ริษยาร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 55

พอถึงวันหยุดทั้งห้าคนก็ออกเดินทางไปขึ้นเครื่องที่สนามบิน

แล้วนั่งเครื่องไปลงสนามบินทางภาคใต้ ในจังหวัดที่พวกเขาไปเที่ยว

พอเครื่องบินร่อนลงจอด ทุกคนก็ลุกออกจากที่นั่ง แล้วหยิบกระเป๋าสัมภาระออกมาจากช่องเก็บของ จากนั้นก็ค่อยๆทยอยกันเดินออกจากเครื่องบิน

นับหนึ่งที่ได้นั่งเครื่องบินครั้งแรก เธอมีอาการเมาเครื่องบินจนหน้าซีด ดูอ่อนล้าเพลียแรงไปเลย

ธีร์ที่นั่งข้างๆยื่นยาดมมาให้เธอพร้อมกับเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงอย่างใส่ใจ

" คุณไหวมั้ย "

" ค่ะ แต่ขอรอคนอื่นออกไปให้หมดก่อนได้มั้ยคะ "

เธอสบตาเขาด้วยแววตาอ้อนวอนอย่างน่าทะนุถนอม ธีร์พยักหน้าให้เธอเบาๆอย่างอ่อนโยน

" อื้อ ได้สิ "

มีมี่ ครีมแล้วก็เจน พวกเขาลุกขึ้นหยิบกระเป๋าที่พกติดตัวลงมาสะพายข้าง แล้วนั่งรอนับหนึ่งอาการดีขึ้น

พอเห็นว่าผู้โดยสารคนอื่นออกไปกันหมดแล้ว นับหนึ่งเลยหันมามองหน้าธีร์แล้วเอ่ยเสียงอ่อนอย่างแผ่วเบา

" ฉันเริ่มรู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ เราออกไปกันเถอะ "

เธอเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้น ธีร์จึงจับมือเธอไว้เบาๆแล้วพาเธอเดินออกจากเครื่อง โดยมี มีมี่ ครีมแล้วก็เจนเดินตามออกไปติดๆ

เขาคิดว่าน่าจะเป็นเพราะนับหนึ่งพักผ่อนน้อย เลยทำให้เมาเครื่องได้ง่าย

หลังจากลงเครื่องไปพวกเขาก็เดินออกจากสนามบิน ไปขึ้นรถที่มารอรับแล้วเดินทางต่อ ไปยังโรงแรมหรูบนเกาะที่พวกเขาจองไว้

พอขึ้นเรือเดินทางไปยังเกาะ ธีร์กับมีมี่นั่งข้างนับหนึ่ง คอยดูแลเธออย่างดี กลัวเธอจะเมาเรือซ้ำอีก

พอไปถึงบริเวณเกาะที่มีหาดทรายขาวละเอียดตัดกับน้ำทะเลสีฟ้าเขียว ในน้ำใสสะอาด จนมองเห็นพื้นทรายใต้น้ำ ใสราวกับกระจก ดวงตานับหนึ่งก็ลุกวาวทันที

" ว้าว สวยมาก "

เธอเอ่ยออกมาเสียงสูงแล้วลากเสียงยาวตามอารมณ์ที่รู้สึกตื่นตาตื่นใจกับภาพวิวทิวทัศน์อันสวยงามของทะเลรอบๆเกาะ

ธีร์มองใบหน้าสดใสของเธอด้วยแววตาอ่อนโยนพร้อมกับอมยิ้มอ่อนๆแล้วเอ่ยขึ้น

" พรุ่งนี้ถ้าคุณไหว ผมจะพาคุณไปพายเรือคายักสัมผัสธรรมชาติรอบๆเกาะ ต่อด้วยดำน้ำ ตกหมึก ปิ้งย่างซีฟู้ด คุณกับทุกคนจะได้กินเที่ยวที่นี่กันอย่างอิ่มหนำสำราญใจ แล้วมีแรงทำงานให้ผมต่อ "

นับหนึ่งยิ้มแล้วเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นสีหน้าเต็มไปด้วยความสุข

" ว้าว เยอะขนาดนั้นเลย "

" อื้อ ถ้าไม่พอ ขอเพิ่มได้นะ งานนี้ ผมพร้อมเปย์ทุกคนที่เป็นคนที่คุณรัก "

" งั้นไหวค่ะ ไหว สบายมาก ฮื่อ "

เธอรีบตอบอย่างไวด้วยสีหน้ายิ้มๆ เพราะตอนนี้มีเพียงเธอคนเดียวที่สภาพร่างกายไม่พร้อม เลยต้องรีบทำให้ตัวเองพร้อมให้ไวที่สุด

" บอสคะ ก่อนมาน้องนับหนึ่งบอกว่าอยากดำน้ำดูปะการังด้วยค่ะ ที่นี่มีมั้ยคะ "

เจนเอาถามขึ้นเพราะนานๆทีน้องนับหนึ่งของพวกเขาจะยอมหยุดพัก ก็อยากจะให้น้องได้ทำในสิ่งที่อยากทำทุกอย่าง

" อืม ผมไม่แน่ใจ แต่กิจกรรมดำน้ำชมปะการังมีที่จังหวัดอื่น เดี๋ยวจะลองสอบถามคนที่นี่ให้ว่ามีหรือเปล่า ถ้าไม่มี เราอยู่เที่ยวที่นี่จนครบห้าวันแล้วค่อยไปจังหวัดอื่นต่อ "

" ค่ะบอส "

เจนเอ่ยขอบคุณแล้วมองหน้านับหนึ่งด้วยสีหน้ายิ้มๆ เมื่อมีโอกาส ครีมจึงเอ่ยขึ้นบ้าง

" บอสคะ อืม...พวกเราอยากกินกุ้งมังกร กุ้งล็อบสเตอร์สดๆด้วยค่ะ มีมั้ยคะ พวกเราเคยดูแต่ในทีวีอยากจะลองกินสักครั้งในชีวิตค่ะ "

ครีมเอ่ยขอแล้วยิ้มแหยเล็กน้อยอย่างเขินๆเพราะทุกคนต่างไม่เคยกินกุ้งตัวใหญ่ราคาแพงมาก่อน

เธอคิดว่าไหนๆก็มาทะเลแล้ว เลยอยากจจะกินอาหารทะเลให้มันเต็มที่หน่อย

มันจะได้ให้ความรู้สึกเหมือนมาถึงถิ่นทะเลจริงๆ กุ้งไม่กี่ตัว มันไม่ทำให้ขนหน้าแข้งบอสของพวกเขาร่วงหรอก

" ได้สิ งั้นคืนสุดท้ายเราจัดปาร์ตี้ก่อนกลับกัน เดี๋ยวให้ทางพนักงานโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ "

ครีมยิ้มแล้วเอ่ยด้วยความดีใจ

" ขอบคุณค่ะบอส "

ได้ยินดังนั้น นับหนึ่งหันไปจ้องหน้าบอสอย่างตะลึงด้วยความดีใจพร้อมกับเอ่ยชม