ริษยาร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 45

ธีร์ผลักประตูกลับเข้ามาหาสาวๆในห้องพร้อมกับถือโทรศัพท์ในมือแล้วเอ่ยถามนับหนึ่งด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

" คุณพร้อมไลฟ์หรือยัง "

นับหนึ่งพยักหน้าตอบเบาๆ แล้วธีร์ก็เดินไปตั้งขากล้องตรงหน้านับหนึ่ง เสร็จแล้วก็เอ่ยขึ้น

" ผมว่าคุณสวมหมวกหน่อยมั้ย ช่วงนี้คุณไม่ควรเปิดเผยใบหน้าให้ใครเห็นจนเกินไป "

" อื้อ ได้ค่ะ แต่นับหนึ่งไม่มีหมวก "

นับหนึ่งพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ธีร์หมุนตัวเดินออกไปจากห้องแล้วกลับไปหยิบเอาหมวกแก๊ปสีดำของตัวเอง แล้วนำมาสวมใส่ให้นับหนึ่ง

จากนั้นก็ติดไมค์ให้เธอแล้วเอ่ยพร้อมกับสบตาเธอด้วยแววตาลึกซึ้ง

" ผมสนับสนุน ในทุกการตัดสินใจของคุณ แต่ผมจะไม่ให้คนที่ต้องการตัวคุณได้เห็นใบหน้าสวยๆของคุณ "

นับหนึ่งที่ไม่เคยมีเรื่องชู้สาวในหัวกลับสบตาเขาด้วยแววตาซาบซึ้งแล้วเอ่ยเสียงอ่อนอย่างซึ้งใจ

" ขอบคุณค่ะ "

ธีร์ยิ้มละมุนอย่างอ่อนโยนแล้วเดินกลับมายังจุดที่ตั้งกล้องโทรศัพท์แล้วเอ่ยถามขึ้น

" พร้อมมั้ย "

" พร้อมค่ะ "

นับหนึ่งพยักหน้าเอ่ยตอบ จากนั้นธีร์ก็เริ่มนับถอยหลัง

" ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง เริ่ม "

พอได้ยินคำว่าเริ่ม นับหนึ่งก็นั่งหน้านิ่งอย่างเศร้าๆ กะพริบตาปริบๆคล้ายคนจะร้องให้

จากนั้นก็ผ่อนลมหายใจออกมาแล้วก้มหน้าเล็กน้อยทำหน้าทำตาเศร้าๆแล้วเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกมือไหว้อย่างน่าสงสาร

" ก่อนอื่นเลยหนูขอกราบสวัสดีและขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะคะ

หนูคือผู้ที่ถูกดาราสาวชื่อดังอย่างคุณอิงฟ้าทำร้ายร่างกาย เพราะความเข้าใจผิด

เธอคิดว่าหนูไปสืบเรื่องของเธอเพื่อมาแฉ จริงๆแล้วมันไม่ใช่เลยค่ะ

หนูพยายามจะอธิบายกับเธอแล้วว่าหนูกับเพื่อนไม่ได้ตั้งใจจะแฉเธอ

แต่ ณ ตอนนั้น หนูไม่มีโอกาสได้พูดอธิบายเลยเพราะโดนเธอตบเอาซะก่อน

หากคุณอิงฟ้าได้ดูไลฟ์ของหนูแล้ว อยากให้คุณอิงฟ้าเข้าใจใหม่ค่ะ

ความจริงหนูกับเพื่อนก็โทรหากันตามปกติของคนเป็นเพื่อนรักกันค่ะ

มันเป็นเรื่องบังเอิญที่ตอนนั้นหนูเข้าไปเสิร์ฟของว่างให้คุณอิงฟ้าพอดี

แล้วนางก็โทรเข้ามาถามว่า อยู่ไหน เพราะตอนที่หนูออกมาเอาของว่างนางไปเข้าห้องน้ำ

พอออกมาแล้วไม่เจอหนูอยู่ที่เดิมนางก็โทรมาถามเป็นเรื่องปกติ เพราะเราจะไปนั่งทานของว่างใต้ตึกกัน

