สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 168

"เธอไปเมืองชิงเหรอ?"

การจองของหนานซ่งล้มเหลวอีกครั้ง ยวี่จิ้นเหวินขอให้เหอจ้าวตรวจสอบแผนการเดินทางของหนานซ่ง แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะออกจากเมืองหนาน และไปที่เมืองชิง

ยวี่จิ้นเหวินขมวดคิ้ว "ได้บอกไหมว่ากลับมาเมื่อไหร่?"

"ไม่แน่ใจ แต่ประธานหนานไปกะทันหันจนไม่ได้เอากระเป๋าเดินทางมาด้วย เลยต้องแวะซื้อเสื้อผ้า ผลิตภัณฑ์ดูแลผิว และเครื่องสำอางที่ร้านค้าปลอดภาษีที่สนามบิน”

เหอจ้าวเม้มปาก "ฉันถามพนักงานที่ร้านค้าปลอดภาษีแล้ว จำนวนเงินทั้งหมดที่ซื้อนั้นเพียงพอสำหรับหนึ่งปี บางทีอาจจะวางแผนใช้ได้จนแก่เหรอ?"

เขาเป็นผู้ชายแท้ๆที่โสดมาเป็นหมื่นปี ไม่รู้ว่าผลิตภัณฑ์ดูแลผิวของผู้หญิงจะอยู่ได้นานแค่ไหน นี่มันมากเกินไปแล้ว! กลัวมากจนรีบรายงานไปยังยวี่จิ้นเหวิน

ยวี่จิ้นเหวินยังไม่มีประสบการณ์ในด้านนี้ เมื่อได้ยินคำว่า "หนึ่งปี" การแสดงออกที่ไม่มีความสุขของเขาก็ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

"รู้ไหมว่าเขาไปทำอะไรที่เมืองชิง?"

เหอจ้าวเชื่อถือได้ในครั้งนี้ ตรวจสอบทุกอย่างที่หาได้ "บริษัทตระกูลหนานมีสาขาในเมืองชิงด้วย แต่คราวนี้ประธานหนานไปที่เมืองชิงโดยไม่ได้ตั้งหลักแหล่งในสำนักงานสาขา แต่ตรงไปที่ชิงซาน 'ดั่งแสงจันทร์ในมหาสมุทร' ทีมงานกำลังจัดฉากและถ่ายทำที่ชิงซาน ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำโดยบริษัทหนานซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ และฉันได้รับข่าวซุบซิบว่าซือตั๋วได้รับบาดเจ็บสาหัสระหว่างการถ่ายทำ และคาดว่าสาเหตุที่ประธานหนานไปเมืองชิงก็เพื่อไปเยี่ยมซือตั๋ว"

ยวี่จิ้นเหวินขมวดคิ้วของเขาเบาๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น

ตอนนี้ซือตั๋วอยู่ในช่วงขาขึ้น ข่าวของเขาดังไปทั่ว ข่าวของเขามีอยู่ทุกหนทุกแห่ง เช่น ข่าวการระเบิดของการสิ้นสุดของบริษัทหนานซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์และการลงนามของ ยวี่จิ้นเหวินก็เคยได้ยินเรื่องนี้มาด้วยเหมือนกัน

นอกจากนี้ยังมีข่าวลือมากมายในตลาดว่ามีการแต่งตั้งประธานคนใหม่ของบริษัทหนานซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์เพราะเขาซือตั๋ว ทันใดนั้นก็กลายเป็นสีหน้าโกรธ เพื่อแสวงหาความยุติธรรมให้กับซือตั๋ว ทำหน้าที่อย่างกล้าหาญในบริษัทซิงยวี่เอ็นเตอร์เทนเม้นท์

ที่น่าเกลียดกว่านั้น มีคนบอกตรงๆว่าเหตุผลที่ซือตั๋วได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วก็เพราะว่าหญิงคนโตของบริษัทตระกูลหนานอยู่ในรายชื่อ และมีสปอนเซอร์เป็นผู้หญิงอยู่เบื้องหลัง

ในเวลานั้นยวี่จิ้นเหวินเพียงพบว่ามันไร้สาระ

หนานซ่งจะชอบหนุ่มน้อยแบบนั้นได้ยังไงกัน?

แต่จริงๆแล้วเธอวิ่งไปหาเมืองชิงด้วยตนเองเพื่อซือตั๋ว...

เธอเปลี่ยนรสนิยมของเธอจริงๆเหรอ?

