รวยชั่วข้ามคืน？！ นิยาย บท 6

บทที่ 6 ใครส่งของขวัญให้มากที่สุดกันแน่

“หนึ่งวันก็คือวันหนึ่ง : ฉันด่านายแล้วทำไม ไอ้หนูน้อย คิดว่าส่งแค่ห้าหยวนแล้วจะแน่เหรอ จะต่อปากต่อคำกับฉันก็ต้องคิดให้ดีๆก่อน ในกระเป๋าอันโล่งโจ้งของคนน้ำหน้าอย่างนาย จะมีทุนอยู่สักเท่าไหร่กันเชียว”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้ 1ชิ้น”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้×2ชิ้น”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้×3ชิ้น”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้×4ชิ้น”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้×5ชิ้น”

วันหนึ่งก็คือหนึ่งวัน ส่งให้5ชิ้นรวด (ปืนธนบัตร) 5ชิ้น ก็เทียบเท่ากับสามร้อยหยวน5อันเชียวนะ !

จางเจียซินถูกสิ่งนี้ทำให้ตกตะลึงมาก เธอเบิกตาโต ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับ ดูฉากนี้บนไลฟ์สดอย่างไม่อยากจะเชื่อ

สองมือของเธอกุมไว้ที่อก ท่าทางปลื้มอกปลื้มใจเป็นอย่างมาก “คุณพี่วันหนึ่ง พี่ส่งของขวัญให้ฉันมากมายขนาดนี้ ฉัน...ฉันดีใจมากจริงๆนะ” จางเจียซินรีบส่งจูบแบบมีเสียงมาทางหน้าจอหลายๆครั้งทันที

“พี่วันหนึ่งคะ พี่เป็นเพื่อนร่วมห้องของฉันหรือเปล่าคะ” จางเจียซินกะพริบตาปริบๆ

“เกาหยวน” วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่งคำสั้นๆออกมาสองคำ

“เกาหยวนเจ้าหลานนี่ มีเงินหน่อยแล้วคิดว่าแน่เหรอ ฉันละอยากเอายายมันจริงๆ !” หยินห้าวด่าออกมาอย่างเกรี้ยวกราด

เกาหยวนพูดขึ้นอีกครั้ง “เจียซิน ตั้งให้ฉันเป็นผู้ดูแล !”

“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา” จางเจียซินรีบพยักหน้า ดำเนินการบนโทรศัพท์ครั้งสองครั้ง แล้วเกาหยวนก็ถูกตั้งให้เป็นผู้ดูแล

“เมื่อกี้เจ้ายาจกหยินห้าวมันกล้าด่าฉัน ฉันจะให้นายด่าอีก” พอเกาหยวนส่งข้อความนี้ออกมาแล้ว บนหน้าจอก็มีข้อความจากระบบแจ้งขึ้นมา “ปลาที่บินได้ถูกผู้ดูแลปิดเสียงเป็นเวลาหนึ่งวัน”

“บ้าเอ้ย ฉันถูกปิดเสียงแล้ว” หยินห้าวกดมือถืออย่างร้อนรน แต่ข้อความที่พิมพ์เสร็จแล้วกลับไม่สามารถส่งออกไปได้

เกาหยวนพูดต่อไปบนหน้าจอสาธารณะ “หยินห้าวเจ้าคนยาจก ถ้ามีปัญญานายก็ลองส่งมาอีกสิ นายลองส่งมาดูสิ ฮ่าฮ่า”

“ขอบคุณพี่เกาที่ส่งของขวัญให้ฉันอย่างมากมายนะคะ ตอนนี้ฉันจะเต้นให้พี่เกาดูโดยเฉพาะเลยนะคะ” พอพูดจบ จางเจียซินก็ยืนขึ้นมา แล้วเริ่มเต้นรำ

แถบข้อความก็ระเบิดแล้วเช่นกัน ข้อความถูกเลื่อนอย่างรวดเร็ว

“เฟย์หว่องไล่ฉันไปครึ่งถนน : ฉันก็ว่าบัญชีที่มีความหมายขนาดนี้เป็นของใครกัน ที่แท้ก็พี่เกานี่เอง พี่เกาเจ๋งไปเลย”