แต่ด้วยความที่หนูกลัวคุณอิงฟ้าจะรอนานเลยไม่อยู่รอให้เพื่อนกลับมาถึงก่อน

พอนางโทรเข้ามาหนูเลยบอกนางว่า กำลังเอาของว่างมาเสิร์ฟให้คุณอิงฟ้าอยู่ ยังไม่ว่าง

แล้วให้นางไปรอหน้าเครื่องเสียงซึ่งเป็นจุดที่หากันง่าย เพราะคนเยอะ

เราไม่อยากเสียเวลาหากัน มันต้องทำเวลาเนื่องจากเรามีเวลาพักเบรกแค่ครึ่งชั่วโมงค่ะ

อีกอย่างมันเป็นความเคยชินของเราสองคน ที่เวลารอกันจะไม่วางสายเลย จนกว่าอีกฝ่ายจะมาถึงจุดนัดพบค่ะ

เพราะเราต่างก็คิดว่าเสิร์ฟของว่างเสร็จก็กลับมา เลยไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยอะไร ไม่คาดคิดว่าตัวเองจะถูกทำร้ายกลับมาแบบนี้

ที่ออกมาไลฟ์สดก็เพื่อต้องการอธิบายและยืนยันความบริสุทธิ์ใจ

ว่าหนูกับเพื่อนโทรคุยกันตามประสาเพื่อนเป็นปกติจริงๆค่ะ ไม่ได้มีเจตนาอื่นแอบแฝงเลย

ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้วก็ขอกราบขอโทษคุณอิงฟ้าแทนเพื่อนของหนูด้วยนะคะ

ที่สะเพร่าเข้าไปอยู่ใกล้เครื่องเสียงโดยไม่ดูให้ดีว่าไมค์ปิดหรือว่าไมค์เปิดอยู่

แล้วก็ขอกราบขอโทษแฟนคลับของคุณอิงฟ้าทุกๆท่านทุกๆคนจากใจเลยค่ะ ที่ทำให้เกิดข่าวเสียหายขึ้นกับคุณอิงฟ้า

และสุดท้ายนี้ขอกราบขอโทษชายสวมหน้ากากที่หนูเผลอหลุดปากพูดเรื่องที่คุณซื้อบริการผู้หญิงไว้บำเรอกาม

หนูขอโทษค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ อย่าส่งคนมาตามล่าตัวหนูอีกเลยนะคะ หนูกลัวแล้ว

หนูสัญญาว่าจะไม่พูดและไม่ยุ่งเรื่องของคุณอีกแล้วค่ะ โปรดเมตตาให้หนูได้มีชีวิตอย่างคนอื่นด้วยนะคะ "

เธอเอ่ยไปประคบหน้าไปแสร้งเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครืออย่างคนรู้สึกสำนึกผิดในสิ่งที่เกิดขึ้น

เพื่อให้คนดูเข้าใจว่าเธอเกรงกลัวอิทธพลของชายสวมหน้ากากกับอิงฟ้ามากและเพื่อย้ำให้คนดูเข้าใจตรงกันว่าสองคนนี้เกี่ยวข้องกันจริง

จากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นมาไหว้อีกครั้ง แล้วแสร้งบีบน้ำตาอ้อนวอนขอโอกาสอย่าน่าเห็นใจ

" หนูขอวอนแฟนคลับคุณอิงฟ้าโปรดอย่าถือสาหนูกับเพื่อนที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์เลยนะคะ

และขอให้โอกาสหนูได้กราบขอโทษคุณอิงฟ้าผ่านไลฟ์สดนี้ด้วยค่ะ

ขอโทษจริงๆค่ะ ต่อไปหนูจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแล้ว

ความเจ็บครั้งนี้มันทำให้หนูกลัวจนหลาบจำไปจนตายเลย หนูกราบขอโทษค่ะ "