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ ยวี่จิ้นเหวินก็รู้สึกได้ถึงกรดในท้องของเขา

เขาเม้มริมฝีปากบางของเขาแล้วพูดกับเหอจ้าว "จองเที่ยวบินที่เร็วที่สุดไปยังเมืองชิง และให้สวีเมิ่งจองตั๋วโดยตรง"

เหอจ้าวถามอย่างแผ่วเบาขณะสอบถามข้อมูลเที่ยวบิน "คุณยังไม่เลิกทำงานกับปรมาจารย์หยกอีกเหรอ?"

ยวี่จิ้นเหวินพูดอย่างเย็นชา "ผมเป็นคนที่ยอมแพ้ง่ายเหรอ? มีความหวังริบหรี่ แต่ผมไม่สามารถยอมแพ้ได้อย่างง่ายดายหรอก"

สิ่งนี้เป็นจริงสำหรับความร่วมมือ และสำหรับผู้คนก็เช่นกัน

——

"ฉันเนี่ยนะจะไม่รู้ เธอก็มีนิสัยเหมือนแม่ของเธอ"

หลินเจวี๋ยส่ายหัวและถอนหายใจ "ฉันสามารถทนกับความคับข้องใจได้เล็กน้อยและครอบครัวหรือเพื่อนของฉันไม่สามารถทนต่อความคับข้องใจได้ กู้ฟางและฉันสามารถเป็นเพื่อนที่ดีกับแม่ของเธอได้ในตอนนั้นเพราะเธอเป็นคนชอบธรรม ถ้าไม่มีเธอ ฉันคงถูกทุบตีจนตาย”

หนานซ่งโยนปลาแปรรูปลงในกระทะแล้วทอด แล้วพูดเบาๆว่า "ฉันเปลี่ยนยีนไม่ได้ ฉันไม่สนใจเรื่องของคนอื่น แต่เรื่องครอบครัวของฉัน คนในครอบครัวฉัน ฉันยังต้องดูแลอาการบาดเจ็บที่ขาของซือตั๋ว ฉันยังต้องอธิบายให้เขาฟังด้วย"

หลินเจวี๋ยรู้ว่าเธอหมายถึงใคร กดที่มุมปากของเธอและถอนหายใจเบา ๆ "เรื่องจ้าวจิ้ง มันไม่ง่ายเลย ฉันอยู่ในแวดวงมาหลายปีแล้ว แต่ฉันไม่มีโชคเลย บางทีฉันอาจจะรู้สึกว่าตัวเองแก่เกินไปและทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว คุณรู้จักฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่งของเขาเอง แม้ว่าจะบังคับให้ใครก็ตามเข้ามา ฉันจะไม่ไว้หน้าเขา แต่ใครจะรู้ว่ามันจะเป็นเช่นวันนี้ ก็ไม่อยากรับรู้อะไรเหมือนกัน"

หนานซ่งยืนนิ่งๆ "ทุกคนต้องจ่ายสำหรับสิ่งที่พวกเขาทำ วันนี้เป็นโอกาสสุดท้ายที่ฉันให้เขา หากเขายังหยิ่งยโสและไม่เห็นคุณค่าในตนเอง เขารู้วิธีเลือก ฉันมักจะเห็นอกเห็นใจผู้อ่อนแอ แต่ไม่มีทางที่ฉันจะสงสารคนร้าย"

พลิกปลาหนึ่งครั้ง ส่งเสียงอันร้อนแรงราวกับว่าเขากำลังต่อสู้ครั้งสุดท้ายก่อนที่จะตาย

หลังจากรับประทานอาหารร่วมกับลุงหลินแล้ว อาหารอีกชุดหนึ่งหนานซ่งก็ส่งไปยังซือตั๋วและพี่น้องซือเจ๋อ

เมื่อเข้าใกล้โรงแรมกู้เหิงและหนานซ่งก็กระซิบ "ประธานหนาน ซุนเย่ว์ตัวแทนของจ้าวจิ้งติดต่อฉันเป็นการส่วนตัวโดยบอกว่าจ้าวจิ้งอยู่ในห้องของคุณแล้ว และฉันหวังว่าคุณจะสามารถให้คำแนะนำเพิ่มเติมแก่เขาได้"

ดวงตาที่อ้างว้างของหนานซ่ง สะท้อนรูปร่างของภูเขาน้ำแข็ง และเธอพูดอย่างเฉยเมยว่า "ฉันสอนคุณไม่ดีเอง หลังจากผ่านไป 20 นาที ให้ตัวแทนของเขามาเป็นผู้นำ”

กู้เหิงตอบและมองหนานซ่งเข้าไปในห้อง "คุณยัง... ระวังอย่าให้โดนเขาจับนะ"

หนานซ่งยิ้มอย่างดูถูก "เขาก็ต้องมีความสามารถนั้นด้วยสิ"