลับตาลงอย่างเงียบๆตลอดทาง

พอไปถึงร้าน นั่งชิลล์ คาเฟ่ กฤตก็เข้าไปจอดรถในลานจอดแล้วลงมาเปิดประตูให้ผู้เป็นเจ้านาย

กวินลืมตาขึ้นแล้วเอ่ยถามลูกน้องคนสนิททั้งสองว่า

" ถึงแล้วเหรอ? "

เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบๆอย่างงัวเงียแบบไม่สดชื่น

เพราะเมื่อคืนเขาจัดหนักกับอิงฟ้าตลอดทั้งคืนจนไม่ได้หลับได้นอน เลยทำให้เขารู้สึกง่วงจนต้องมาดื่มกาแฟในร้านประจำ

" ครับ "

กรเอ่ยตอบรับคำเสียงเรียบด้วยสีหน้านิ่ง

จากนั้นกวินก็ก้าวลงมาจากรถแล้วเดินเข้าไปในร้าน มีมี่ที่ยืนอยู่ในเคาน์เตอร์เอ่ยรับลูกค้าด้วยสีหน้ายิ้มอย่างเป็นมิตร

" ลูกค้าจะรับเครื่องดื่มอะไรดีครับ "

กวินกับกฤตเดินขึ้นไปบนชั้นสองด้วยท่าทีสุขุม ส่วนผู้ช่วยกรก็หยุดสั่งกาแฟด้วยสีหน้านิ่งเรียบ

" เอาเอสเปรสโซร้อน ลัคเตร้อน คัปปุชชีโนร้อน อย่างละหนึ่งครับ "

" ได้ค่ะ เอสเปรสโซร้อนหนึ่ง ลัคเตร้อนหนึ่ง คัปปุชชีโนร้อนหนึ่ง เป็นสองร้อยยี่สิบบาทครับ "

มีมี่ทวนให้ลูกค้าพร้อมกับคิดเงิน กรหยิบกระเป๋าตังค์ออกมาแล้วยื่นแบงค์ให้ มีมี่รับเงินมาแล้วเอ่ย

" เชิญคุณลูกค้านั่งรอสักครู่นะคะ "

" ครับ "

เอ่ยจบเขาก็ตามเจ้านายขึ้นไปข้างบน บนชั้นสองของร้านนั่งชิลล์มีมุมส่วนตัว มีวิวสวยๆให้ชมขณะนั่งชิลล์

นับหนึ่งเปิดประตูออกมาจากห้องสต๊อกของแล้วเอ่ยถามขึ้น

" พี่มี่เมื่อกี้มีลูกค้าเข้าเหรอคะ "

มีมี่จึงเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นพร้อมกับทำกาแฟให้ลูกค้า

" ใช่จ้ะ ลูกค้าหล่อมาก งานดีสุดๆ หล่อแบบวัวตายควายล้มเลยล่ะ "

" เหรอ "

นับหนึ่งไม่ได้ตื่นเต้นกับหล่อนเพราะเธอไม่ได้สนใจความหล่อสวยของใคร

ทุกวันนี้ชีวิตเธอสนใจแค่งานกับเงินและความอยู่รอดของตัวเองเท่านั้น

เธอเดินเข้ามาในเคาน์เตอร์แล้วเอ่ยเสียงใส

" พี่มีมี่ให้นับหนึ่งทำนะคะ นับหนึ่งจะได้เก่งเหมือนพี่มี่ไวๆ "