ที่เธอทำแบบนี้เพื่อปกป้องเพื่อนสาวคนสนิทไม่ให้ถูกเข้าใจผิดหรือถูกมองไม่ดี

และเพื่อให้แฟนคลับของอิงฟ้ารวมถึงคนอื่นๆเข้าใจว่าเธอไม่ได้มีเจตนาอื่นแอปแฝงจริงๆ

" เธอจะร้อนตัวกับเรื่องที่มันสมควรทำทำไม จริงมั้ย "

ได้ยินดังนั้นนับหนึ่งก็ยิ้มร่าออกมาจนลืมความเจ็บบนใบหน้าไปเสียสนิทแล้วเอ่ยตอบเพื่อนสาวไปว่า

" จริงที่สุดค่ะ ฉันไม่ได้ใส่ร้ายใครสักหน่อย ก็แค่ทำให้ความจริง มันย้อนกลับไปทำร้ายพวกเขา ก็เท่านั้นเอง เน้อ "

" อื้อ เพื่อนฉันไม่ใส่ร้ายใครก่อนอยู่แล้ว ฮิๆ "

สองสาวนั่งมองหน้ากันด้วยสีหน้ายิ้งร่าอย่าอารมณ์ดี

มีมี่เอาโทรศัพท์ที่ถ่ายวีดีโอเก็บไว้ยื่นให้บอสของตัวเอง ธีร์รับมาแล้วเอ่ยเสียงเรียบด้วยสีหน้าสุขุมนิ่งเฉย

" ดีมาก สิ้นเดือนนี้ผมจะขึ้นเงินเดือนให้คุณ "

มีมี่ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจแล้วยกมือไหว้พร้อมกับเอ่ย

" ขอบคุณค่ะบอส บอสหล่อที่สุด ขอให้บอสประสบความสำเร็จในเรื่องความรักนะคะ "

นิ่มกับนับหนึ่งเงียบ จ้องมองคนทั้งสองด้วยความงุนงง โดยไม่รู้ว่าพี่มีมี่นั้นดีใจเรื่องอะไร แล้วนับหนึ่งก็เอ่ยขึ้น

" ขอบคุณมากนะคะ คุณธีร์ "

" อือ "

ธีร์พยักหน้าแล้วเก็บขาตั้งกล้องกับโทรศัพท์ หันหลังเดินออกจากห้องของนับหนึ่งไป

มีมี่หันมามองนับหนึ่งแล้วเอ่ย

" พี่กลับไปเรียนก่อนนะ ไว้จะมาเยี่ยมใหม่ "

" ค่ะ ขอบคุณพี่มี่มากๆค่ะ "

" จ้ะ "

มีมี่เอ่ยตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆอย่างใจดี

นิ่มมาจับมือนับหนึ่งเบาๆแล้วเอ่ย

" ฉันกลับมหาลัยก่อนนะ ดูแลตัวเองดีๆล่ะ แล้วจะมาเยี่ยมใหม่ อ้อ แล้วก็ขอบคุณนะที่ปกป้องฉันวันนี้ "

" อื้อ ขอบคุณมากเช่นกัน ถ้าไม่ได้เธอช่วย ฉันก็คงไม่ได้ทำลายชื่อเสียงของอิงฟ้าขนาดนี้หรอก "

" อื้อ ไปละ บ๊ายบาย "

" บาย "

หลังจากโบกมือลากันแล้ว นิ่มกับมีมี่ก็หันหลังเดินตรงไปยังประตูแล้วผลักประตูก้าวออกจากห้องของนับหนึ่งไป

นับหนึ่งถอนหายใจออกมายาวๆแล้วเอนหลังพิงพนักโซฟาพร้อมกับประคบแก้มต่ออย่างเงียบๆ