“หนุ่มหล่อ : พี่เกาออกตัวก็ต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ในห้องเราก็มีแต่พี่เกานี่แหละที่รวยที่สุด”

“หล่อจนไม่กล้าเข้าห้องน้ำ : พี่เกา ตอนนี้เล่นอยู่ที่ไหนเหรอ”

“ตอนนี้กินเหล้าอยู่กับพี่น้องที่อาคารอ้วยขวง พอถึงกลางคืนจะไปโรงแรมสุ่ยจิง ส่วนเรื่องที่ว่าไปทำอะไร ขอไม่พูดกับพวกนายดีกว่า ฮ่าฮ่า” เกาหยวนคุยสนทนาอย่างออกรส

“ยังต้องถามอีกหรือไง วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันไง ฮ่าฮ่า พี่เกาเจ๋งมาก” มีคนออกมาประจบเกาหยวนอีกครั้ง

“หยินห้าวไอ้หน้าxนั่น ส่งแค่ห้าหยวนยังกล้ามาท้าทายฉัน ดูสภาพขาดสารอาหารกับท่าทางปัญญาอ่อนของมันสิ แค่เห็นฉันก็อยากจะอ้วกแล้ว”

“เกาหยวนเจ้าหมอนี่มันอยากโดนอัดสินะ” หยินห้าวโกรธควันออกจมูก ขายหน้าต่อหน้าคนอื่นเขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมาก แต่ประเด็นหลักก็คือนี่มันอยู่ในไลฟ์สดของจางเจียซิน

ยินถิงทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว ก็เลยส่งข้อความออกไป

“จากรังไหมสู่ผีเสื้อ : เกาหยวน ยังไงก็เพื่อนร่วมชั้นกัน พูดแบบนี้เหมาะสมแล้วเหรอ

“ไฮ ไอ้หน้าXXXมาอีกคนแล้ว” เกาหยวนตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

“ไอ้คนข้างบนจะต้องเป็นยินถิงหรือไม่ก็ฉินหลั่งแน่นอน พวกที่อยู่กับหยินห้าวก็มีแค่เจ้ายาจกสองตัวนี้เท่านั้นแหละ !”

เกาหยวนกำลังด่าอย่างเมามัน “ยาจกเดนตายอย่างพวกนายสองคน จนกว่าไอ้หยินห้าวอีก มีเงินหรือไงถึงได้กล้าออกหน้าแทนคนอื่น มีปัญญาก็มาแข่งส่งของขวัญกับฉันสิ ฉันยอมให้พวกนายร่วมมือกันทั้งสามคน กล้าไหม? ฉันจะทุบให้ระเบิดในหมัดเดียวเลย”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้ 1ชิ้น”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้×2ชิ้น”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้×3ชิ้น”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้×4ชิ้น”

“วันหนึ่งก็คือหนึ่งวันส่ง (ปืนธนบัตร) ให้×5ชิ้น”

เกาหยวนส่งออกมาอีกห้าชิ้นรวด

“ขอบคุณค่ะพี่เกา ขอบคุณมากจริงๆ ยังไม่เคยมีคนส่งของขวัญให้ฉันมากมายขนาดนี้มาก่อนเลย พี่นี่เยี่ยมที่สุดเลย รอพี่กลับมามหาวิทยาลัยแล้ว ฉันจะเลี้ยงไอศกรีมนะคะ” จางเจียซินสองมือกอดอก ยิ้มหวานแล้วขอบคุณเกาหยวนสารพัด

“หนุ่มหล่อ : เจ๋งไปเลย พี่เกา !”

“ฉันเป็นคนเลี้ยงหมูที่อยู่ห้องข้างๆ : wow ไม่เคยเห็นใครใจกว้างเท่าพี่เกามาก่อนเลย พี่เกาจะกลับมาเมื่อไหร่ เดี๋ยวน้องไปรับเอง”

“สุนัขตัวที่สอง : มีใครเห็นไหมว่ารูปโปรไฟล์ของพี่เกาหล่อสุดๆไปเลย รสนิยมที่ไม่ธรรมดาจะมีใครเทียบได้อีก”

......