รวยชั่วข้ามคืน？！ นิยาย บท 8

บทที่ 8 ใช้อำนาจของวงศ์ตระกูล

เมื่อได้ยินเสียงของฉินหลั่ง ส้งเส่นเอ๋อก็ชะงักไป เธอหยุดเช็ดจมูก แล้วเงยหน้าขึ้นหันไปมองฉินหลั่งด้วยสายตาเย็นชา “นายก็มาด้วยเหรอ”

ฉินหลั่งพยักหน้าเบาๆ ไม่ได้พูดอะไร ดูสีหน้าของส้งเส่นเอ๋อ ก็รู้ว่าเธอไม่พอใจตัวเองมาก

“เส่นเอ๋อ ฉินหลั่งมาเพราะอยากจะช่วยเธอหาทางออกนะ เกิดเรื่องขึ้นกับเธอ เขาก็เป็นห่วงมากเหมือนกัน” โจวซินรีบร้อนช่วยฉินหลั่งพูดแก้ตัว

“หึ เป็นห่วง !” ส้งเส่นเอ๋อหัวเราะเสียงเย็น “เมื่อวานถ้าไม่ใช่เพราะนาย ฉันจะไปชนกับหม่าเก๋อไหม ? ถ้าไม่ไปชนหม่าเก๋อ แล้วจะมีเรื่องวันนี้ไหม ?”

ส้งเส่นเอ๋อพูดออกมาด้วยความตื่นตระหนก พูดจบก็ชี้นิ้วไปที่หน้าประตู ก่อนจะตะคอกใส่ “ไสหัวไป นายรีบไสหัวออกไปจากหอพักของฉันเดี๋ยวนี้ !”

“เส่นเอ๋อ ดูเธอสิ...” โจวซินเองก็รู้สึกว่าส้งเส่นเอ๋อโวยวายอย่างไร้เหตุผลเกินไปหน่อย ยังไงฉินหลั่งเขาก็มาเยี่ยมเธอแล้ว เธอยังจะพูดแบบนี้กับคนอื่นอีก

ฉินหลั่งไม่พูดอะไร เขาค่อยๆหันหลัง แล้วเดินไปทางประตู

“ฉินหลั่ง ไม่เป็นไรใช่ไหม เมื่อกี้เส่นเอ๋อพูดเกินไปหน่อย เห็นแก่ที่วันนี้เธอกดดันมาก นายก็อย่าได้ถือสาเธอเลยนะ เข้าใจเธอหน่อย” หวงเกอกดวางสาย แล้วเดินตามออกมา ปลอบใจพี่น้อง

“ไม่เป็นไร ฉันรู้ดี” ฉินหลั่งยิ้มบางๆ “เอาล่ะ รีบเข้าไปปลอบเธอเถอะ บอกเธอไม่ต้องเป็นห่วง ทุกอย่างจะดีเอง”

พอพูดจบ ฉินหลั่งก็เดินออกไปข้างนอกอย่างไม่ทุกข์ร้อน

หวงเกอมองดูแผ่นหลังของฉินหลั่ง ส่ายหัว แล้วรีบเดินกลับเข้าไปในหอพัก

“ฉันไม่อยากจะเห็นหน้าไอ้ตัวซวยนั่นอีกแล้ว !” ส้งเส่นเอ๋อยังคงก่นด่าฉินหลั่งไม่หยุด พอเห็นหวงเกอเข้ามา ถึงจะหยุด ก่อนจะคว้าโทรศัพท์ออกมา “จู่ๆเมื่อกี้ฉันก็คิดได้ ว่าควรจะโทรหาเพื่อนสมัยม.ปลาย ดูว่าจางเชื๋อจะช่วยอะไรได้ไหม......”

