เมื่อซือเจ๋อมาถึงสนามบิน ก็เห็นเครื่องบินส่วนตัวหนึ่งลำ
“เสี่ยวเจ๋อ”
ได้ยินเสียงเรียกเบาๆ ซือเจ๋อหันศีรษะโดยไม่รู้ตัว เห็นหนานซ่งยืนอยู่ข้างหลังเขา และข้างหลังเธอมีทีมแพทย์ตามมาด้วย
“พวกคุณขึ้นไปก่อน”
หนานซ่งหันไปพูดกับทีมแพทย์ กู้เหิงก็พาทีมแพทย์ขึ้นไปบนเครื่องบิน
การแสดงออกของซือเจ๋อเต็มไปด้วยความกังวล "พี่ พี่ชายของผมเขา... "
“ฉันรู้ เรามีทีมแพทย์ที่ดีที่สุด เขาจะไม่เป็นอะไรแน่นอน ไม่ต้องห่วง”
อารมณ์วิตกกังวลของซือเจ๋อได้รับการปลอบด้วยเสียงที่สงบและแน่วแน่ของหนานซ่ง สติค่อยๆกลับมา
หนานซ่งเหลือบมองมาที่เขา ชายหนุ่มร่างสูงสวมชุดสีขาว กางเกงสีดำ ร่างกายของเขาไม่มีสิ่งอื่นใดนอกจากกระเป๋าสีดำ
“นายมีสัมภาระแค่นี้เองเหรอ?”
หนานซ่งไม่แปลกใจอีกต่อไป ก็คงเป็นเรื่องปกติของผู้ชายเวลาออกไปข้างนอกมักจะว่องไวเสมอ เธอตบไหล่ของเขาเบาๆ “เราจะอยู่ที่เมืองชิงหลายวัน แต่ไม่เป็นไร ขาดอะไรเดี๋ยวค่อยไปซื้อ”
เรื่องเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เธอเองก็ไม่ทันเก็บกระเป๋า เธอจึงซื้อผลิตภัณฑ์ดูแลผิวและเครื่องสำอางที่ร้านค้าปลอดภาษีในสนามบิน เป็นของที่จำเป็นของผู้หญิงเวลาออกนอกบ้าน
เมืองชิงอยู่ไม่ไกลจากเมืองหนาน นั่งรถไฟใช้เวลาสี่ถึงห้าชั่วโมง ถ้าเครื่องบินถือว่าโอเค ใช้เวลาเพียงสองชั่วโมง
สถานที่ถ่ายทำอยู่ในพื้นที่ภูเขาในเมืองชิง ทิวทัศน์ที่นั่นสวยงาม แต่สถานที่นั้นอยู่ห่างไกลและสภาพทางการแพทย์ในท้องถิ่นมีจำกัด ทีมแพทย์ที่หนานซ่งพามา จะช่วยได้มาก
หนานซ่งหลับตลอดทางบนเครื่องบิน ซือเจ๋อนั่งอยู่ข้างๆ ไม่กล้าส่งเสียงรบกวน
เขาเป็นห่วงพี่ชายมาก
เมื่อไปถึงโรงพยาบาล ซือเจ๋อเดินตรงไปที่ห้องของซือตั๋ว หนานซ่งที่นอนอิ่มแล้วก็ไปหาซือตั๋วเหมือนกัน พาทีมแพทย์ไปที่ห้องคณบดี เพื่อศึกษาอาการบาดเจ็บที่ขาของซือตั๋ว
ซือตั๋วประหลาดใจที่น้องชายของเขาและหนานซ่งปรากฏตัวพร้อมกัน "ทำไมพวกนายถึงมาด้วยกัน?"
ซือเจ๋อเม้มปาก บอกว่าเขาและหนานซ่งพบกันที่มหาลัยเอส รู้จักกันเพราะบังเอิญถ่ายภาพร่วมกัน เขาไม่กล้าบอกว่าเขาเป็นพ่อครัว กำลังเรียนทำอาหาร และหนานซ่งเป็นอาจารย์ของเขา
ซือตั๋วมองดูน้องชายของเขาอย่างลึกซึ้ง แค่มองเขาก็รู้ว่าน้องชายมีอะไรปกปิดเขาอยู่
ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ยังไม่มีอารมณ์จะไปสอบสวนเขา
มองไปที่ฟิล์มเอกซเรย์ที่วางอยู่และการตรวจคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า หนานซองขมวดคิ้วเล็กน้อย "ซือตั๋วเคยได้รับบาดเจ็บที่ขามาก่อนเหรอ?"
พี่ฮวาผู้ดูแลในโรงพยาบาล เธอกล่าวว่า “เขาน่าจะได้รับบาดเจ็บตอนที่เป็นเด็กฝึก เขาเคยผ่าตัดมาก่อน และไม่พักฟื้นดีๆ”
ใบหน้าของหนานซ่งบึ้งตึง
“อาการบาดเจ็บยังไม่หายดี แต่มาถ่ายละคร อยากตายหรือไง?”
มาถึงห้องพักผู้ป่วย เห็นซือตั๋ว หนานซ่งอ้าปากบ่นอย่างเย็นชาเพราะ ‘เป็นห่วง’ ในฐานะเจ้านาย
ถึงแม้ซือตั๋วจะเคยมีเจ้านายมากมายหลายคน คนอื่นสนใจเพียงว่าเขาจะบินสูงหรือไม่สูง แต่ครั้งนี้มีคนเป็นห่วงว่าเขาจะบินไหวไหม จะร่วงลงมาตายระหว่างทางหรือเปล่า
“ผมไม่เป็นไร ประธานหนาน”
ใบหน้าของซือตั๋วซีดเซียว และเขาพูดด้วยจิตวิญญาณที่เข้มแข็ง: "แผลเมื่อหลายปีที่แล้ว ใกล้จะหายดีแล้ว”
“การอักเสบ การสะสมของน้ำที่ยึดเกาะที่ข้อเข่า การบาดเจ็บสาหัสที่ตาตุ่มด้านข้าง และความเสียหายที่เส้นเอ็น ผลกระทบเหล่านี้อยู่ห่างจากจากคนพิการเพียงหนึ่งก้าว นายเรียกว่าเกือบจะหายแล้วงั้นเหรอ?”
การแสดงออกที่เย็นชาของหนานซ่งไม่ได้เปลี่ยนไป ใบหน้าที่จริงจังและเคร่งขรึมของเธอจ้องมองซือตั๋วและซือเจ๋อ ทั้งสองไม่กล้าพูดสักคำ
บรรยากาศในห้องพักผู้ป่วยเงียบทันที แต่โชคดีที่กู้เหิงมาช่วยทันเวลา
“ประธานหนาน ห้องผ่าตัดพร้อมแล้ว ทุกอย่างพร้อม รอเพียงคุณกับคนไข้ คุณว่า...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...