“ฮัลโหล จางเชื๋อ ฉันเส่นเอ๋อเองนะ......”ส้งเส่นเอ๋อเริ่มเล่าบรรยายความซวยของตัวเองให้จางเชื๋อฟัง

คนอื่นๆที่อยู่ในหอพักเองต่างก็กำลังติดต่อ คนที่ตัวเองพอจะคิดออก คนที่พอจะช่วยอะไรได้บ้าง

“ฮัลโหล คุณลุงคะ ฉันเหวินเหวินเองนะ มีเรื่องอยากจะรบกวนคุณลุงหน่อยค่ะ เพื่อนร่วมหอของฉันกับหม่าวั่นถังบริษัทเทียนซีกรุ๊ป......อะไรนะคะ ไม่กล้ายุ่ง ไม่ใช่ค่ะ คุณลุงช่วยดูหน่อยว่าพอจะหาทางเจรจา...อ๋อ ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันลองไปหาคนอื่นดู สวัสดีค่ะคุณลุง”

“ฮัลโหล ป้าหรุงคะ ป้าช่วยดูหน่อยนะคะว่าเรื่องนี้ป้าช่วยฉันได้ไหม......”

ฉินหลั่งเดินออกมาจากหอพักหญิง สายใจสูดเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไป ก่อนจะควานหาโทรศัพท์ กดหาเบอร์ที่อยู่ในความทรงจำ แล้วทาบโทรศัพท์ลงข้างหู

หลังเสียงสัญญาณสามครั้ง สายก็ติด

“คุณชายใหญ่ ในที่สุดคุณก็โทรหาชายชราสักที คุณชายใหญ่ลำบากอยู่ข้างนอกมาตั้งหลายปี กระผมมีใจแต่ไร้กำลัง ความผิดของกระผมเอง” อีกด้านมีเสียงของชายชราดังขึ้น น้ำเสียงสั่นเครือ ฟังแล้วเหมือนว่ากำลังตื่นเต้นจนแทบจะร้องไห้ออกมา

“ท่านหวงพูดเกินไปแล้ว” ได้ยินเสียงของท่านหวงในวงศ์ตระกูลที่ไม่ได้ยินมานานเจ็ดปี ในใจของฉินหลั่งมีความรู้สึกนับร้อยที่ผสมปนเปกันอยู่

“บททดสอบความยากจนของผมจบแล้ว ตอนนี้ผมคงใช้อำนาจของวงศ์ตระกูลได้แล้วใช่ไหม”

“แน่นอนครับ ตั้งแต่เมื่อวานซืน ทุกคำสั่งห้ามที่เกี่ยวกับท่าน ทางวงศ์ตระกูลได้สั่งให้ปลดล็อกออกทั้งหมดแล้วครับ !” ท่านหวงรีบตอบอย่างกระตือรือร้น

“อืม ผมอยากจะตักเตือนหม่าวั่นถังบริษัทเทียนซีกรุ๊ปสักหน่อย” ฉินหลั่งพูดตรงประเด็นทันทีถึงเป้าหมายที่เขาโทรมาในครั้งนี้

“บริษัทเทียนซีกรุ๊ป บริษัทเทียนซีกรุ๊ป...” ท่านหวงที่อยู่ฝั่งนั้นพึมพำอยู่สองคำ “โปรดยกโทษให้คนแก่ที่โง่เขลาด้วยเถอะ บริษัทเทียนซีกรุ๊ปนี้เป็นองค์กรของที่ไหนหรือครับ”

“เป็นองค์กรหนึ่งในพื้นที่ของเมืองจีนหลิง” ฉินหลั่งอธิบาย อำนาจของพวกเขาแผ่ขยายไปทั่วทุกมุมโลก แค่หนึ่งในองค์กรที่อยู่ท็อปสิบของจีนหลิงนั้น ก็ถือว่าไม่มีอะไรจริงๆ

“องค์กรในจีนหลิง” ท่านหวงนึกขึ้นมาได้ทันที “ได้ครับ จีนหลิงถือว่าเป็นเขตรับผิดชอบของตระกูลฝ่ายภาคตะวันออก หลังจากนี้ผมจะติดต่อไปทางโข่งลิ่งเสียนผู้รับผิดชอบภาคตะวันออกเอง คุณชายใหญ่ คุณต้องการตักเตือนหม่าวั่นถังเรื่องอะไรเหรอครับ ?”

“บอกให้เขาหยุดทุกการกระทำที่กำลังทำกับบริษัท Dragon Cargo !” ฉินหลั่งพูดเรียบๆ